شماری از باشندگان شهر خرطوم، پایتخت سودان، وضعیت را در پی خشونتی که در آنجا در اواسط ماه اپریل مشتعل شد، "بی‌رحمانه" توصیف کرده و می‌گویند که با کمبود شدید مواد اولیهٔ غذایی مواجه اند.
در درگیری‌ها میان رهبر نظامی سودان، عبدالفتاح البرهان، و محمد حمدان داگالو، رهبر شبه نظامیان گروه واکنش حمایت سریع، که به تاریخ ۱۵ اپریل آغاز شد، بیش از ۷۰۰ نفر کشته و بیش از پنج هزار نفر زخمی شده اند. به گفتهٔ مقامات ملل متحد، این درگیری‌ها بحران بشری را در سودان به میان آورده است.
یوسف احمد، یک فروشنده در شهر خرطوم، به صدای امریکا گفت: "برخی مردم نمی‌توانند این وضعیت را تحمل کنند و ما از خداوند تقاضای امنیت داریم. برای من به حیث یک خوراکه فروش، وضعیت بسیار بد است. هیچ امتعه‌ای وجود ندارد و ما احساس ناامنی می کنیم، زیرا هر لحظه امکان چور و چپاول اموال ما وجود دارد. برخی از فروشندگان مال‌های شان را در داخل خانه‌های شان انبار کرده اند."
محمد حسن ابو شاما، باشندهٔ دیگر خرطوم، نیز از کمبود موجودیت مواد اولیه غذایی در فروشگاه‌ها و بلند رفتن قیمت ها شاکی است. او گفت: "وضعیت به طور فوق العاده بدتر شده است. مردم به انبار کردن مواد غذایی آغاز کرده ان ، و اکثر فروشگاه‌ها مواد اولیه غذایی ندارند. قیمت آرد بسیار بلند رفته و قیمت نان دو برابر شده است. مردم می‌خواهند بیرون خرطوم سفر کنند، اما قیمت تکت گران شده است."
به اساس آمار ملل متحد، تقریبا ۱۹ میلیون سودانی ممکن به خاطر این جنگ از عدم مصونیت غذایی متضرر شوند. فعالین حقوق بشر گفته اند که برای حمایت از پناهجویان متواری از سودان و تامین کمک در شش ماه آینده به ۴۴۵ میلیون دالر نیاز است.
در نبود حکومتی کارا و سازمان های امداد رسان، شهروندان در برخی محلات خرطوم برنامه های رضاکارانه را برای کمک به فقیرترین شهروندان سازمان‌دهی کرده اند.
حسن، رضاکار در محلهٔ به نام جبرا در خرطوم، می‌گوید که گروه‌های مردمی با همدیگر با اثرات این جنگ مبارزه می‌کنند.
او به صدای امریکا گفت:"ما مقادیری آرد از برخی نمایندگان دریافت کردیم و به شمار زیادتری ازشهروندان فقیر در این محله توزیع کردیم و این کار، مشکل کمبود آرد آنان را حل کرد. سه کمیته را برای رسیدگی به وضعیت صحی، معیشت، و امنیت مردم تشکیل داده ایم." حسن می‌افزاید که در همکاری با این کمیته‌ها در صدد راه حل مشکل کمبود آرد و خدمات صحی برای مردم است.
باشندگان شهر خرطوم می‌گویند که وضعیت با گذشت هر روز خرابتر می‌شود. آنها بیم دارند که اگر بازارها بسته بماند و به مردم گیرمانده در این شهر مواد امدادی نرسد، رنج انسانی بیشتر خواهد شد.
