قانون گذاران قرغزستان وضع قانونی را پیشنهاد کرده اند که بر اساس آن افرادی که دختران زیر سن قانونی را اختطاف می کنند یا آنها را مجبور به ازدواج می سازند، به پنج تا ده سال زندان محکوم می شوند.
عروس ربایی یکی از مشکلاتی است که همه ساله هزاران زن را در قرغزستان متاثر می سازد. بر اساس گزارشات گروه های مدافع حقوق بشر در قرغزستان در سه سال گذشته حدود 24 هزار زن در آن کشور اختطاف شده و به زور مجبور به ازدواج شده است.
الکساندر ییفرینکو، فعال حقوق بشر در قرغزستان گفته است که حدود 20 در صد ازدواج ها در آن کشور جبری است. شمار زیاد ازدواج ها توسط یک روحانی مذهبی عقد شده و به گونۀ رسمی ثبت و راجستر حکومت نمی شود.
قربانی اختطاف
مریم یکی از زنانی است که در 19 سالگی توسط یک گروه چهار نفری مردان در جادۀ عام به داخل یک موتر کشانده و ربوده شد. او می گوید که برای کمک گرفتن فریاد می زد اما کسی وی را کمک نکرد.
به گفتۀ مریم یکی از آن چهار مرد، او را به خانۀ خود برد و سپس در حضور یک روحانی مسلمان، با جبر و اکراه عقد ازدواج شان بسته شد. اما پس از گذشت سه ماه، نوعروس و تازه داماد از هم جدا شدند و اکنون بیش از یک سال می شود که جدا از هم به سر می برند.
مریم می گوید که به خاطر این قضیه به پولیس شکایت نکرد، زیرا به باور او اگر پولیس به صفت نیروی تنفیذ قانون چنین قضایا را پیگیری کند، زندگی شمار زیاد دختران برباد نخواهد شد و پسران از اختطاف و دزدی کردن دختران هراس خواهند داشت.
این قربانی خشونت می گوید که با وصف جدا زیستن از شوهر پیشین اش تماس بسیار اندک با پدر و مادر خود دارد، زیرا می هراسد که اگر بستگان و همسایگان اش به موضوع جدایی وی پی ببرند، پدر و مادرش را زخم زبان زده و اندوهگین خواهند کرد.
عقد بی بقا
منیره بیک نظروف، رئیس نهاد جادۀ باز – یک سازمان امداد رسان زنان – می گوید که اکثر ازدواج هایی که با اختطاف زنان و دختران عقد می شود، دیر نمی پاید.
برای بلند بردن سطح آگاهی مردم در مورد این مشکل، ماه نومبر در قرغزستان به عنوان ماه ملی مبارزه با عروس ربایی اعلام شده بود.
با آنهم، به گفتۀ بیک نظروف، تصویب یک قانون به هدف افزایش مدت حبس برای عروس ربایی با وصف آشکار بودن بزرگی این مشکل، دشوار بود و شمار زیاد وکلای پارلمان با تشدید مجازات عروس ربایی و اختطاف دختران مخالفت داشتند.
آسیه ساسیک بایوفا، معاون پارلمان قرغزستان با این نکته توافق داشت که قانون برای مجازات اختطاف چیان باید شدیدتر باشد. او مجازات پنج تا ده سال زندان را برای این جرم تایید می کند.
دیدگاه عامه
در شهر بشکیک، مرکز قرغزستان مردم نیز عروس ربایی را زشت عنوان می کنند.
ارکینگول توکتوگونوفا، شهروند بشکیک می گوید که عروس ربایی یک جنایت است، او ادامه می دهد که برای مجازات مرتکبین این عمل باید جزای سختی در نظر گرفته شود.
حدود 21 سال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، قرغزستان با جمعیت عمدتاً مسلمان، با وجود داشتن منابع طبیعی یکی از فقیرترین جمهوریت های آسیای مرکزی به شمار می رود.
این جمهوریت پیشین شوروی وقت که میزبان پایگاه های نظامی روسیه و ایالات متحده است، به دنبال برکناری کرمان بیک باقیوف، رئیس جمهور پیشین قرغزستان در سال 2010، آن کشور برای ایجاد نخستین دموکراسی پارلمانی در آسیای مرکزی در تقلا است.
