ریاست حفاظت محیط زیست ولایت بامیان می گوید که شکار بی رویه گونه های از حیوانات وحشی و پرندگان کمیاب که در حال انقراض قرار دارند، در این ولایت افزایش یافته است.
بامیان از ولایت های مرکزی و امن افغانستان بوده که بسیاری مناطق آن کوهستانی است و دره های سر سبز آن پوشیده از جنگلات می باشد که در سال های اخیر حدود ۱۴۹ نوع حیوان و پرنده کمیاب آن تحت حفاظت اداره محیط زیست قرار گرفته است.
اما فعالان و ریاست حفاظت محیط زیست بامیان می گویند با آنکه شکار بر اساس چندین حکم ریاست جمهوری افغانستان منع شده است اما بسیاری اوقات منسوبین پولیس بامیان حیوانات کمیاب مثل آهو را شکار می کنند.
انجنیر محمد ابراهیم دادفر، رئیس حفاظت محیط زیست بامیان گفت: "بر اساس گزارش ها و همچنان تصاویر که تیم های رضا کار ما ارائه می کنند، (افراد) پولیس شکار می کنند که در این قسمت ما توجه مقام های ارشد امنیتی را خواهانیم."
برخی از فعالان محیط زیست در بامیان می گویند که افراد مسلح به همکاری مردم برخی از گونه های حیات وحش را به خاطر پوست آن شکار می کنند و آن را می فروشند.
صید ماهی از پارک ملی بند امیر و قاچاق برخی از پرندگان مانند باز به همکاری مردم در ساحات مختلف بامیان از مواردی دیگری خوانده شده که اخیراً افزایش یافته است.
عذرا لعلی یکتن از فعالان محیط زیست در بامیان گفت: "تقریباً ۱۲ گرگ در قریه جات مختلف ولسوالی ورس شکار شده و تا هنوز جلو این شکار ها را کسی نگرفته است... شکار بی رویه سبب شده که شمار ماهی های که در پارک ملی بند امیر وجود داشت، کم شود و همچنان چند روز قبل یک آهو نیز در دره شکاری شکار شد."
فعالان محیط زیست در بامیان می گویند که در ساحاتی از پارک ملی بند امیر و دره چاشت ولسوالی یکاولنگ این ولایت، صید ماهی توسط جال و برق جنراتور سبب از بین رفتن چندین نوع ماهی شده است.
عبدالرحمان احمدی، سخنگوی والی بامیان به صدای امریکا گفت که تا هنوز گزارشی مبنی بر دست داشتن پولیس در شکار حیوانات را دریافت نکرده است.
فعالان محیط زیست در بامیان می گویند که به دلیل تطبیق نشدن قوانین و فرامین، منابع طبیعی در این ولایت شدیداً تحت تأثیر قرار گرفته و بسیاری از گونه های حیات وحش در این ولایت در حال نابودی قرار دارند.
نهاد های فعال در عرصه محیط زیست در ولایت بامیان از مقام های حکومتی می خواهند تا برای جلوگیری از شکار، قاچاق و از بین رفتن ساحات طبیعی این ولایت اقدامات جدی روی دست گرفته شود.