صفحه انترنتی 'آریانا' گزارش 'انستیتوت جنگ و صلح' را در مورد ماین ها در افغانستان که تا هنوز هم تلفاتی برجا می گذارد منتشر نموده که در آن آمده است با وجود تلاش های پاکسازی، ماین های فراموش شده تا هنوز هم قربانیانی بر جا می گذارد.
نویسندۀ مقاله در رابطه به پس منظر این موضوع در افغانستان می نویسد که ماین گذاری در افغانستان میراث تهاجم نیرو های شوروی سابق است که در سال ۱۹٧۹ وارد این کشور گردیدند.
نشریه انترنتی نوشته است گفته می شود که آنان و حکومت مورد حمایۀ شان بیشترین ماین ها را در خاک این کشور پنهان نمودند. البته از جانب دیگر، نیرو های مخالف آنان و یا مجاهدین وقت نیز در مقابله با آنان از این 'تاکتیک نظامی' پیروی نمودند.
نویسنده ادامه می دهد این مسأله بعداً با آغاز جنگ های داخلی در سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ ادامه پیدا کرده و به این ترتیب افغانستان به یکی از پر ماین ترین کشور های جهان مبدل گشت.
نویسنده اضافه می کند نقشۀ ساحات ماین گذاری شده یا اینکه اصلاً وجود نداشته و یا هم فراموش شده است و به این ترتیب ماین های ضد پرسونل و ضد تانک در افغانستان، از آن زمان به این طرف هزاران تن را یا به کام مرگ کشانیده و یاهم معیوب نموده است.
نویسنده گزارش انستیتوت جنگ و صلح با تکیه به گفته های آمر اداره مصیبت های طبیعی که یکی از مسوولیت های آن پاکسازی ساحات ماین گذاری شده می باشد ، می نگارد بیشتر از یک ملیون تن از اثر این اسلحه پنهان یا کشته و یاهم معیوب گردیده و در حدود سه ملیون تن دیگر به دلیل بود وباش در ساحات ماین گذاری شده ، با خطر مواجه می باشند.
در گزارش انستیتوت جنگ و صلح آمده است که با وجود حضور و کار مداوم حدود ۱۴ هزار کارمند و کارگر ماین روبی در افغانستان، ماین ها پنهان به طور اوسط در هر ماه ۵۲ قربانی بر جا می گذارد.
