بهار در آیینۀ بیدل

بیدل در سروده های خود بهار را با معانی مختلفی بیان کرده است.

در حلقۀ بیدل خوانی گنج شایگان، به چگونگی وصف و معنی بهار در اشعار بیدل پرداخته ایم.

بهار نامۀ یاران رفته می آرد
گلی که واکند آغوش، در برش گیرید

ویا اینکه:

چشم واکن رنگ اسرار دگر دارد بهار
آنچه در وهمت نمی گنجدف جلوه گر دارد بهار

استاد عزیز مهجور می گوید، چشم بصیرت واقعی باید باز شود تا تجلیات الهی را که با فرارسیدن بهار دامن می گستراند مشاهده کرد.

بهاریکه بیدل، آن را گاهی به معنی، فصل نو، رویش موجودات، رنگینی و خرمی و خوشی و گاهی هم آغاز سوختن شمع استفاده کرده است.

صحبت های استاد عبدالعزیز مهجور و سایر اشتراک کنندگان این حلقه را در لینک زیر بشنوید.