صدها خانواده بوکتی در ولسوالی بولدک کندهار مهاجر شده و با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند.
شماری از بلوچ های پاکستانی که به ولسوالی بولدک کندهار مهاجر گردیده اند می گویند که در جریان هفت سال با مشکلات زیاد مواجع بوده ولی تاحال هیچ کمک به انان صورت نه گرفته است.
جمال بوکتی یکی از سران بلوچ های مهاجر در ولسوالی بولدک ادعا دارد که دولت پاکستان بیش از ۳۰۰ جوان بلوچ ها را کشته و تعدادی زیاد آنها تا هنوز در زندان های حکومتی به سر می برند.
آقای بوکتی به رادیو آشنا دلیل پناه آوردن به افغانستان را بیان کرده گفت "ما مجبور شده این جا امدیم ما از اقوام متحده خوهان استیم که آنان از حالت ما خود را خبر سازد که در پاکستان نه تنها خانواده بوکتی، بلکی تامی بلوچ ها چی حالت داردند."
این نمایندۀ بلوچ های بکتی از سازمان ملل متحد خواست تا به مشکلات آن قبلیه و سایر بلوچ ها رسیدگی کند که به گفتۀ او زیر مظالم حکومت پاکستان قرار دارند.
بلوچ های ایالت بلوچستان پاکستان خواهان استقلال بیشتر از حکومت پاکستان اند و همچنان می گویند که منابع طبیعی آن ایالت به شکل غیر منصفانه به مصرف می رسد.
نواب اکبر بکتی، رهبر قوم بکتی، که یکی از سران شورشگری ضد حکومت اسلام آباد بود در سال ۲۰۰۶ در نتیجۀ یک هجوم نظامی کشته شد.
ابزار حکومتی برای ارعاب
بلوچ های پاکستانی ادعا دارند که استبخارات پاکستان به خاطر ارعاب شان، طبقۀ جوان را به شکل بی رحمانه هدف مظالم قرار می دهد تا از طریق جلو صدای های آزادی خواهانۀ آنها را خفه ساخته باشد.
عدۀ در بین آزادی خواهان بلوچ وجود دارد که خواهان استقلال کامل و جدا شدن از پاکستان اند.
شانواز بلوچ، پیرمرد ۷۰ ساله درقریه رزاق خان نزدیک مرز پاکستان زندگی می کند و شکایت دارد که جوانان مهاجر بلوچ ها در افغانستان بی سرنوشت اند و نیاز به توجۀ جهانی دارند.
آقای بلوچ افزود "ما در این جا از ۲۰ تا ۵۰ هزار نفر آمدیم دراین جا نه کسی مشکل مارا پرسان کرده ونه هم کسی از ما شنیده است غیر از خدا کسی نداریم تمامی جوانان ما بیکار اند."
محمد اعظم نوابی رئیس مهاجرین کندهار نیز می پذیرد که تعداد از خانواده های بلوچ به ولسوالی بولدک مهاجرت نموده است ولی به گفته وی شمار خانواده های بلوچ در آن ولسوالی کم و بیش ۴۵۰ خانواده باشد.
آقای نوابی به رادیو آشنا گفت که بوکتی ها "از سه سال در ولسوالی بولدک جانشین شدند و آنها تعداد شان را سه هزار خانواده می خوانند."
این مقام وزارت امور مهاجرین و پناهجویان افغان می گوید که ادارۀ ملل متحد در امور پناهندگان (یو، ان، اچ، سی، آر) گفته است تنها در صورتی به بلوچ های مهاجر کمک کرده می تواند که حکومت افغانستان آنها را به حیث مهاجر بپذیرد.
نماینده های بلوچ ادعا دارند که از سال ۱۹۴۸ به این طرف بیش از ۳۰ هزار جوان بلوچ توسط پاکستان ربوده شده و هزاران تن بی خانمان شده است.
شماری از بلوچ های پاکستانی که به ولسوالی بولدک کندهار مهاجر گردیده اند می گویند که در جریان هفت سال با مشکلات زیاد مواجع بوده ولی تاحال هیچ کمک به انان صورت نه گرفته است.
جمال بوکتی یکی از سران بلوچ های مهاجر در ولسوالی بولدک ادعا دارد که دولت پاکستان بیش از ۳۰۰ جوان بلوچ ها را کشته و تعدادی زیاد آنها تا هنوز در زندان های حکومتی به سر می برند.
آقای بوکتی به رادیو آشنا دلیل پناه آوردن به افغانستان را بیان کرده گفت "ما مجبور شده این جا امدیم ما از اقوام متحده خوهان استیم که آنان از حالت ما خود را خبر سازد که در پاکستان نه تنها خانواده بوکتی، بلکی تامی بلوچ ها چی حالت داردند."
این نمایندۀ بلوچ های بکتی از سازمان ملل متحد خواست تا به مشکلات آن قبلیه و سایر بلوچ ها رسیدگی کند که به گفتۀ او زیر مظالم حکومت پاکستان قرار دارند.
بلوچ های ایالت بلوچستان پاکستان خواهان استقلال بیشتر از حکومت پاکستان اند و همچنان می گویند که منابع طبیعی آن ایالت به شکل غیر منصفانه به مصرف می رسد.
نواب اکبر بکتی، رهبر قوم بکتی، که یکی از سران شورشگری ضد حکومت اسلام آباد بود در سال ۲۰۰۶ در نتیجۀ یک هجوم نظامی کشته شد.
ابزار حکومتی برای ارعاب
بلوچ های پاکستانی ادعا دارند که استبخارات پاکستان به خاطر ارعاب شان، طبقۀ جوان را به شکل بی رحمانه هدف مظالم قرار می دهد تا از طریق جلو صدای های آزادی خواهانۀ آنها را خفه ساخته باشد.
عدۀ در بین آزادی خواهان بلوچ وجود دارد که خواهان استقلال کامل و جدا شدن از پاکستان اند.
شانواز بلوچ، پیرمرد ۷۰ ساله درقریه رزاق خان نزدیک مرز پاکستان زندگی می کند و شکایت دارد که جوانان مهاجر بلوچ ها در افغانستان بی سرنوشت اند و نیاز به توجۀ جهانی دارند.
آقای بلوچ افزود "ما در این جا از ۲۰ تا ۵۰ هزار نفر آمدیم دراین جا نه کسی مشکل مارا پرسان کرده ونه هم کسی از ما شنیده است غیر از خدا کسی نداریم تمامی جوانان ما بیکار اند."
محمد اعظم نوابی رئیس مهاجرین کندهار نیز می پذیرد که تعداد از خانواده های بلوچ به ولسوالی بولدک مهاجرت نموده است ولی به گفته وی شمار خانواده های بلوچ در آن ولسوالی کم و بیش ۴۵۰ خانواده باشد.
آقای نوابی به رادیو آشنا گفت که بوکتی ها "از سه سال در ولسوالی بولدک جانشین شدند و آنها تعداد شان را سه هزار خانواده می خوانند."
این مقام وزارت امور مهاجرین و پناهجویان افغان می گوید که ادارۀ ملل متحد در امور پناهندگان (یو، ان، اچ، سی، آر) گفته است تنها در صورتی به بلوچ های مهاجر کمک کرده می تواند که حکومت افغانستان آنها را به حیث مهاجر بپذیرد.
نماینده های بلوچ ادعا دارند که از سال ۱۹۴۸ به این طرف بیش از ۳۰ هزار جوان بلوچ توسط پاکستان ربوده شده و هزاران تن بی خانمان شده است.