دهها میلیون دالر طی ده سال گذشته از سوی اداره مرکزی استخبارات ایالات متحده(سی آی ای)، برطبق گفته های مشاورین برحال و پیشین رهبر افغانستان، به دفتر ریاست جمهوری افغانستان سرازیر شده است.
روزنامه نیویورک تایمز، با نشر گزارشی از قول خلیل رومان، که از سال 2002 تا 2005 به حیث رئیس دفتر رئیس جمهور حامدکرزی ایفای وظیفه کرده بود، نوشته است که "ما این پول ها را پول ارواح میدانستیم. پول ها محرمانه می آمد و محرمانه برداشته می شد."
نیویورک تایمز گزارش داده است اداره مرکزی استخبارات امریکا که از اظهار نظر در این باره خودداری کرده است، به عنوان پشتیبان بعضی بستگان و دستیاران نزدیک آقای کرزی شناخته شده است.
به نوشته این روزنامه، گزارش های تازه مبنی بر تحویل مستقیم پول نقد ثبت نشده به دفتر رئیس جمهور افغانستان، پرداختی های به میزان وسیع تر را، با تاثیر بسیار زیادتر بر حکومتداری روزمره نشان می دهد.
نیویورک تایمز نوشته است که یک مقام امریکایی گفته است "بزرگترین منبع فساد اداری درافغانستان ایالات متحده بود."
به گزارش نیویورک تایمز، ایالات متحده در پرداخت پول نقد به رئیس جمهور افغانستان تنها نبوده است. آقای کرزی چندسال قبل اذعان داشت که ایران به طور منظم خریطه های پول را به دستیاران ارشد اش می پردازد.
نیویورک تایمز نوشته است که هنوز واضح نیست که ایالات متحده در بدل پرداخت این پول ها چه چیزی به دست آورد.
اما با این حال، نیویورک تایمز نوشته است که مقام های امریکایی و افغانی که آشنا با این پرداختی ها اند، گفتند که هدف اصلی سی آی ای درتامین پول حفظ دسترسی به کرزی و حلقه داخلی اش و کسب تضمین از نفوذ این اداره بر قصر ریاست جمهوری بوده است که در افغانستان با حکومت متمرکز قدرت شگرفی دارد.
به گزارش این روزنامه، علاقه مندی آقای کرزی در به آزمون کشیدن ایالات متحده – و ایرانی ها به خاطر آن موضوع – درخصوص یک رشته مسایل، به نظر میرسد درحالی روبه افزایش نهاده است که پول نقد انباشته شده است.
فهیم و دوستم
مقاله نیویورک تایمز حاکی است که پرداخت پول، طریق معیاری برای اداره مرکزی استخبارات امریکا در افغانستان از آغاز جنگ داشته است. طی تهاجم سال 2001، این اداره به شماری از جنگسالاران درعوض کارشان پول می پرداخت که از آن جمله به محمد قسیم فهیم، معاون برحال رئیس جمهور است.
اداره مرکزی استخبارات ایالات متحده به پرداخت پول به افغان ها برای دوام جنگ ادامه داده است. به عنوان مثال، احمد ولی کرزی، برادر اندر کرزی از اداره مرکزی اسختبارات امریکا پول دریافت میکرد تا نیروی شبه نظامی ضربتی قندهار را اداره کند، نیرویی که توسط اداره مرکزی استخبارات امریکا برای جنگ با تندروان تا زمان ترورش در سال 2011 استفاده می شد.
نیویورک تایمز از قول مقام های افغان نوشته است، شماری از مقام های ارشد شورای امنیت ملی افغانستان نیز به طور انفرادی در فهرست معاش گیران اداره مرکزی استخبارات ایالات متحده است.
روزنامه همچنین نوشته است آقای {جنرال} دوستم که از اظهار نظر خودداری کرده است، قبلا گفته بود که ماهانه برای ایفای وظیفه به حیث نماینده کرزی در شمال افغانستان 80 هزار دالر دریافت می کند.
نیویورک تایمز گزارش داده است که بعضی از این مبالغ پول ممکن که به جیب های دستیاران کرزی منتهی شود که دریافت این پول را اداره می کنند، اگرچه به گفته مقام های افغان وغربی، آنها نام کسی را مشخص نمی کنند.
نیویورک تایمز از مقام های افغانی که نامی ذکر نشده نوشته است که هیچ کسی در جلسات کابینه از پول سی آی ای یاد نمی کند. این پول توسط یک گروه کوچک در شورای امنیت ملی به شمول محمد ضیاء صالحی، رئیس اداری این شورا اداره می شود.
