شاهپور پژمان، پیلوت قوای هوایی حکومت پیشین افغانستان، که پس از تسلط طالبان بر افغانستان کشور را ترک کرده، تلاش می‌کند در ایالات متحدهٔ امریکا جواز پیلوتی را به دست آورد.
شاهپور اکنون در میدان هوایی شهر فینکس ایالت اریزونای امریکا در بخش تخنیک طیاره‌های تجارتی کار می کند. اما امیدوار است روزی با دریافت لایسنس امریکایی به مسلک پیلوتی اش برگردد.
شاهپور پژمان به صدای امریکا گفت که او در سال ۲۰۱۷ از اکادمی هوایی فورت رکر ایالت الابامای امریکا فارغ شد و به افغانستان برگشت و وظیفه خود را به حیث پیلوت هلیکوپتر بلک هاک شروع کرد.
شاهپور بعد از تسلط طالبان بر افغانستان از طریق برنامه تخلیه از افغانستان خارج و به امریکا پناهنده شد.
زندگی جدید در امریکا برای شاهپور و پیلوت‌هایی مانند وی خالی از آزمون نیست. شاهپور می‌گوید که پیلوت‌ها در هر کشوری که کار می‌کنند زندگی خوب می‌داشته باشند اما به دلیل بطی بودن پروسه‌های مهاجرت ایالات متحده امریکا، پیلوت‌های افغان در این کشور تا حدی مایوس شده اند.
او به صدای امریکا گفت: "متاسفانه در امریکا به خاطر کار گرین کارت و به پایان نرسیدن قبولی اقامت دایمی که در جریان است، نمی‌توانیم به عنوان یک پیلوت به وظیفه شروع کنیم و اگر بخواهیم، قیمت گزاف کار دارد که باید لایسنس بگیریم. زمانی‌که از امریکا فارغ شدیم قرارداد افغانستان با امریکا قسمی نبود که برای ما لایسنس بدهند."
شماری از این پیلوت‌های نظامی افغان مستقر در ایالت اریزونا بیشتر از یک هزار ساعت پرواز در کارنامۀ مسلکی شان دارند و در مناطق خطرناک در زون جنگی تجربه پرواز دارند. پژمان برای پنج سال و در حدود ۱۷۰۰ ساعت در هلیکوپترهای بلک هاک پرواز داشته است.
شاهپور می گوید که جک مک‌کین، پیلوت امریکایی، که در افغانستان خدمت کرده و پسر جان مک‌کین سناتور فقید امریکایی است، او و همکارانش را در تخلیه از افغانستان کمک کرده است.
جک مک‌کین اکنون تلاش می کند تا برای این پیلوت‌ها که مستحق پرواز نظامی استند، اجازه پرواز بگیرد به دلیل آن که ایالات متحده با کمبود پیلوت‌های طیاره‌های تجارتی روبرو است.
شاهپور در ۱۸ سالگی در پوهنتون هوایی افغانستان ثبت نام کرد و بعداً دوسال در آکادمی هوایی فورت رکر ایالت الاباما درس خواند. او از سن ۲۰ سالگی برای پنج سال پروازهای بلک هاک را پیش برده است. آخرین پرواز او به تاریخ ۱۳ اگست ۲۰۲۱ قبل از سقوط کابل به دست طالبان بود.
شاهپور می‌گوید که با آنکه او در ایالات متحده برای پروازهای نظامی آموزش دیده است، اما بدون داشتن گرین کارت و لایسنس نمی‌تواند در امریکا پیلوتی کند. برای او و همکارانش از سرگرفتن یک مسلک دیگر در امریکا با مشکلات اقتصادی و مهاجرت دشوار ناممکن است.
اکثر پیلوت‌ها با تسلط طالبان در افغانستان احساس خطر کردند و از بیم این که هدف انتقام‌جویی آن گروه قرار نگیرند، افغانستان را ترک کردند. این پیلوت‌ها در انتقال افراد نخبه و قوای خاص افغانستان به مناطق دوردست افغانستان نقش مهم داشتند.
شاهپور و حدود ۳۰۰ خانواده پیلوت‌های افغان در اریزونا مستقر اند و برای آنان پیدا کردن کار با در آمد خوب و آغاز زندگی جدید در امریکا بدون داشتن اقامت دایمی مشکل است.
برنامه ویزه خاص امریکا (اس آی وی) مختص به کسانی است که با قوای امریکایی کار کرده اند اما شامل اعضای قوای هوایی اردوی ملی افغانستان نمی‌شود.
از سوی دیگر با وجود تلاش های جنرالان و دپلومات های امریکایی و حمایت دوحزبی در کانگرس امریکا، برای تصویب قانونی که برای افغان‌هایی که تحت شرایط اقامت بشردوستانه در امریکا اقامت دارند، اقامت دایمی داده شود، تا کنون این طرح از سوی کانگرس امریکا تصویب نشده است.
گروه