فعالین حقوق زنان امروز ۲۷ مارچ (هفتم حمل) گفتند که اگر طالبان در جریان یک هفتهٔ دیگر مکاتب متوسطه و لیسه را به روی دختران باز نکنند، آنان دست به تظاهرات سراسری در افغانستان خواهند زد.
حلیمه ناصری، یکی از زنان فعال در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلامیهٔ چهار گروه حقوق زنان را خواند که در آن گفته شده است "از رهبران امارت اسلامی می‌خواهیم که مکاتب دختران را در جریان یک هفته باز کنند".
این زنان هشدار داده اند که اگر چنین نشود، آنان پس از یک هفته دروازه‌های مکاتب را به روی دختران باز کرده و تا زمانی به تظاهرات ادامه خواهند داد که به تقاضاهای شان پاسخ مثبت داده نشود.
در این اعلامیه گفته شده است که طالبان به عوض مسدود کردن مکاتب باید برای دختران در ساحات دورافتاده مکاتب بیشتر ایجاد کنند. آنان همچنان گفته اند که مردم بیش از این تحمل این گونه سرکوبی را ندارند.
حکومت طالبان برخلاف تعهدات شان در روز نخست سال تعلیمی جدید، یک بار دیگر اعلام کردند که مکاتب متوسطه و لیسهٔ دختران برای مدت نامعلوم مسدود باقی خواهد ماند.
این در حالی است که روز گذشته نیز ده‌ها تن از زنان فعال و شاگردان مکاتب در شهر کابل دست به تظاهرات زده و خواستار باز شدن مکاتب شدند.
زرغونه ابراهیمی، ۱۶ ساله، که در کنفرانس امروزی اشتراک کرده بود گفت که زنان، معلمان و دختران باید به جاده‌ها برایند و اعتراض کنند و "جامعهٔ جهانی باید از ما حمایت کند".
وزارت معارف طالبان تا اکنون دلیل واضحی برای این اقدام ارایه نکرده است، اما سهیل شاهین، یکی از رهبران گروه طالبان به فرانس پرس گفت که پیش از باز شدن مکاتب باید به برخی از "مشکلات عملی" رسیدگی صورت گیرد.
در واکنش به این اقدام طالبان، انتونیو گوتیرش، منشی عمومی ملل متحد چهارشنبه ۲۳ مارچ (سوم حمل) گفت که مانع شدن دختران از آموزش، نقض حقوق آنان است. او با نشر اعلامیه‌ای گفت که مانع شدن دختران از رفتن به مکتب، نه تنها حق دسترسی برابر آنان را به آموزش نقض می‌کند بلکه آینده افغانستان را نیز تهدید می‌کند.
پس از آن، امریکا، کانادا، فرانسه، ایتالیا، ناروی، بریتانیا و نمایندهٔ عالی اتحادیهٔ اروپا در یک اعلامیهٔ مشترک این اقدام طالبان را تقبیح کردند.
این کشورها از طالبان خواسته اند تا فوراً تصمیم شان را پس بگیرند؛ تصمیمی که به گفتهٔ آنان عواقب آن فراتر از صدمه دیدن دختران افغان خواهد بود. در اعلامیه آمده است که "اگر این تصمیم فسخ نشود، صدمه‌های گسترده‌ای را برای افغانستان در قبال خواهد داشت" بشمول صدمه به انسجام اجتماعی و رشد اقتصادی، صدمه به امیدواری افغانستان برای مبدل شدن به یک عضو محترم جامعهٔ جهانی و صدمه به تمایل افغان‌ها برای برگشت به کشور شان.
کشورهای جهان تاکنون از به رسمیت شناختن رسمی طالبان به دلیل نگرانی از رفتار آنان با دختران و زنان و اتهامات نقض حقوق بشر علیه نظامیان و مقامات دولت پیشین افغانستان، امتناع ورزیده اند.
تحت حاکمیت قبلی طالبان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱، زنان از حق کار و تحصیل محروم بودند.