عروس ربایی یکی از مشکلاتی است که همه ساله هزاران زن را در قرغزستان متاثر می سازد. بر اساس گزارشات گروه های مدافع حقوق بشر در قرغزستان در سه سال گذشته حدود 24 هزار زن در آن کشور اختطاف شده و به زور مجبور به ازدواج شده است.
الکساندر ییفرینکو، فعال حقوق بشر در قرغزستان گفته است که حدود 20 در صد ازدواج ها در آن کشور جبری است. شمار زیاد ازدواج ها توسط یک روحانی مذهبی عقد شده و به گونۀ رسمی ثبت و راجستر حکومت نمی شود.
قربانی اختطاف
مریم یکی از زنانی است که در 19 سالگی توسط یک گروه چهار نفری مردان در جادۀ عام به داخل یک موتر کشانده و ربوده شد. او می گوید که برای کمک گرفتن فریاد می زد اما کسی وی را کمک نکرد.
به گفتۀ مریم یکی از آن چهار مرد، او را به خانۀ خود برد و سپس در حضور یک روحانی مسلمان، با جبر و اکراه عقد ازدواج شان بسته شد. اما پس از گذشت سه ماه، نوعروس و تازه داماد از هم جدا شدند و اکنون بیش از یک سال می شود که جدا از هم به سر می برند.
مریم می گوید که به خاطر این قضیه به پولیس شکایت نکرد، زیرا به باور او اگر پولیس به صفت نیروی تنفیذ قانون چنین قضایا را پیگیری کند، زندگی شمار زیاد دختران برباد نخواهد شد و پسران از اختطاف و دزدی کردن دختران هراس خواهند داشت.
این قربانی خشونت می گوید که با وصف جدا زیستن از شوهر پیشین اش تماس بسیار اندک با پدر و مادر خود دارد، زیرا می هراسد که اگر بستگان و همسایگان اش به موضوع جدایی وی پی ببرند، پدر و مادرش را زخم زبان زده و اندوهگین خواهند کرد.
عقد بی بقا
منیره بیک نظروف، رئیس نهاد جادۀ باز – یک سازمان امداد رسان زنان – می گوید که اکثر ازدواج هایی که با اختطاف زنان و دختران عقد می شود، دیر نمی پاید.
برای بلند بردن سطح آگاهی مردم در مورد این مشکل، ماه نومبر در قرغزستان به عنوان ماه ملی مبارزه با عروس ربایی اعلام شده بود.
با آنهم، به گفتۀ بیک نظروف، تصویب یک قانون به هدف افزایش مدت حبس برای عروس ربایی با وصف آشکار بودن بزرگی این مشکل، دشوار بود و شمار زیاد وکلای پارلمان با تشدید مجازات عروس ربایی و اختطاف دختران مخالفت داشتند.
آسیه ساسیک بایوفا، معاون پارلمان قرغزستان با این نکته توافق داشت که قانون برای مجازات اختطاف چیان باید شدیدتر باشد. او مجازات پنج تا ده سال زندان را برای این جرم تایید می کند.
دیدگاه عامه
در شهر بشکیک، مرکز قرغزستان مردم نیز عروس ربایی را زشت عنوان می کنند.
ارکینگول توکتوگونوفا، شهروند بشکیک می گوید که عروس ربایی یک جنایت است، او ادامه می دهد که برای مجازات مرتکبین این عمل باید جزای سختی در نظر گرفته شود.
حدود 21 سال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، قرغزستان با جمعیت عمدتاً مسلمان، با وجود داشتن منابع طبیعی یکی از فقیرترین جمهوریت های آسیای مرکزی به شمار می رود.
این جمهوریت پیشین شوروی وقت که میزبان پایگاه های نظامی روسیه و ایالات متحده است، به دنبال برکناری کرمان بیک باقیوف، رئیس جمهور پیشین قرغزستان در سال 2010، آن کشور برای ایجاد نخستین دموکراسی پارلمانی در آسیای مرکزی در تقلا است.