گروه های بین المللی مدافع حقوق بشر میگویند شواهد کافی وجود دارد که پولیس کرویشیا، طی ماه های اخیر، علیه مهاجرینی که از صربستان عبور میکنند، ازخشونت کار گرفته است.
درگزارش دیده بان حقوق بشر آمده است که برگشت اجباری پناهجویان از کرویشیا با در نظرداشت قوانین بین المللی در مغایرت با قانون پناهجویی اتحادیه اروپا، قواعد اتحادیه اروپا برای حقوق اساسی اتحادیه اروپا، و کنوانسیون پناهجویان اروپا میباشد.
با آن که پناهجویان از اعمال خشونت آمیز پولیس کرویشیا شاکی اند، اما مقامات کرویشیا مکررآ این ادعا های پناهجویان را رد کرده اند.
در جمع مهاجرینی که با این خشونت ها مواجه شده اند، افغان ها نیز شامل اند. حمید بارکزی، ۲۴ ساله، پناهجوی افغان در مرکز مهاجرین در صربستان در چند کیلومتری سرحد کرویشیا اقامت دارد. او که فارغ التحصیل رشتۀ طبابت است، میگوید که ماندن در کمپ مهاجرین در صربستان برایش گزینۀ قابل قبول نیست، چون آینده ای را برای خود در آنجا نمیبیند.
عبدالجبار، پناهجوی دیگر افغان که سه بار تلاش نموده از مرز کرویشیا بگذرد، لت و کوب شده است. او میگوید تکسی که او پول داده بود، درعوض انتقال او به مرکز کرویشیا او را به پولیس تسلیم کرد. عبدالجبار می افزاید که بار نخست پولیس کرویشیا او را توقیف و رد مرز کرد، اما لت و کوب نکرد، مگر بار دوم "که با دوستم رفتم ما هر دو با پرداخت ۲۰۰ ایرو به زاگرب میرفتیم، اما تکسی ما را به پولیس برد و آنها ما را لت و کوب کردند.
حیدر زمان خان، یک پناهجوی پاکستانی، میگوید که او از کرویشیا برگشتانده شده است و می افزاید که "پولیس ما را لت و کوب کرد و ۹۰۰ ایرو ما را گرفت، تیلیفون های ما را شکستاند و بعد مرا سیلی زده و گفت دیگر اینجا نیائید".
داکتران و فعالین حقوق پناهجویان داستان های اعمال خشونت توسط پولیس کرویشیا علیه این پناهجویان را تایید میکنند. یگانه گروه امداد رسان از بنیاد های غیر انتفاعی جوانان اسپانیایی و آلمانی است که برای آنها آب و غذا میرسانند.
در سرحد صربستان، صد ها پناهجوی در فضای باز مزارع جواری، جنگلات و ساحه های باز همچو فابریکه های مسدود شده در نزدیک مواد سمی و زباله ها میخوابند. در داخل محوطه ها جوانان اکثراً به موسیقی عربی و شرقی گوش می دهند و به سرو وضع خود میرسند، به امید این که روزی با عبور از صربستان بتوانند به رویای رسیدن به اروپای غربی دست یابند.