انتونیو گوتیرش، منشی عمومی سازمان ملل متحد، با اشاره به تغییرات سریع اقلیمی و تشدید خشکسالی، سیلاب‌ها و امواج هوای گرم به رهبران جهان هشدار داد که بشریت "در تقلای زنده ماندن" است.
آقای گوتیرش روز دوشنبه هفتم اکتوبر (۱۶ عقرب) در نشست جهانی تغییرات اقلیمی در شهر قاهرۀ مصر خطاب به رهبران جهان گفت: "همکاری یا نابود شدن...یا باید پیمان همبستگی اقلیمی را برگزید یا هم پیمان خودکشی جمعی را."
منشی عمومی ملل متحد توافق میان کشورهای ثروتمند و اقتصادهای در حال رشد را برای کاهش درجۀ حرارت جو زمین تاریخی خواند و گفت که این هدف باید انرژی قابل تجدید و در حد توان را به همگان فراهم کند. او از ایالات متحده و چین به عنوان بزرگترین تولید کنندگان گازهای گلخانه‌ای خواست که تلاش‌های شان را در زمینۀ انرژی قابل تجدید تسریع بخشند.
وضعیت اقلیمی و گرم شدن شدید هوا که آفات شدید طبیعی، مانند سیلاب‌های مرگبار اخیر در پاکستان و شمار دیگر از کشورهای جهان، را در پی دارد، بیشتر زادۀ دست انسان و فعالیت‌های صنعتی و تولیدی در کشورهای ثروتمند است.
انگر اندرسن، مسوول برنامۀ محیط زیست سازمان ملل متحد، گفت: "پاکستان ۳۳ میلیون آواره، ۳۰ میلیارد دالر خسارت، بحران بی‌سابقه صحی و از دست رفتن حاصلات زمینی را مواجه شده است. پاکستان کمتر از ۰.۴ درصد از گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کند. بنابراین این بی عدالتی چیزی است که ما نمی‌توانیم آنرا نادیده بگیریم."
بر اساس گزارش‌ها، در جریان سه ماه سیلاب در پاکستان که یک سوم کشور را در بر گرفت، شش شرکت انرژی –اکسان موبل ، شفران، شل، بی پی، سعودی ارامکو و توتال انرژیز– ۹۷.۴۹ میلیارد دالر سود کسب کردند.
کشورهای فقیرتر، ملل متحد، رهبران اروپا و اکنون حتا جو بایدن، رییس جمهور ایالات متحده، از شرکت‌های نفتی می‌خواهند که از سود به دست آمده ای شان مالیات بپردازند.
بسیاری می‌خواهند بخشی از این پول، همراه با کمک‌های اضافی از سوی کشورهای ثروتمندی که بیشتر باعث تصاعد گازهای گلخانه‌ای می‌شوند، به کشورهایی پرداخت شود که قربانی اثرات منفی ناشی از آلودگی هوا می‌شوند.
خانم اندرسن گفت: "فکر می‌کنم که مردم انتظار معجزه‌ای را ندارند. به این معنی که به طور معجزه‌آسایی یک سرمایه بزرگ ظاهر شود، بلکه منتظر یک مسیر موثق و معنا دار اند تا کشورهایی که برای ایجاد این بحران بسیار اندک سهم داشتند، اما در خط مقدم اثرات این بحران قرار دارند، چیزی برای مقابله با آن داشته باشند."
اما کرین هاربرت، مدیر اتحادیه گاز امریکا، می گوید که امریکایی‌ها چنین پرداخت‌هایی را انجام نمی‌دهند و این روشی نیست که به این موضوع فکر شود. او می‌افزاید که این یک آزمون جهانی است که همه باید در مقابله با آن سهیم باشند.
خانم هاربرت گفت: "انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان به افزایش خود ادامه خواهد داد. فکر نمی‌کنم که چین منحیث بزرگترین آلوده کنندۀ هوا در حال حاضر بخشی از معادلۀ مشارکت در هر نوع طرح مالی برای کشورهای دیگر باشد. همۀ ما باید درک کنیم که این یک آزمون جهانی است و همۀ ما باید آنچه را که می‌توانیم در کشورهای خود انجام دهیم."
بر اساس محاسبات کارشناسان اقلیم و محیط زیست، انتشار گازهای گلخانه‌ای ایالات متحده که باعث ایجاد گرمتر شدن دما شده، حداقل ۳۲ میلیارد دالر به تولید ناخالص داخلی پاکستان بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۴ خساره وارد کرد.
به اساس ارقام پروژۀ جهانی کاربن، ایالات متحده در ۱۶ روز به آن پیمان کاربن دای اکساید ناشی از سوختاندن مواد سوخت فوسیلی تولید می‌کند که پاکستان در یک سال به آن اندازه گاز به هوا متصاعد می‌کند.