گول دوم فرانسه که در دقیقۀ ۷۹ بازی توسط کولو موانی، بازیکن این تیم وارد دروازۀ مراکش شد، مهر تاییدی را بر حضور فرانسه در رقابت نهایی جام جهانی قطر گذاشت. گولی که حتا ایمانویل مکرون، رییس جمهور فرانسه را مجبور کرد به پا خیزد و کف بزند.
تیم ملی فرانسه با نتیجۀ دو مقابل صفر، تیم مراکش را که به عنوان یک تیم افریقایی برای نخستین بار تا این قدر دور سفر جام جهانی را طی کرده بود، شکست داد و قرار شد رقیب تمام عیار تیم ارجنتاین در رقابت نهایی روز یکشنبه باشد.
مبصرین فوتبال دومین رقابت نیمه نهایی میان تیم های فرانسه و مراکش را به مراتب "دیدنی تر، هیجانی تر، نفس‌گیر تر" از آنچه که پیشبینی می شد توصیف کرده می گویند که مراکشی ها هرگز در این رقابت به عنوان یک تیم "دستۀ دوم" بازی نکردند.
با توجه به سابقۀ حضور تیم ملی فرانسه در رقابت های جام جهانی، کسب دو بار لقب قهرمانی و یکبار نایب قهرمان در سال ۲۰۰۶، تیم مراکش به ویژه خط میانه و تهاجمی آن به باور مبصرین فوتبال بازی "بااعتماد به نفس بیشتر و خونسردی تمام" را به نمایش گذاشتند، هرچند در نیمۀ نخست پاس های مراکشی ها دقیق نبود و بیشتر اوقات زمینۀ توپ گیری فرانسه ای ها را مهیا می ساختند.
کابوس هولناک مراکشی ها در نخستین دقایق بازی زمانی آغاز شد که اولین گول بازی در دقیقۀ پنج نیمۀ نخست پس از فرار گریزمن بازیکن خط میانۀ فرانسه از مدافع چپ مراکش و پاس توپ در محوطۀ جزا، توسط هرنندز مهاجم فرانسه ای وارد دروازۀ مراکش شد.
بخت با مراکشی ها همراه بود ورنه باید نتیجۀ نیمۀ نخست کم از کم سه مقابل صفر پایان میافتد. کم از کم سه حملۀ فرانسه‌ای ها پایان خوبی نداشت و یک ضربۀ سهمگین جیرو مهاجم گول‌زن فرانسه‌ای، تیر عمودی راست دروازۀ مراکش را تکان داد اما توپ وارد دروازه نشد.
تیم مراکش در نیمۀ دوم با روحیۀ حمله یی تر و منسجم تر به میدان آمد و برای کم از کم بیست دقیقه، آبی پوشان فرانسه ای را وادار کرد تا بیشتر در اطراف محوطۀ جزای تیم شان جمع شوند و مانع نفوذ مهاجمین و ضربات بازیکنان تیم مراکش شوند.
پاس های کوتاه و سریع مراکشی ها در نیمۀ دوم، رمق در تن مدافعین فرانسه نگذاشت و پیش از آنکه دومین گول وارد دروازۀ مراکش شود، به نظر می رسید که قرار نیست این اطلسی های افریقا به آسانی تسلیم شوند.
آنچه از تیم فرانسه به عنوان میراث دار جام جهانی انتظار برده می شد در رقابت با مراکش به چشم خورد، این تیم باوجود با حوصله مندی تمام حملات مراکشی ها را خونسردانه و محتاطانه مهار کردند و نگذاشتند به هر قیمتی که شده توپ وارد دروازۀ تیم شان شود.
فرانسه ای ها بیشتر به ضد حمله پرداختند و با استفاده از تیز پایی پی پی، مهاجم زهرناک فرانسه، موقعیت های خطرناک گول را بر سر دروازۀ مراکش ایجاد کردند.
محاسبات این رقابت نشان می دهد که مراکشی ها ۶۲ درصد کنترول توپ را در اختیار داشته اند و فرانسه ای ها ۳۸ درصد حاکم میدان بوده اند. فرانسه ای ها ۳۶۴ پاس به یکدیگر داده اند اما مراکشی ها ۵۷۲ پاس را رد و بدل کرده اند.
در این رقابت موقعیت های گول‌زنی دیدنی برای هر دو تیم دست داد که بیان آن از توان قلم نویسنده به دور است. اما این شکست مراکش در برابر فرانسه، اگر سرور و خوشحالی را نصیب فرانسه ای ها کرد؛ چشمان هزاران و ممکن میلیون ها مراکشی را "اشک‌بار" ساخت که انتظار داشتند مانند دوره های قبلی، باز هم تیم شان شگفتی افریند و به تعقیب اسپانیا و پرتگال، نقطه ای پایان به سفر فرانسه در قطر بگذارد.
رقابت قهرمانی این جام "پر حاشیه و شگفت‌انگیز"، روز یکشنبه هژدهم ماه دسمبر میان تیم های ارجنتاین و فرانسه برگزار می شود.
