مرگ محمد علی، مشت زن شهیر حرفه یی سنگین وزن جهان، جایگاه این مرد اسطوره یی را در میان ورزشکاران و فعالین جامعۀ مدنی جهان واضح تر ساخت.
بارک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده و بان کی مون، منشی عمومی ملل متحد روز شنبه در رأس یک تعداد از شخصیت های برجستۀ جهان، اندوه و تاسف خود را به خاطر مرگ علی بیان داشتند.
علی، شخصیت ورزشی جهان مشت زنی، فعال حقوق بشر و حقوق مدنی به خاطر مشکلات تنفسی سه روز پیش در شفاخانه بستری شده بود و شام جمعه به عمر ۷۴ سالگی درگذشت.
آقای اوباما، طی بیانیه یی، محمد علی را به نلسن ماندیلا و مارتین لوتر کینگ ارتباط داده گفت "وی جهان را تکان داد و به همان دليل امروز جهان جاى بهتريست."و رئیس جمهور اوباما در صفحۀ تویتر خود نگاشته است "روحت شاد باد قهرمان!"
بان کی مون، منشی عمومی ملل متحد طی اعلامیه یی نگاشته است که چگونه ملل متحد " از زندگی و کارکرد های یکی از بزرگترین شخصیت های حقوق بشری و طرفداران و صلح استفاده کرده و سود برده است."
بل کلنتن، رئیس جمهور پیشین ایالات متحده که مدال شهروندی رئیس جمهور را در ۲۰۰۱، پیش از آنکه از سمت ریاست جمهوری کنار رود به محمد علی داد، در تویتر خود نوشته است "خداحافظ دوست من. تو در مسیر های مختلفی از خود بزرگی نشان دادی."
دونالد ترمپ، نامزد احتمالی جمهوریخواه در انتخابات ۲۰۱۶ نیز با نشر پیامی در تویتر مراتب احترام خود را به علی بیان کرده نگاشته است "یک قهرمان واقعی بزرگ و مرد عالی که همواره جایش خالی خواهد بود!"
محمد علی تنها در رنينگ مشت زنی باقی نماند. عدم اشتراک وی در جنگ ویتنام، باوجودیکه بسیاری القابش را از وی گرفت و مانع حضور در در رقابت های حرفه یی مشت زنی برای سه سال شد؛ اما علی را به عنوان یک شخصیت برجستۀ مدنی تبارز داد.
سفرهای وی به کشور های افریقایی، آسیایی و حتی کیوبا نشان داد که علی به عنوان یک ورزشکار و مدافع حقوق مدنی، پابند روابط سیاسی کشور ها نبوده و فراتر از یک شهروند به عنوان بشر زندگی کرده است.
از شهر لویویل ایالت کنتکی گرفته تا سواحل لاس انجلس، امریکایی ها تاسف و تاثر خود را به خاطر مرگ محمدعلی ابراز داشتند. یک بنای یادگاری موقت در بیرون مرکز محمد علی در لویویل ساخته شده و شمع ها را به یاد وی فروزان کرده و با گل ها مزین شده است. در یکی از یادداشت های یادگاری نوشته شده "با تمام قدرت راحت بخواب، قهرمان."
چارلس الیوت، یکتن از دوستان خانوادۀ محمد علی، وی را مرد خیری خوانده می گوید"به خاطر دارم که وقتی ما برای اطفال فقیر و گرسنه هفتۀ دو بار غذای رایگان میدادیم؛ علی روزی به کلیسای ما آمده یک چک را برایم داد و گفت که باید هر روز برای آنان غذا فراهم کنیم. نیازی نیست که در این کشور سرمایه دار و ثروتمند، مردم گرسنه بمانند."
محمد علی، احترام، اعتماد به نفس، عقیده، فداکاری و از خود گذری، کار های خیریه و معنویت را به عنوان ارزش های اساس خود می پنداشت.
گرک فیشر، والی شهر لویویل کنتکی می گوید مشکل است تصور کرد کار های را که علی انجام داده دگران هم بتوانند انجام دهند.
آقای فیشر می گوید"علی یک زندگی بزرگ و برجسته را سپری کرد. دشوار است باور کنیم که یک مرد بتواند اینهمه کار های را که علی انجام داده، انجام دهد. مشکل است یک مرد بتواند آنچه را که علی در مسیر فقط یک زندگی انجام داد و به آن رسید، عملی سازد."
