روزانه ده‌ها مهاجر افغان، به گونه غیرقانونی و از مسیرهای قاچاقی از ترکیه وارد بلغاریا و از آنجا وارد صربستان می‌شوند، که به گفتهٔ آنان در این مسیر با مشکلات و مشقت‌های زیادی روبرو می‌شوند.
بیشتر جوانان و نوجوانان مسافران این راه دشوار استند؛ اما خانواده‌ها، مثل سال‌های پیش، مایل به سفر در این مسیر دشوار و پرخطر نیستند.
اسدالله یکی از این مهاجران افغان به صدای امریکا گفت: "از استانبول تا اینجا ده روز پیاده راه کردیم. وضعیت راه بسیار خراب است؛ کلاً در کوه و جنگل باید سفر کرد. اینجا هم به داخل اجازه نمی‌دهند. شب را در همین جنگل باید بخوابیم."
مهاجران افغان از گرسنگی، از شکنجه و لت و کوب پولیس ترکیه، بلغاریا و صربستان تا بدرفتاری‌های قاچاقبران انسان در مسیر راه شکایت دارند. آنان کم از کم ده تا ۱۲ شبانه روز را در دشوارترین راه‌ها را از ترکیه تا بلغاریا و صربستان، پیاده می پیمایند.
شوکت‌الله، باشندهٔ ولسوالی تگاب ولایت کاپیسا که چهار بار از بلغاریا به ترکیه برگشتانده شده و سرانجام وارد صربستان شد، حکایت های تلخی دارد.
او گفت: "مشکلات در راه بسیار زیاد است. پولیس بلغاریا رفتار بسیار بد می‌کند. مثلاً لت و کوب می‌کنند، سگ‌ها را به دنبال مهاجران رها می‌کنند. هرچیزی را که دارید از نزدتان می‌گیرند. با سختی بسیار زیاد به صربستان رسیدیم. اینجا هم که هیچ کمکی نمی‌کند و باید روزها منتظر بمانی تا یک کارت بدهند."
مرتضی محمدی که ۱۷ سال عمر دارد، چند ماه پیش از ولایت غزنی سفرش را آغاز کرد. او ابتدا به ایران رفت و سپس به ترکیه، بلغاریا و سرانجام به صربستان رسید. مقصد نهایی محمدی آلمان است.
محمدی گفت:" در راه مریض شدم و زخمی هستم. گرسنگی و خطرهای زیادی را متقبل شدیم. نمی‌دانم که مشکل چی است که سازمان ملل برای ما کمک نمی‌کند. مردم از بی‌جایی در پارک و سرک ها می خوابند."
صربستان در سال‌های پسین، یکی ازگذرگاه های اصلی برای مهاجرانی بوده است که می‌خواسته اند به گونه غیرقانونی وارد کشورهای اروپایی شوند. و هنوز هم این روند ادامه دارد، اما اکنون چون سال‌های پیش بیرون شدن از صربستان برای مهاجران خیلی آسان نیست.
