افرادی که از "اومپرازول" و "لنسوپرازول" و یا هم سایر مشتقات گروه دوایی "بازدارنده‌های پمپ پروتون یا PPI" استفاده می‌کنند، در معرض خطر بیشتر ابتلا به بیماری های گرده قرار دارند.
پروهش جدیدی در ایالات متحده دریافته است که از میان صدها هزار نفری که از این دواهای کاهش دهندۀ تیزاب معده استفاده می کردند و قبلاً هیچ بیماری گرده نداشتند، کم از کم ۳۰ درصد آنان در جریان پنج سال تداوی با دوای انتی اسید به بیماری مزمن گرده مبتلا شده و خطر از کار افتادن گرده در نزد آنان دوبرابر حد معمول شد.
در این پژوهش که در ژونال امراض گرده در ایالات متحدۀ امریکا نشر شده، آمده است که اکثراً این مشتقات به عنوان موثرترین دوا برای درمان زخم‌ها، دلجوشی و تشوشات برگشت تیزاب از معده به مری تجویز می شود.
داکتر زیاد العلی پژوهشگر ارشد این مطالعه به استفادۀ محتاطانه از PPI توصیه کرده و می گوید که مصرف این دواها باید برای مدت کوتاه و تنها محدود به حالاتی باشد که از نظر طبی به آن نیاز باشد.
دانشمندان حدود ۲۰ هزار بیماری را که از مشتقات PPI استفاده می‌کرد با ۱۷۳ هزار بیماری که سایر دواهای ضد تیزاب معده را مصرف می کردند، با هم مقایسه کردند. افراد شامل در هر دو گروه در ابتدا بیماری گرده نداشتند.
با در نظرداشت عوامل شخصی، اجتماعی و اقتصادی و نیز حالات صحی که در ایجاد بیماری‌های گرده دخیل است، دانشمندان پی بردند که مصرف PPI سبب افزایش ۲۸ درصدی امراض مزمن گرده و کاهش فعالیت های گرده در نزد ۳۲ درصد بیماران شد. همچنان خطر از کار افتادن گرده در نزد مصرف کننده‌گان PPI حدود ۹۶ درصد افزایش یافت.
از آنجاییکه مشتقات PPI چون امپرازول و لنسوپرازول آزادانه در دواخانه ها قابل دسترس است، شماری از مردم شاید بدون مشورت داکتر از آن استفاده کنند.
اما به باور داکتران سهولت دسترسی به این دوا الزاماً به مفهوم مصوون بودن آن نیست و باید نه تنها از مصرف خودسرانه این دوا بلکه هر دوای دیگر پرهیز شود تا بیماران از زیان‌های جانبی دواها که اکثراً از آن آگاهی ندارند، در امان بمانند.
گزارش: رویترز
برگردان: نجیب الله احمدیار