یافتههای دو پژوهش علمی در مورد تاثیرات کروناویروس بالای قلب نشان داده است که این ویروس سبب التهاب قلب شده و مشکلات قلبی را به بار میآورد.
این دو پژوهش در آلمان انجام شده و یافتههای آن در ژورنال انجمن طبی امریکا نشر شده است.
پژوهش نخست، مجموعهای از کالبدشکافی بود که بر روی ۳۹ قربانی کروناویروس صورت گرفته است.
حدود ۶۱.۵ درصد این کالبدشکافیها وجود ویروس سندروم حاد تنفسی "سارس و کووید ۲" را در قلب نشان دادهاند.
از میان ۲۴ مورد، در ۱۶ مورد حجم قابل توجهی از رایبونیکلویک اسید (آر ان ای) ویروس مشاهده شد. در پنج موردی که میزان ویروس بالا بود، حتی زمانی که قلب از کار افتاده بود، ویروس به کار خود ادامه میداد و تکثیر میکرد.
در پژوهش دوم ۱۰۰ بیماری که قبلا نتیجه آزمایش کروناویروس نزد آنها مثبت بود مورد تحقیق قرار گرفتند.
حدود ۷۱ روز پس از ابتلا به ویروس، از قلب آنها "ام آر آی" گرفته شد تا آسیبهای احتمالی بررسی شود. حد اوسط سن این افراد ۴۵ سال و قلبهایشان نسبتا سالم و جوان بود. همچنین دو سوم از آنها علایم خفیفی بیماری کووید ۱۹داشتند و نیازی نبود در شفاخانه بستری شوند.
اما نتایج "ام آر آی" نشان داد که ۷۸ درصد از بیماران نوعی مشکلاتی در قلبشان دارند که از نشانههای التهاب تا بزرگشدن بطن چپ و کاهش توانایی پمپ خون به دیگر نقاط بدن را در برمیگرفت.
این یافتهها با ابتلای بیشتر این بیماران به مایوکاردیت (التهاب عضله قلب) و یا پریکاردیت (تورم غشای دور قلب) هماهنگ بود.
تمام بیماران شرکتکننده در این پژوهش نشانههایی از عدم دریافت اکسیجن کافی در بخشی از عضلات قلبشان داشتند. وضعیت سه بیمار به اندازهای وخیم بود که پژوهشگران برای بررسیهای بیشتر ناچار به نمونهبرداری شدند؛ اما به جز التهاب، نشانهای از ویروس پیدا نشد.
حدود ۷۶ درصد از بیماران، مقدار قابل توجهی از پروتین "تروپونین" در خونشان داشتند. این پروتینی است که در عضلات قلب ذخیره میشود و تنها زمانی که عضلات آسیب میبینند در خون رها میشود.
دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که غیر نورمال بودن قلبی نتیجه التهابی است که ویروس در بدن ایجاد میکند. این التهاب به عضلات قلب آسیب می رساند و در شرایط وخیمتر ممکن است باعث توقف قلبی و یا سکته قلبی و مغزی شود؛ چرا که وقتی قلب درست کار نکند خون لخته میشود و به رگ های کوچک که خون را به مغز میبرد منتقل شود.
مطالعات پیش از این نیز نشان دادهاند که کروناویروس میتواند باعث ایجاد لخته خون شود، اما این موضوع که آیا این آسیبها دایمی استند و یا به مرور زمان بهبود پیدا میکنند، مشخص نشده است و نیازمند انجام مطالعات بیشتر است.