خالد نویسا در سال ۱۹۷۱ میلادی در کابل به دنیا آمد . خانواده اش آرزو داشت روزی داکتر طب شود اما خودعلاقمندی به این رشته نداشت و رغبتی هم به نویسندگی نشان نمیداد.
نویسا در دردههء شصت با داستان های پوليسی آشنا شد. اين داستان ها او را با دنیای ماجراها وحوادث داستان ها آشنا ساخت که به این ترتیب ذوق نويسنده گی را دروی ایجاد کرد.
درجریان سال های که رسانه ها در افغانستان محدود و کتاب ها یگانه منبع فرو نشاندن عطش و ذوق هنری را تشکیل میداد، میل به نویسنده گی در او تقویت یافت تا آنکه از اواسط دهه شصت به نویسندگی آغاز میکند و در مهاجرت ادامه میدهد.
نخستین اثرنویسا مجموعه ای از داستان های کوتاه تحت نام فصل پنجم است که در پشاور پاکستان چاپ شد و این اثر در شناخت نویسنده میان حلقه های ادبی نقش برازنده داشت. از همینجا نویسا درمی یابد که نویسندگی کار اصلی اوست و این راه را ادامه میدهد. چند سال بعد از آن مجموعه داستان های (تصورات شبهای بلند) را به چاپ میرساند.
خالد نویسا خبرنگاری را در موسسه نشراتی انیس به نام مستعار آریا نژاد آغاز و با بروز جنگ های داخلی و در زمان رژیم طالبان افغانستان را به قصد پشاور ترک میکند. متعاقب حملات یازدهم سپتمبر و آغاز تحولات تازه در افغانستان به کابل باز میگردد و با رادیو آزادی به کارآغاز مینماید وهمزمان با آن رمان (آب و دانه) را تکمیل و به چاپ میرساند بعد به نوشتن (راه و چاه) می پردازد.
اواخر دهه شصت و سرتاسر دهه هفتاد خورشیدی سخت ترین سال های زندگی نویسا بوده که با جنگ، ترک اجباری کشورش و مصائب فراوان دیگر از جمله عدم دسترسی به تحصیلات عالی همراه بوده است ، اما او بهترین سال های عمرخود را با مطالعۀ آثار نویسندگان بزرگ دنیا سپری کرد.
نویسا شناخت زیادی از آثار نویسندگان طراز اول دنیا دارد واز روی تعهد و مراعات قوانین و ضوابط نویسندگی ، میتوان تاثیر آن همه مطالعه و پژوهش را در آثارش سراغ کرد.
نویسنده رمان (آب و دانه) در آثار خود از نگاه جنبه های داستان نویسی یک نوع تلفیق را میان داستان های لطیفه وار به شیوۀ داستان نویسی چخوف و داستان های واقعگرا به شیوه و سبک موپاسان ایجاد کرده است.
نویسا که خود را با شخصیت های داستان هایش همگام و همگون احساس میکند، برنامه ریزی درست را برای نوشتن یک داستان حایز اهمیت میخواند و میگوید دلیل تأخیر در برخی از نوشته ها آنست که نویسنده قبلا چهارچوب معین را درنظر نگرفته و برای نائل شدن به فرجام یک داستان علاقمندی نویسنده تاثیر گذاراست ورنه به اثر شوق و ذوق کاذب اگر به نوشتن آغاز کرده باشد ، در نیمه راه میماند.
نویسا معتقد برآنست که برای شناخت بیشتر نویسندگان افغان و به منظور خلق آثار و نوشته های برازنده تر آنها، لازم است نویسندگان بزرگ و مراجع با صلاحیت دست اندر کار، جدی تر شوند تا به این ترتیب نویسندگان بتوانند آثار بهتری خلق نمایند و استعداد و توانایی های خود را برجسته تر تبارز داده بتوانند.
نویسا باورمند است که نسل نو داستان نویس افغانستان کارهای خوبی ارائه کرده وعلی رغم پیشرفت تکنالوژی در جهان و کاربرد روز افزون رسانه های اجتماعی که برای انسان فرصت کمتر مطالعۀ رمان را میبخشد، بازهم ادبیات داستانی و رمان جایگاه خود را حفظ کرده و فراموش نشده است و داستان نویسی ادامه خواهد داشت.
آثار نویسا:
درعین حالی که برخی از داستان های خالد نویسا به زبان های آلمانی، انگلیسی، نارویژی و هالندی و ترکی برگردان و چاپ شده است ، آثار برجستۀ او ازینقرارست:
فصل پنجم ( اولين مجموعه ) ١٣٧٦ پشاور
(تصورات شبهای بلند )١٣٧٩ پشاور
رمان (آب ودانه ) ١٣٨٥ کابل
(راه و چاه) مجموعه داستان ١٣٨٩
ترجمه منتخب داستان ها به فرانسوی ٢٠٠٣
