هر که دل دارد، آرزو دارد

بی بی هال ازبکی، باشنده ولایت کندز، در جمع ده ها هزار مهاجری است که با پیمودن هزاران فرسنگ، از جنگ و فقر در افغانستان فرار کرده و راهی اروپا شده است.

بی بی ازبکی، در حالیکه چادر سبزی بر سر داشت، و یک کمپل قهوه ای رنگ را دور خود پیچانده بود، روز سه شنبه ۲۷ اکتوبر، روی تذکره به کمپ اوپتواک در کروشیا، منتقل گردید. او در آن روز، با گروه بزرگی از پناه جویان به شمول پسر، نواسه و چند فرد دیگر خانواده اش، از سرحد سربیا عبور کرده بود.

گذشتن از کوه ها، دشت ها و جنگل ها، حتی برای کسانیکه جوان استند، پر مخاطره و طاقت فرسا است. اما بی بی ازبکی میگوید ، فقط پا هایش درد میکند، در غیر آن صحت اش خوب است، اما دست های این خانم سالخورده با همت، در موقع حرف زدن می لرزد.

بی بی ازبکی میگوید ۱۷ عضو خانواده اش، برای رسیدن به اروپا، ۲۰ روز در راه بودند، و در این سفر پسر ۶۷ ساله و نواسه ۱۹ ساله اش، او را به دوش خود حمل میکردند. بی بی میگوید دشواری های زیادی را در راه متحمل شده بودند، یک بار او به زمین افتاده و سرش زخمی شده بود.

بی بی ازبکی بعد از کروشیا، در حالیکه نواسه اش، محمد او را به دوش خود حمل میکرد، سوار قطار آهن شده، راهی سلوانیا شدند تا بیشتر به غرب اروپا، نزدیک شوند. محمد میگوید مقصد نهایی شان رسیدن به سویدن است.

پولیس کروشیا میگوید اسناد بی بی ازبکی نشان میدهد که او ۱۰۵ ساله است، محمد نواسه بی بی هم این را تائید میکند اما تائید مستقل سن او، میسر نیست.

گزارش: AP

برگردان: ژیلا سمیعی