صحبت کردن در باره روابط جنسی به صورت عمومی برای افغان ها دشوار است و برای بانوان این مبحث به ویژه دشوارتر شمرده می شود، با آن هم شماری از دوشیزه گان در ولایت هرات در بارهء اضطراب و نگرانی شان از "شب زفاف" – نخستین شب عروسی – حرف زدند.
به باور آگاهان مسایل خانواده گی، در افغانستان به جوانان در مورد برقرار روابط جنسی، چی در خانواده و در بیرون از آن، معلومات و آموزش های علمی ارائه نمی شود. این نوع آموزش در نصاب آموزشی بسیاری از کشورهای جهان برای نوجوانان گنجانیده شده است.
فرشته ۲۰ ساله (نام مستعار) که به تازه گی نامزد شده است از ترس اش از شب زفاف گفت "از زمانی که نامزد شده ام به فکر شب اول ازدواج خود هستم و یکی از بزرگترین دغدغه های من این موضوع است و حتی این موضوع را با مادر و یا نامزد خود نمیتوانم مطرح کنم که شاید فکر دیگری از من پیدا کنند ."
سمیه یک دوشیزه جوان دیگر هراتی است که نگرانی های شبیه به فرشته دارد. او به صدای امریکا گفت که از ﻛﻮﺩﻛی از ﺷﺐ ﺯﻓﺎﻑ ﺗﺮﺳﺎﻧیده شده است.
سیمه گفت "ندانستن از اینکه از نگاه طبی یک تعداد از دختران از بدو تولد فاقد پرده بکارت هستند باعث به وجود آمدن غلط فهمی ازعدم باکره گی دخترو بدنامی برای آن دختر میگردد."
بکارت دختران یکی از حساسترین موضوعات زناشویی در افغانستان دانسته می شود که در برخی موارد حتا سبب ارتکاب خشونت و جنایت می شود.
در میان افغانها، باکره بودن عروس در نخستین شب ازدواج با لکه های خونین در بستر خواب عروس-داماد تثبیت می شود. باکره بودن عروس باید برای تمام اعضای خانواده، ثابت گردد. در شماری از موارد، عدم تثبیت بکارت سبب فسخ ازدواج، لت و کوب و حتا قتل عروس می شود.
سعادت واعظی، یک کارمند صحی در هرات، می گوید که خانواده ها باید در باره شب زفاف، بکارت دختران، و روابط جنسی به پسران و دختران شان معلومات بدهند یا دست کم به آنها آزادی دسترسی به این گونه معلومات را فراهم کنند.
علی احمد کاوه، استاد جامعه شناسی در پوهنتون هرات، می گوید که محدودیت های موجود در جامعه در برقراری اﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻴﻦ ﺩﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ تا شب ازدواج سبب بروزفشارهای رواحی میان دختران جوان می گردد. آقای کاوه می گوید که این کار در نخستین روزهای ازدواج، بر کیفیت روابط زوج ها تاثیرات شگرفی بجا می گذارد.
