محمد علی، بوکسور نامور امریکا و چهره سرشناس جنبش مدنی سیاه پوستان امریکایی، شام جمعه در سن ۷۴ سالگی بر اثر مشکلات تنفسی درگذشت.
محمد علی سه بار قهرمان سنگین وزن جهان شد و برخی سازمان ها و نهادها او را به عنوان ورزشکار قرن نامیدند.
"کاسیوس مارسلوس کلِی جونیور" متولد سال ۱۹۴۲ در ایالت کنتاکی امریکا بود. او در ۱۳ سالگی و بعد از سرقت بایسکل اش، به رزش بوکس علاقمند شد و چند سال بعد در رقابت های مکاتب توانست شش عنوان کسب کند.
۱۸ ساله بود که در بازیهای المپیک تابستانی سال ۱۹۶۰ رم شرکت کرد و مدال طلای بوکس سنگین وزن سبک را کسب کرد.
کاسیوس کلی در یک مقطع سه ساله توانست بر قهرمان حرفه ای بوکس امریکا پیروز شود. او برای کسب مقام قهرمانی با سانی لیستون مقابل شده و توانست در روند ششم وی را شکست بدهد و برای اولین بار قهرمان سنگین وزن جهان شود.
کاسیوس کلی در سال ۱۹۶۵ تحت تاثیر مالکوم ایکس، دین اسلام را پذیرفت و از آن پس خود را محمد علی نامید. این تغییر دین واکنش های زیادی به همراه داشت اما او تا آخر عمر از این اقدام خود دفاع کرد..
تا سال ۱۹۶۶ کلی برای دفاع از عنوان قهرمانی اش با ۱۲ بوکسور حرفه ای امریکا و جهان رقابت کرد و همه آنها را شکست داد اما یک رویداد موجب محرومیت او از بوکس شد.
امریکا در آن زمان درگیر جنگ با ویتنام بود و همه مردان بین سنین ۱۹ تا ۲۶ سال باید در اردو ثبت نام می کردند اما محمد علی اعلام کرد حاضر نیست به روی همنوعان ویتنامی خود آتش بگشاید. این مخالفت در فضای دوقطبی آن روزهای امریکا برای او هزینه سنگینی داشت. ابتدا از رقابت های بوکس به مدت پنج سال محروم شد و جواز بوکس او به حالت تعلیق درآمد. هرچند محرومیت او بعد به سه سال کاهش یافت اما محکمه محمد علی را به اتهام فرار از خدمت زیر پرچم امریکا به پنج سال زندان محکوم کرد. او به خاطر پرداخت وثیقه زندانی نشد اما کمتر به بوکس پرداخت و بیشتر در برنامه های تلویزیونی و سخنرانی در پوهنتون ها گذراند.
محمدعلی در سال ۱۹۷۰ بعد از محرومیت، دوباره به ورزش بوکس بازگشت و قهرمان شد اما وقفه ورزشی باعث شد که یک سال بعد عنوان قهرمانی را به جو فریزر ببازد.
اما سه سال آخر فعالیت محمد علی با موفقیت همراه بود. در یکی از دیدارهای ماندگار تاریخ بوکس جهان در ۱۹۷۵، محمدعلی با جو فریزر این بار در مانیلای فلیپین برای قهرمانی جهان مسابقه داد. این مسابقه جنجالی به ۱۴ روند کشیده شد و وقتی مربی فریزر مانع ادامه مسابقه او شد، محمدعلی قهرمان جهان شد. او یک سال بعد بار، در حالی که اضافه وزن داشت و آمادگی فیزیکی کافی نداشت، عنوان قهرمانی را از دست داد.
آخرین تلاش محمد علی در ۳۶ سالگی در سال ۱۹۷۸ بود. او توانست با غلبه بر لئون اسپینکس برای سومین بار قهرمان سنگین وزن جهان شود.
محمد علی در ۱۹۷۹ اعلام بازنشستگی کرد و تا دو سال بعد چند مسابقه دیگر داد اما در نهایت رکورد او ماندگار شد. محمد علی در ۵۶ مسابقه با ۳۷ ناک اوت پیروز شد و در پنج مسابقه شکست خورد.
محمدعلی از ۱۹۸۲ در حالی که چهل سال عمر داشت به دلیل ضربات شدیدی که در مسابقات تحمل کرده بود دچار بیماری پارکینسون شد.
در ۱۵ فبروری در سال ۲۰۰۲ او به عنوان سفیر حسن نیت سازمان ملل متحد به میزبانی یونیسف و اداره جهانی غذا به کابل رفت. هدف او از این سفر جلب توجه جهانیان به اعمار دوباره این کشور جنگ زده بود.
در این سفر محمد علی از یک مکتب دخترانه، یک نانوایی زنانه و یک کلپ ورزشی شهر کابل دیدن کرد.
آخرین حضور رسمی او شاید به المپیک لندن در سال ۲۰۱۲ بازگردد چون یک سال بعد برادرش رحمان علی اعلام کرد او دیگر قادر به صحبت کردن نیست.
این اواخر بیانیه ای از او در واکنش به حرف های ضدمسلمانان ترامپ نامزد جمهوریخواه انتخابات امریکا خوانده شد. او بدون اسم بردن از ترامپ نوشت، ما به عنوان مسلمان باید مقابل این آدم‌ها که می‌خواهند از اسلام برای رسیدن به اهداف‌مقطعی خودشان استفاده کنند بایستیم. این آدم‌ها، بسیاری را از راه شناخت اسلام منحرف کرده‌اند. مسلمان‌های واقعی می‌دانند یا باید بدانند اسلام علیه هیچ کس نیست.
محمدعلی چهاربار ازدواج کرد و آخرین همسر او یولاندا از سال ۱۹۸۶ تا زمان مرگ با او بود. او هفت دختر به نام های مریم، جمیله، راشده، لیلا، هانا، میا، خلیله و دو پسر به نام های محمد علی جونیور و اسد امین دارد.