پرویز مشرف، رییس جمهور پاکستان، روز یکشنبه پنجم فبروری (۱۶ دلو) در عمر ۷۹ سالگی در شهر دوبی امارات متحده عرب درگذشت.
او از مدتها پیش در دوبی در بستر بیماری به سر میبرد.
اردوی پاکستان در بیانیهای مرگ مشرف را تایید کرده و به خانواده اش تسلیت گفته است. یک مقام ارشد امنیتی پاکستان نیز به خبرگزاری فرانسه مرگ او را تایید کرد.
این مقام که نخواست نامش فاش شود گفت: "میتوانم تایید کنم که جنرال مرحوم در دوبی نفسهای آخر خود را کشید و دیگر نیست."
جنرال پرویز مشر در سال ۱۹۹۹ در یک کودتای نظامی قدرت را از نواز شریف، صدر اعظم پیشین پاکستان، در دست گرفت. مشرف در آن زمان لویدرستیز اردوی پاکستان بود و نواز شریف میخواست او را برکنار کند.
اگرچه افسران ارشد دیگری در اردو حضور داشتند، نواز شریف، پرویز مشرف را به عنوان لویدرستیز اردوی کشورش منصوب کرده بود.
مشرف بیش از هفت سال بر پاکستان حکومت کرد و سه بار ازحملاتی که برای ترور او طراحی شده بود، جان سالم بدر برد.
این دیکتاتور نظامی پیشین از طریق همهپرسی در سال ۲۰۰۲ برای مدت پنج سال به ریاست جمهوری پاکستان رسید، اما به وعده خود مبنی بر ترک قدرت به عنوان لویدرستیز اردو عمل نکرد و تا سال ۲۰۰۷ نیز در این سمت بود.
پرویز مشرف در سال ۲۰۱۳ بار دیگر تلاش کرد تا به قدرت باز گردد، اما آرزوی او برآورده نشد، زیرا نهادهای مربوط، وی را فاقد صلاحیت اعلام کردند و حزب مسلم لیگ به رهبری نواز شریف در انتخابات پیروز شد.
اگرچه مشرف از سوی دولت پاکستان ممنوعالخروج اعلام شد، وی در سال ۲۰۱۶ اجازه یافت برای معالجه به دوبی برود و تا زمان مرگش در آنجا زندگی کرد.
در نهایت، متحدان سیاسی مشرف انتخابات عمومی سال ۲۰۰۸ را تحریم کردند و مشرف مجبور شد برای جلوگیری از پیگرد قانونی از ریاست جمهوریاش استعفا کند.
پرویز مشرف به دلیل اینکه قانون اساسی پاکستان را در سال ۲۰۰۷ به حالت تعلیق درآورد و برای ماندن در قدرت، وضعیت فوقالعاده را اعلام کرد، متهم به خیانت شد و پیش از رفتن به آمارات به همین اتهام محاکه شد. مشرف همچنین چندین قاضی ارشد پاکستان را در حبس خانگی قرار داد.
با آنکه محکمه ابتداییه این دیکتاتور نظامی سابق را به اعدام محکوم کرد، محکمه عالی پاکستان در سال ۲۰۲۰ روند قانونی علیه وی را خلاف قانون اساسی خواند و حکم اعدام را باطل کرد.
جنرال پرویز مشرف مشروعیت بینالمللی را که سخت به آن نیاز داشت، در سال ۲۰۰۱ میلادی پس از آن به دست آورد که او جنگ به رهبری ایالات متحده علیه تروریزم در افغانستان را پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتمبر در ایالات متحده همراهی کرد.
پاکستان به نیروهای امریکایی و دیگر متحدانش اجازه داد که از پایگاههای هوایی، زمینی و نظامی این کشور برای حمله بر افغانستان استفاده کنند.