سفیر بریتانیا در افغانستان می‌گوید که بریتانیا با طالبان در کابل در "سطح تکتیکی و عملی" برای تخلیه شهروندان این کشور و افغانان واجد شرایط کار می‌کند .
لوری بریستو، روز چهارشنبه ۱۸ اگست (۲۷ اسد) در یک پیام ویدیویی به خبرنگاران گفت: "جالب است که طالبان حمایت از این عملیات را انتخاب کرده اند."
زنان افغان خواستار حمایت جامعه جهانی شدند
شماری از دختران و زنان افغان در یکی از جاده‌های شهر کابل تجمع کرده و خواهان توجه جامعه جهانی به وضعیت زنان در افغانستان شدند. آنان با سر دادن شعار "زنان افغان به عقب برنمی‌گردند" تاکید کردند که برای به دست آوردن حقوق خود مبارزه می‌کنند و خواستار حمایت جامعه جهانی در این راستا شدند.
آقای غنی در یک پیام ویدیویی که در صفحۀ فیسبوک رسمی اش نشر شده است، گفت: "با آنکه طالبان تعهد کرده بودند که وارد شهر کابل نمی‌شوند، اعضای این گروه [روز یکشنبه] در اطراف ارگ جابجا شده بودند و مسوولان امنیتی مان توان تامین امنیت را از دست داده بودند."
محمد اشرف غنی گفت که این توطیه دو بخش داشت: "اول، یا من می ماندم و شاهد خونریزی و ویرانی کابل می بودم. طالبان و همکاران داخلی و خارجی شان به وضاحت گفته بودند، تا من باشم آنها راه مسالمت آمیز نمی‌بینند. مسوولیتی که به دوش من گذاشته می‌شد این بود که به خاطر قدرت، کابل ویران و خونریزی کوچه به کوچه در کابل مثل سوریه و یمن آغاز شود."
آقای غنی گفت: "دوم، دقایقی بعد از اینکه من مجبور ساخته شدم تا از کابل برآیم، طالبان و چهره های ناشناس که به زبان های کشور ما بلد نبودند، وارد ارگ شدند. در راه رسیدن [طالبان] به ارگ هیچ مقاومتی صورت نگرفت، آنها اتاق به اتاق می‌گشتند تا مرا پیدا کنند. تصمیم این بود تا آنچه ۲۵ سال قبل در افغانستان رخ داده بود، تکرار شود. اگر می‌ماندم یکبار دیگر رییس جمهور افغانستان در پیش چشم افغان‌ها به دار زده می‌شد و یا هم یک فاجعۀ بزرگ شرم آور تاریخی تکرار می‌شد. به شما معلوم است که من از مرگ با عزت نه ترسیده ام و نه هم می‌ترسم، اما بی عزتی افغانستان برایم قابل قبول نبوده و نیست."
محمد اشرف غنی می گوید: "روز یکشنبه گذشته در دفتر کاری خود سرگرم ساختن تقسیم اوقات کاری عادی خود بودم. چاشت روز، برای بررسی وضعیت کابل جانب مرکز سوق و ادارۀ وزارت دفاع روان بودم. ناگهان محافظین من سررسیدند تا یک توطیۀ بزرگ را خنثا کنند و مرا از ساحه بیرون بردند."