در هر گوشه و کنار شهر نیویارک نیز تصاویر مختلف محمد علی به چشم می خورد. یکتن از اعضای اجتماع مشت زن های نیویارک به اسوشیتدپرس گفت که تا هنوز هم جوانانی اند که به کلپ ما می آیند و می خواهند شیوۀ مشت زنی علی را بیاموزند.
اما تنها امریکایی ها نیستند که در سوگ محمد علی قهرمان سه مرتبه یی سنگین وزن نشسته اند. ریجموند اجابنگ، یکی از مشت زن های حرفه یی گانا می گوید همواره خواسته ام مثل علی به رنگ بروم.
اجابنگ می گوید "او همیشه می گفت مانند یک زنبور باید نیش بزنی و همچو پروانه در داخل رينگ پرواز کنی اما مجبور نیستی در داخل رینگ برای جنگجیدن ایستاده شوی. وقتی امروز صبح شنیدم که دیگر علی با ما نیست تکان خوردم، او باید زنده بماند و به ما بسیار مسایل دیگر را بیآموزاند."
در آن سوی کرۀ زمین، محمد علی از شهرت به سزای در میان افغان ها نیز برخوردار است. منزل مشت زنی را در مركز و ولايات افغانستان نمی توان یافت که تصویر علی در آن رخ نمایی نکند.
علی در سال ۲۰۰۲ به عنوان سفیر حسن نیت ملل متحد سفری به افغانستان داشت که ضمن دیدار با حامد کرزی، رئیس جمهور آن وقت افغانستان از یک مکتب دخترانه، نانوایی زنانه و یک کلپ ورزشی مشت زنی در کابل نیز دیدار کرد.
حامد کرزی در صفحۀ فیس بوک خود مرگ علی را یک ضایعه خوانده و گفته است که در ملاقات با وی در کابل "محمد علی را شخص خوش برخورد، با متانت و در زندگی سیاسی و اجماعی صاحب روش نهایت انسانی" یافتم.
عطاامین، بنیانگذار "نهاد ستدیوم ورزشی پیروزی" به لیگ رادیویی رادیو آشنا گفت که در دیدار با محمد علی، قرار شد "مرکز محمد علی" در محوطۀ ستدیوم ورزشی پیروزی ساخته شود.
به گفتۀ آقای امین، محمد علی حمایت و پشتیبانی خود را از ایجاد ستدیوم های ورزشی در افغانستان اعلام کرد و سایر ورزشکاران امریکایی و جهان را به همکاری و حمایت از "اعمار ستدیوم پیروزی" تشویق کرد.
عراقی ها نیز از مرگ این اسطورۀ تکرار ناشدنی محزون اند. اسماعیل خلیل سلمان، قهرمان سنگین وزن مشت زنی سال ۱۹۸۵ عراق و آسیا مرگ علی را "اندوه بزرگی برای جهان عنوان کرده می گوید وی تنها از امریکا نمایندگی نمی کرد بلکه قهرمان تمام جهان اسلام هم بود."
سلمان به خاطر می آورد که حین سفر علی به عراق، با صدام حسین دیدار کرد: "در سال ۱۹۹۰ علی از عراق دیدن کرد و با صدام حسین ملاقات نمود تا برای رهایی 16 امریکایی اسیر جنگ خلیج وساطت کند. به یاد دارم که صدام به گونۀ شوخی با مشت به سینۀ علی زد."
ابراهیم جلال یکتن از مربیان مشت زنی عراق مرگ محمد علی را یک ضایعه به دنیای مشت زنی جهان عنوان می کند. جلال می گوید که وی برای همیشه در خاطره ها خواهد ماند.
مسوول فدراسیون مشت زنی شهر کراچی می گوید که علی در سفرش به پاکستان به کراچی هم آمد.
"محمد علی یک نام نه بلکه یک تحریک و یک جریان است. خدمات وی به دنیای ورزش به ویژه مشت زنی فراموش ناشدنی است."
واکنش ها و پیام های تسلیت از نقاط مختلف جهان نشان دهندۀ این مطلب است که علی فراتر از یک ورزشکار در بین مردم زندگی کرده است.
قرار است محمد علی روز جمعه دهم جون در زادگاهش به خاک سپرده شود. خانوادۀ علی گفته اند "چون محمد علی شهروند همۀ جهان بود لذا هر آنکه خواسته باشد می تواند در مراسم تدفین وی شرکت کند."
در آن مراسم، بل کلنتن، رئیس جمهور پیشین امریکا، بیلی کریستل – کمیدین و براینت گمبل – یکی از خبرخوان های مشهور امریکا سخنرانی خواهند کرد.
