کریستین بنچ سی و هشت ساله، شانزده سال قبل یعنی در سال ۱۹۹۶ به جرم کشتن پسر سه ساله اش و آتش افروزی عمدی، به شصت سال حبس محکوم و روانۀ زندان شده بود.
اما کریستین همیشه اصرار میورزید که دست به چنین جنایتی نزده و به ناحق محکوم شده است. پس از تلاش های مکرر و بی نتیجۀ وکلای مدافع کریستین، دیروز یک قاضی ایالت اندیانا حکم آزادی وی را در بدل ضمانت به مبلغ پنج هزار دالر امریکایی، صادر کرد، و قرار گذاشت که بر دوسیۀ کریستین بازنگری شده و وی دوباره محاکمه گردد.
احساسی که کریستین پس از رها شدن از زندان دارد، قابل وصف و جالب است. او از قدم زدن در زیر آفتاب، لذت میبرد، پوشیدن لباس عادی برایش مانند رویای شیرینیست که به حقیقت پیوسته است. او وقتی به زندان رفته بود، در آن زمان امریکا رنگ دیگری داشت. تکنالوژی عالی یی که حالا در اختیار همه قرار دارد، برای کریستین کاملاً تازه و جدید است.
کریستین به روز چهارشنبه (۲۲ ماه اگست سال ۲۰۱۲) چشمش بر انترنیت افتاد. او از دیدن تلیفون های موبایل در دست مردم، که بی اعتنا به وی از کنارش میگذشتند، مبهوت مانده بود. کریستین میگوید، وقتی که در زندان بود، مادر و پسرش به دیدن او میرفتند و برایش از پیشرفت در جهان خارج از زندان، حکایه میکردند. او می افزاید که نام های پدیده های جدید، همچو انترنیت، موبایل، فیسبوک، آی پاد، کمپیوتر های لپ تاپ، و غیره، را شنیده بود، اما نمیدانست که اینها چه شکل و رنگی دارند.
غذای آزادی
کریستین در همان شبی که پس از شانزده سال حبس، پا از زندان بیرون نهاد، با شوق و علاقۀ خاص با پسر خود به یکی از رستورانت های شهر رفته و با ولع خاصی، غذای ماهی خورد. برای او دنیای خارج، با تمام دگرگونی هایش، کاملاً به یک رویای زیبا میماند. کریستین میگوید، سعی میورزد از پسرش در مورد همۀ پیشرفت های تازه، آگاهی عملی حاصل کند و در ضمن مانند دیگر دوستانش، برای خود صفحه یی در فیسبوک بگشاید.
اما او هنوز هم یک مهارتی نزد خود دارد که آن را به پسر نوجوانش بیاموزد، و آن رانندگی است!
کریستین قصد دارد که اگر در دور بعدی محاکمه اش، بری الذمه اعلام شود، به کسب تحصیل در رشتۀ حقوق خواهد پرداخت. او میخواهد وکیل مدافع شود و بالاخره به محبوسینی که به ناحق به زندان انداخته شده اند، در رسیدگی به قضایای آنها کمک کند.
اما کریستین همیشه اصرار میورزید که دست به چنین جنایتی نزده و به ناحق محکوم شده است. پس از تلاش های مکرر و بی نتیجۀ وکلای مدافع کریستین، دیروز یک قاضی ایالت اندیانا حکم آزادی وی را در بدل ضمانت به مبلغ پنج هزار دالر امریکایی، صادر کرد، و قرار گذاشت که بر دوسیۀ کریستین بازنگری شده و وی دوباره محاکمه گردد.
احساسی که کریستین پس از رها شدن از زندان دارد، قابل وصف و جالب است. او از قدم زدن در زیر آفتاب، لذت میبرد، پوشیدن لباس عادی برایش مانند رویای شیرینیست که به حقیقت پیوسته است. او وقتی به زندان رفته بود، در آن زمان امریکا رنگ دیگری داشت. تکنالوژی عالی یی که حالا در اختیار همه قرار دارد، برای کریستین کاملاً تازه و جدید است.
کریستین به روز چهارشنبه (۲۲ ماه اگست سال ۲۰۱۲) چشمش بر انترنیت افتاد. او از دیدن تلیفون های موبایل در دست مردم، که بی اعتنا به وی از کنارش میگذشتند، مبهوت مانده بود. کریستین میگوید، وقتی که در زندان بود، مادر و پسرش به دیدن او میرفتند و برایش از پیشرفت در جهان خارج از زندان، حکایه میکردند. او می افزاید که نام های پدیده های جدید، همچو انترنیت، موبایل، فیسبوک، آی پاد، کمپیوتر های لپ تاپ، و غیره، را شنیده بود، اما نمیدانست که اینها چه شکل و رنگی دارند.
غذای آزادی
کریستین در همان شبی که پس از شانزده سال حبس، پا از زندان بیرون نهاد، با شوق و علاقۀ خاص با پسر خود به یکی از رستورانت های شهر رفته و با ولع خاصی، غذای ماهی خورد. برای او دنیای خارج، با تمام دگرگونی هایش، کاملاً به یک رویای زیبا میماند. کریستین میگوید، سعی میورزد از پسرش در مورد همۀ پیشرفت های تازه، آگاهی عملی حاصل کند و در ضمن مانند دیگر دوستانش، برای خود صفحه یی در فیسبوک بگشاید.
اما او هنوز هم یک مهارتی نزد خود دارد که آن را به پسر نوجوانش بیاموزد، و آن رانندگی است!
کریستین قصد دارد که اگر در دور بعدی محاکمه اش، بری الذمه اعلام شود، به کسب تحصیل در رشتۀ حقوق خواهد پرداخت. او میخواهد وکیل مدافع شود و بالاخره به محبوسینی که به ناحق به زندان انداخته شده اند، در رسیدگی به قضایای آنها کمک کند.