نهاد تحقیقاتی حمایت از حقوق زنان و اطفال با نشر یک تحقیق تازه می گوید که مرتکبین آزار و اذیت بر بانوان را غالباً بستگان خانوادۀ قربانیان تشکیل می دهد.
شوهر، نامزد، برادر، کاکا و ماما از جمله عاملین بخشی از خشونت های جنسی علیه زنان خوانده شده اند. همچنان پسرکاکا، پسرماما، پسرخاله و در شماری از موارد همسایگان از عاملین خشونت جنسی علیه زنان و دختران قلمداد شده اند.
مزید بر آن یافته های نهاد حمایت از حقوق زنان و اطفال نشان می دهد که زنان و دختران در محل کار، آموزشگاه ها، دانشگاه ها، کوچه و بازار و مکان های عامه نیز از سوی افرادی مورد خشونت قرار گرفته اند.
این تحقیق که به منظور ریشه یابی علل و عوامل خشونت جنسی و جستجوی راه های حل آن انجام شده، علت اساسی وقوع آزار و اذیت جنسی بر زنان و کودکان دشمنی های سابقه شخصی یا خانوادگی، منازعات خانوادگی، فقر و بیکاری، تبعیض جنسیتی، حاکمیت عرف و عنعنات ناپسند تشکیل می دهد.
همچنان عدم حضور زنان در تصمیمگیری های سرنوشت ساز مانند ازدواج، بد دادن دختران، بدل و مسایل مر بوط به قضایایی ناموسی، عدم آگاهی از قوانین و آموزه های دینی، مصلحت اندیشی خانواده ها در مسایلی چون حفظ حیثیت خانواده و عاردانستن دادخواهی در قضایایی جنسی از عوامل افزایش واقعات تجاوز جنسی گفته شده است.
آسیب شناسی خشونت
زرقا یفتلی رئیس نهاد تحقیقاتی حمایت از حقوق زنان و اطفال گفت که در این گزارش کوشش شده است تا آسیب، شناسایی شود، به این مفهوم که قربانی و عامل کیها بوده و پیامد های آن به قربانی، خانواده و اجتماع چه بوده است.
یافته های این تحقیق که در پنج ولایت - کابل، کاپیسا، بلخ، ننگرهار و قندهار - انجام شده، نشان می دهد که از قربانی تجاوز جنسی نیز به ندرت حمایت صورت می گیرد و در عوض، بیش از همه خود قربانیان مقصر دانسته می شوند.
در این گزارش گفته شده است که در موارد زیادی به خاطر حل و فصل آبرومندانۀ قضیه، به عاملین تجاوز جنسی بر زنان پیشنهاد ازدواج با قربانی داده می شود و عامل خشونت به کیفر نمی رسد.
همچنان این تحقیق دریافته است که در بسا موارد، قضایای تجاوز جنسی پنهان نگهداشته می شود که این امر به بدتر شدن اوضاع و افزایش واقعات تجاوز جنسی بر بانوان می انجامد. همچنان گفته است که در حل قضایای تجاوز جنسی بر زنان از قانون منع خشونت کمتر استفاده می شود.
تطبیق قانون منع خشونت علیه زنان و آگاهی دهی بیشتر در مورد این قانون به کارمندان نهاد های عدلی و قضایی، ایجاد یک مرکز روان درمانی برای حمایت از قربانیان خشونت و تجاوز جنسی به عنوان راه حل برای کاهش موارد خشونت های جنسی پیشنهاد شده است.
همچنان حل و فصل قضایا از طریق مراجع رسمی عدلی و قضایی، استخدام افسران پولیس زن و افزایش واحد های واکنش خانوادگی در مراکز پولیس ولایات و مرکز و پیگرد عدلی و قضایی عاملین خشونت ها و تجاوز جنسی علیه زنان و دختران پیشنهادات دیگری است که نهاد تحقیقاتی حمایت از حقوق زنان و اطفال برای کاهش تجاوز و خشونت علیه زنان پیشنهاد می کند.
وخامت اشکال خشونت
در همین حال کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می گویدکه در سال ۱۳۹۳ که یک ماه دیگر به پایان آن باقی مانده است ۴۲۸۴ قضیه خشونت علیه زنان در آن کمیسیون ثبت شده است.
ثریا صبحرنگ کمیشنر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می گوید که موضوع نگران کننده در این میان قتل های ناموسی است که رقم آن در ۱۱ ماه گذشته به ۸۰ مورد می رسد.
خانم صبحرنگ همچنان گفت که از جمع ۴۲۸۴ مورد ثبت شدۀ خشونت در کمیسیون مستقل حقوق بشر، ۳۸۵ مورد آن قضایای مربوط به آزار و اذیت جنسی می باشد. او افزود که در قضایای سال روان "اشکال بسیار قبیح، زشت و وحشتناک" خشونت شامل است.
تجاوز گروهی بر زنان و دختران خردسال، سر بریدن و قتل پس از تجاوز،کشتن و قطع اعضای بدن و لت و کوب شدید از جمله خشونت هایی است که در چند ماه اخیر به صورت مکرر در نقاط مختلف افغانستان اتفاق افتاده است.
