صنایع دستی افغانستان که در درون و بیرون از آن کشور شهرت و علاقهمندان فراوانی دارد، رو به رکود بوده و بازار آن کم رونق شده است.
عبدالجبار صافی، رییس این اتحادیه به صدای امریکا گفت که بازار صنایع دستی افغانستان در یک سال اخیر ۷۰ درصد کاهش یافته است.
آقای صافی افزود: "در گذشته زنان در نمایشگاههای بین المللی شرکت میکردند، اما فعلاً در بازارها و نمایشگاههای خارجی شرکت کرده نمیتوانند و اقتصاد مردم هم خوب نیست که در داخل فروشات شان زیاد باشد."
آقای صافی میگوید که در گذشته کسانی که از خارج به کشور میآمدند از همین تولیداد میخریدند و به خارج میبردند، کاهش چشمگیر در رفت و آمدها نیز بر بازار این ساختهها اثر گذاشته است.
کیارنگ سادات، دانشآموختهٔ اقتصاد و حقوق سه سال پیش (در سال ۱۳۹۸) هنگامیکه ۲۳ ساله بود، صنایع دستی گلنگار ( یک مرکز تجارت کوچک) را با سرمایهگذاری ۱۵۰ هزار افغانی ساخت. صنایع دستی گلنگار لباسهای سنتی و زیورهای زینتی میسازد و به داخل و خارج کشور میفرستد.
خانم سادات به صدای امریکا گفت: "هدفم این بود که حد اقل از لحاظ مالی استقلال داشته باشم و زمینه کار را برای خانمهای دیگر فراهم بسازم و به عنوان یک شهروند سهمم را در رشد فرهنگ افغانی داشته باشم، مشخصاً در بخش لباس. "
کیارنگ سادات میگوید که در آغاز بانوان از کابل در دوخت لباس با آنان کمک میکردند و پسانتر بانوانی از غزنی، هرات، بلخ و بامیان نیز با آنان همکار شدند.
کیارنگ سادات بنیانگذار صنایع دستی گلنگار پس از سقوط جمهوریت به خارج پناهنده شد و اکنون مسوولیت این تجارت کوچک را همکارش روحالله احمدی بر عهده دارد.
مسوول این صنایع دستی میگوید که در فروش ساختههای شان کاهش چشمگیری آمده است، با آن هم از ادامه کار و سفارشهایی که از بیرون کشور برایشان میرسند، خشنود است.
روح الله احمدی به صدای امریکا گفت: "ما از چندین کشور سفارش به دست می آوریم و بیشترین سفارشها تا حالا از آسترالیا، کانادا، پاکستان و آلمان بوده است. "
از سوی دیگر با ممنوعیت کار برای زنان، بیشتر زنان به بخش صنایع دستی و خیاطی رو آوردهاند.
رییس اتحادیه صنعتگران افغانستان در این باره گفت: "بخشی از خانمهای افغانستان در دفترها و دولت کار میکردند و وقتی که کار نداشتند باشند و اقتصاد شان خراب باشد، مجبور استند که به بخشهای تولیدی و صنایع دستی رو بیاورند. "
پیش از سقوط جمهوریت در کنار چند مرد، ۸۰ زن با صنایع دستی گلنگار همکاری میکردند، اما روح الله احمدی مسوول این صنایع دستی میگوید که در حال حاضر ۳۰۰ زن در چندین ولایت به گونه مستقیم و غیر مستقیم با آنان کار میکنند.