برای بسیاری از نظامیان سابق ایالات متحده امریکا، رخصتی روز میموریال یا روز یاد بود از قربانیان امریکا در جنگ ویتنام، فرصتی است تا نظری به گذشته و جنگ در تاریخ کشور بیفگنند، جنگی که مردم امریکا روی آن منقسم بودند.
از سال ۱۹۸۷ تا حال صدها هزار موتر سایکل سوار از سراسر امریکا وارد واشنگتن دی سی شده و از آبدۀ قربانیان جنگ دیدن کرده اند. شرن رنک سرباز سابق امریکا می گوید این روز یاد آور خشونت ها و سر و صدا های جنگ ویتنام در واشنگتن دی سی است" بعضی کسانی که اینجا می آیند برای اولین بار از دیوار یاد بود قربانیان دیدن می کنند، کسانی که نام های رفقای شان در این دیوار نوشته شده، کسانی که با قربانیان جنگ دوشا دوش جنگیده اند".
در این جنگ مردم امریکا به دو بخش مخالف و موافق تقسیم شده بودند. مخالفین این جنگ دست به مظاهرات زده و مخالفت خود را علیه جنگ نشان دادند. آنعده از عساکری که از جنگ برگشتند به ضدیت و مخالفت شدید مخالفین جنگ مواجه شدند.
کلی سکات یکی از سربازان سابق که برای اشتراک در مراسم یاد بود از قربانیان وارد واشنگتن شده بود می گوید مجبور شد بخاطر عکس العمل شدید در برابرش ساحه را ترک گوید " مردم به من فحش می دادند، فریاد می زدند می گفتد " تو ویتنامی ، تو طفل کش" و گپ های دیگر. فورا یونیفورم خود را کشیدم ، ساحه را به سرعت ترک کردم، و با سواری موتر سایکلم به منزل برگشتم."
جری مارتن ، برخورد بسیار سرد در برابرش را هنوز بیاد دارد" می فهمیدم که بخش زیاد نفوس مردم ما باور داشتند که آنچه ما در ویتنام انجام دادیم غلط بود."
اما این سربازان سابق می گویند که در مدت پنجاه سال از زمانیکه ایالات متحده عملیات جنگی را در ویتنام آغاز کرد، شاهد تغییر شگفت انگیز در روش مردم بوده اند.
بیشتر از ۵۸ هزار امریکایی در جنگ ویتنام جان باختند.