مقام های حکومت افغان تا اکنون در باره این مقاله روزنامه نیویورک تایمز وادعاهای وارده بر آنان واکنشی نشان نداده است.
روزنامه نیویورک تایمز، با نشر گزارشی از قول خلیل رومان، که از سال 2002 تا 2005 به حیث رئیس دفتر رئیس جمهور حامدکرزی ایفای وظیفه کرده بود، نوشته است که "ما این پول ها را پول ارواح میدانستیم. پول ها محرمانه می آمد و محرمانه برداشته می شد."
نیویورک تایمز گزارش داده است اداره مرکزی استخبارات امریکا که از اظهار نظر در این باره خودداری کرده است، به عنوان پشتیبان بعضی بستگان و دستیاران نزدیک آقای کرزی شناخته شده است.
به نوشته این روزنامه، گزارش های تازه مبنی بر تحویل مستقیم پول نقد ثبت نشده به دفتر رئیس جمهور افغانستان، پرداختی های به میزان وسیع تر را، با تاثیر بسیار زیادتر بر حکومتداری روزمره نشان می دهد.
نیویورک تایمز نوشته است که یک مقام امریکایی گفته است "بزرگترین منبع فساد اداری درافغانستان ایالات متحده بود."
به گزارش نیویورک تایمز، ایالات متحده در پرداخت پول نقد به رئیس جمهور افغانستان تنها نبوده است. آقای کرزی چندسال قبل اذعان داشت که ایران به طور منظم خریطه های پول را به دستیاران ارشد اش می پردازد.
نیویورک تایمز نوشته است که هنوز واضح نیست که ایالات متحده در بدل پرداخت این پول ها چه چیزی به دست آورد.
اما با این حال، نیویورک تایمز نوشته است که مقام های امریکایی و افغانی که آشنا با این پرداختی ها اند، گفتند که هدف اصلی سی آی ای درتامین پول حفظ دسترسی به کرزی و حلقه داخلی اش و کسب تضمین از نفوذ این اداره بر قصر ریاست جمهوری بوده است که در افغانستان با حکومت متمرکز قدرت شگرفی دارد.
به گزارش این روزنامه، علاقه مندی آقای کرزی در به آزمون کشیدن ایالات متحده – و ایرانی ها به خاطر آن موضوع – درخصوص یک رشته مسایل، به نظر میرسد درحالی روبه افزایش نهاده است که پول نقد انباشته شده است.
فهیم و دوستم
مقاله نیویورک تایمز حاکی است که پرداخت پول، طریق معیاری برای اداره مرکزی استخبارات امریکا در افغانستان از آغاز جنگ داشته است. طی تهاجم سال 2001، این اداره به شماری از جنگسالاران درعوض کارشان پول می پرداخت که از آن جمله به محمد قسیم فهیم، معاون برحال رئیس جمهور است.
اداره مرکزی استخبارات ایالات متحده به پرداخت پول به افغان ها برای دوام جنگ ادامه داده است. به عنوان مثال، احمد ولی کرزی، برادر اندر کرزی از اداره مرکزی اسختبارات امریکا پول دریافت میکرد تا نیروی شبه نظامی ضربتی قندهار را اداره کند، نیرویی که توسط اداره مرکزی استخبارات امریکا برای جنگ با تندروان تا زمان ترورش در سال 2011 استفاده می شد.
نیویورک تایمز از قول مقام های افغان نوشته است، شماری از مقام های ارشد شورای امنیت ملی افغانستان نیز به طور انفرادی در فهرست معاش گیران اداره مرکزی استخبارات ایالات متحده است.
روزنامه همچنین نوشته است آقای {جنرال} دوستم که از اظهار نظر خودداری کرده است، قبلا گفته بود که ماهانه برای ایفای وظیفه به حیث نماینده کرزی در شمال افغانستان 80 هزار دالر دریافت می کند.
نیویورک تایمز گزارش داده است که بعضی از این مبالغ پول ممکن که به جیب های دستیاران کرزی منتهی شود که دریافت این پول را اداره می کنند، اگرچه به گفته مقام های افغان وغربی، آنها نام کسی را مشخص نمی کنند.
نیویورک تایمز از مقام های افغانی که نامی ذکر نشده نوشته است که هیچ کسی در جلسات کابینه از پول سی آی ای یاد نمی کند. این پول توسط یک گروه کوچک در شورای امنیت ملی به شمول محمد ضیاء صالحی، رئیس اداری این شورا اداره می شود.
مقام های حکومت افغان تا اکنون در باره این مقاله روزنامه نیویورک تایمز وادعاهای وارده بر آنان واکنشی نشان نداده است.