سعید ده سال دارد و پدرش که یک مامور پولیس بود، چهار سال قبل کشته شد. او می‌گوید که در تمام این مدت در تلاش بدست آوردن اکرامیۀ پدرش بوده ولی تا حالا نتوانسته آن را بدست بیاورد.
به گفتۀ سعید، پدرش که رحمان الله نام داشت و در ولایت کابل پولیس بود؛ ولی زمانی که از کابل به قصد آمدن به خانه‌اش را داشت، از سوی افراد طالبان ربوده شده و به قتل رسید.
این کودک در صحبت با صدای امریکا گفت "اینجا کسی برایم کتابچۀ کمک نمی‌دهد. در جلال‌آباد برایم می‌گویند که کابل برو. کابل که می‌روم، برایم می‌گویند که کار شما به جلال‌آباد تعلق دارد".
خانوادۀ ۹ نفری او اکنون در "کمپ کابل" در ولسوالی رودات ولایت ننگرهار زندگی می‌کند.
سعید به دفتر والی ننگرهار رفته تا والی را شخصا از وضعیت خود آگاه کند.
عطاالله خوگیانی، سخنگوی والی ننگرهار که سعید را به دفتر والی همراهی می‌کرد، به صدای امریکا گفت که به صورت جدی به خواست‌های او رسیدگی خواهد شد.
عدم دسترسی بازماندگان سربازان کشته شدۀ افغان به حقوق‌شان، یک مشکل بزرگ برای ادارۀ شهدا و معلولین ننگرهار دانسته می‌شود.
پیش از این، ادارۀ سرمفتش خاص امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) گفته بود که بیوه‌های سربازان کشته شدۀ افغان در بدل دریافت معاش و تقاعد همسران‌شان، از سوی مقامات مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند.
