مادری در شهر میمنۀ ولایت فاریاب کودک پنج ماههاش را در بدل ۳۰ هزار افغانی فروخت تا هزینۀ درمان عضو دیگر خانوادهاش را فراهم کند.
این مادر که عبیده نام دارد، به صدای امریکا گفت که وضعیت ناگوار صحی جلال الدین ۲۰ ساله که برادر شوهرش میباشد، او را مجبور ساخت تا بدون فشار از جانب کس دیگر و به میل و رغبت خود، دختر پنج ماهه اش را که "مهربان" نام دارد، به فروش برساند.
عبیده گفت "پنج سال می شود که ازدواج کردیم و دو طفل دارم. شوهرم شخص مهربان است. دخترم را به خاطر تداوی برادر شوهرم به فروش رساندم. دو شب گریه کردم و هیچ خوابم نمی برد. مجبور بودم به خاطری که جان یک نفر را از مرگ نجات بدهم."
قطب الدین کوهی، خبرنگار افغان، که این موضوع را پیگیری کرده است به صدای امریکا گفت که پس از نشر این خبر در شبکه های اجتماعی، مردم از داخل و خارج افغانستان به شمول والی فاریاب با وی تماس گرفتند.
آقای کوهی گفت که آنان ۳۰ هزار افغانی را فراهم کردند و با پرداختن آن به خریدار مهربان، این کودک دوباره به آغوش مادرش برگردانده شد.
نجیب الله مردی که این کودک را خرید و در بازار شهر میمنه رستوران دارد، با آنکه چند سال پیش ازدواج کرده است، تا هنوز صاحب فرزنده نشده است. او گفته است که دلیل این اقدامش محرومیت از داشتن فرزند بود.
نجیب الله نیز گفته است که پولش دوباره پرداخت شده و بدون اینکه مشکلی خلق کند، کودک را دوباره به خانوادۀ اصلی اش تحویل داده است.
بستگان عبیده میگویند که فقر و تهی دستی سبب شده است تا این مادر کودک شیرخوار خود را در بدل پول به آغوش کس دیگری بسپارد.
جاوید بیدار، سخنگوی والی ولایت فاریاب، ضمن ابراز تاثر از وقوع این "رویداد غم انگیز" به صدای امریکا گفت که مقامهای آن ولایت تلاش خواهند کرد تا از بروز چنین رویدادها در آینده جلوگیری کنند. او گفت که مردم و خبرنگاران نیز باید در صورت چنین وقایعی، مقامها را با خبر سازند.
سخنگوی والی فاریاب نیز گفت که تحقیقات نشان داده است که خانم عبیده از مجبوریت اقدام به چنین کاری کرده است.
دیبا ابهر، وکیل مدافع در افغانستان، می گوید که خرید و فروش کودکان بر اساس قوانین افغانستان ممنوع و جرم است و در موارد خاص، یک خانواده می تواند تحت شرایط استثنایی، آنهم در حضور محکمه، نوزاد شان را فقط به بستگان نزدیک شان بسپارند.
مهربان تنها رویدادی از این گونه نیست. در گذشته نیز در چندین مورد و در ولایتهای مختلف افغانستان مادران و پدرانی بوده است که به دلیل، فقر، تنگدستی، قرضداری و یا هم یکی دیگر از مشکلات عدیدۀ اجتماعی افغانستان فرزند شان را به کس دیگری فروخته اند.