نتایج یک پژوهش تازه نشان داده است که آلودگی هوا می تواند همه ساله عامل ۳.۲ میلیون مورد جدید بیماری شکر در سرتاسر جهان شود.
داکتر زیاد العلی، نویسندۀ این تحقیق در پوهنتون واشنگتن، گفته است که حدود ۱۴ درصد واقعات بیماری شکر در کشورهایی ثبت شده است که هوای آن با سطوح بلندتر آلوده کننده به ویژه PM2.5 ملوث باشد. PM2.5 ترکیبی از ذرات جامد و قطرات کوچک مایع است که در هوا معلق بوده و گاهی تراکم بیش از حد آن در هوا به گونۀ غبار دیده می شود.
بر بنیاد پژوهش هایی که پیش از این صورت گرفته است، آلودگی هوا به عنوان یکی از عوامل خطرناک در ایجاد بیماری‌های قلب، شش، گرده و سایر امراض غیرساری پنداشته می‌شود. بر اساس یافته هایی که در ژورنال طبی لنست نشر شده است، آلودگی هوا تنها در سال ۲۰۱۵سبب مرگ پیش از وقت ۴.۲ میلیون نفر در جهان شد.
داکتر علی گفته است که در سال‌های اخیر پی برده شده است که ذرات کوچک آلوده کنندۀ هوا از طریق شش ها وارد جریان خون شده و سپس خود را به جگر، پانقراس و گرده ها می رسانند.
آقای علی گفت "این ذرات زهرآگین اند. انساج را تخریش و تخریب می کنند و منجر به التهاب انساج می شوند."
دیابت شکل دوم با چاقی و سالمندی ربط داشته و زمانی واقع می شود که پانقراص قادر به تولید و تنظیم مقدار کافی انسولین در خون نباشد. انسولین هورمونی است که مقدار شکر خون را تنظیم کرده و کاهش یا فقدان آن سبب ایجاد بیماری شکر می شود.
پژوهشگران در این تحقیق برای مدت هشت سال و شش ماه، اطلاعات ۱.۷ میلیون نفر راکه به گونۀ مشخص با سطوح مختلف آلوده کنندۀ PM2.5 معروض بودند، بررسی کردند و در یافتند که سطوح بلند این مادۀ آلوده کنندۀ هوا که بیشتر دامنگیر کشورهای فقیر و دارای سطح درآمد پایین و متوسط است، منجر به ایجاد بیماری شکر می شود.
داکتر علی با اشاره به یافته های این تحقیق بر ضرورت کارگیری منابع پاک انرژی که منجر به تولید مقادیر کمتر آلوده کنندۀ هوا می شوند، تاکید کرده و تولید و به کار گیری موترهای برقی و تولید برق آفتابی و بادی را به عنوان اقدامات مهار کنندۀ این وضعیت برجسته می سازد.
