دو سازمان مستقل محیط زیست – صلیب سبز سویس و انستیتیوت بلکسمیت ایالات متحده- به تازگی فهرست ۱۰ محلی را نشر کرده است که به گونۀ بسیار خطرناک محیط آلوده دارد.
بر اساس این گزارش این محلات در هشت کشور افریقایی، آسیایی، شرق اروپا و امریکای لاتین موقعیت دارد. گفته شده است که این محلات به دلیل داشتن مواد زهری، زندگی میلیون ها انسان را تهدید می کند.
در گزارش آمده است که آلودگی های این محلات مردم را از طریق هوای تنفسی، مواد غذایی و تماس های جلدی متاثر می سازد. مشتقات زهری موجود در این محلات شامل سرب، کدمیم، کروم، تیل، مواد کیمیایی حشره کش، فینول ها، سیماب، گاز سارین، مواد رادیو اکتیف و مشتقات نا ثابت عضوی می باشد.
دیفید هانراهان، مشاور ارشد تخنیکی انستیتیوت بلکسمیت به صدای امریکا گفت چهار محلی که در سال ۲۰۰۶ در رده های نخست فهرست همگونی قرار داشت، امسال هم در فهرست آلوده ترین محلات دنیا جا دارد.
نمایی از تاسیسات واژگون شدۀ هسته یی چرنوبیل در اوکراین
این محلات چرنوبیل در اوکراین، دو محل در روسیه –یک فابریکه ذوب آهن و یک محل دیگر آلوده با مواد اضافی تسلیحات کیمیایی- و یک معدن در زامبیا است که محلۀ متروک و فقیر نشین می باشد. سایر محلات در ارجنتاین، بنگله دیش، گانا، دو محل در اندونیزیا و دلتای نایجر در نایجریا موقعیت دارد.
با وصف خطراتی که همیشه از ناحیۀ زهریات محیط زیست موجود بوده است، هانراهان می گوید که پیشرفت هایی در زمینۀ پاکسازی برخی حصص آلودۀ دنیا صورت گرفته است.
پیشرفت ها
جمهوری دومینیکان به دلیل موجودیت سطوح بلند سرب در یکی از محلاتی که مواد آن بازیابی می شد، در فهرست اصلی ده محل آلودۀ دنیا قرار داشت. اما به گفتۀ هانراهان این محل پس از پاکسازی و مبدل شدن به میدان بازی، اکنون از فهرست محلات آلودۀ جهان حذف شد.
هانراهان تذکر می دهد که موفقیت های همگونی در جا های دیگر نیز به چشم خورده است، چون هند، شرق روسیه و همچنان در شهر هایی از چین که آلودگی در آن کاهش یافته است.
هانراهان می گوید که در گذشته ها رابطه میان صحت و محیط زیست، برجسته تلقی نمی شد، اما اکنون مقامات صحت عامه در کشور های زیادی، این نیازمندی را درک می کنند که به مشکلات یاد شده باید رسیدگی شود.
هانراهان می افزاید که حکومت های جهان حالا به گونۀ فزاینده، آلودگی محیط زیست را به مثابۀ مشکلی نگاه می کنند که می توان آن را جلوگیری کرد و بر آن فایق آمد.
به گفتۀ هانراهان کشور های روبه انکشافی که با این نگرانی ها مواجه اند، در عین زمان پیشرفت های چشمگیری در عرصۀ تأمین صحت عامه به ویژه صحت کودکان داشته اند که بیشتر آسیب پذیر می باشند.
