تامس وست، نماینده ویژه ایالات متحده در امور افغانستان، از گزارش‌های مبنی بر ناپدید شدن شماری از زنان فعال در افغانستان ابراز نگرانی کرده است.
آقای وست در یک تویت نگاشته است: "جهان می پرسد تمنا، پروانه و عالیه کجا هستند. من و همکارانم تلاش می کنیم تا آن‌ها را مصوون برگردانیم."
نماینده ویژه امریکا همچنین گفته است که آزادی بیان حق اساسی همه افغان ها است.
گفته می‌شود که تمنا زریاب پریانی و پروانه ابراهیم خیل پس از اعتراضات اخیر در کابل از خانه‌های‌شان بازداشت شدند و گمانه‌زنی‌های وجود دارد که آنان در توقیف طالبان به سر می‌برند.
در ویدیویی که پیش از ناپدید شدن خانم پریانی در شبکه های اجتماعی منتشر شد، او درخواست کمک می‌کند و می‌گوید که طالبان شب هنگام به خانه شان آمده اند.
خبرگزاری اسوشیتیدپرس از قول شاهدان نیز گزارش داده است که افراد گروه طالبان به یک اپارتمان حمله کردند، دروازهٔ آنرا شکستند، خانم پریانی و دو خواهرش را دستگیر کردند.
اما ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفته است که "این خبر بی‌اساس است و هیچ زنی در کابل دستگیر نشده است".
سهیل شاهین، یکی از اعضای ارشد طالبان نیز، این اتهامات را رد کرده و گفت که برخی‌ها برای دریافت پاهندگی در کشورهای خارجی چنین کارها را انجام می‌دهند.
آقای شاهین هفته گذشته در مصاحبه‌ای به بی‌بی‌سی گفت: "اگر طالبان آن‌ها (زنان مفقود شده) را دستگیر می‌کردند، دستگیری آنان را اعلام می‌کردند. اگر قضیه چنین می‌بود و بالای آنان اتهام می‌بود در محکمه از خود دفاع می‌کردند. این یک روند قانونی است. اما اگر آنان بازداشت نشده اند پس این گونه فلم‌های جعلی را برای پناه خواستن به خارج از کشور تهیه می‌کنند."
عالیه عزیزی، مدیر زندان زنان هرات که از اقلیت هزاره است بیش از سه ماه پیش پس از رفتن به وظیفه‌اش به تاریخ دوم اکتوبر ۲۰۲۱ به خانه برنگشته و ناپدید شده است.
محمد نذیر عارفی، یک تن از بستگان عالیه به عفو بین الملل گفته است که باوجود درخواست‌های مکرر از مقامات طالبان در هرات هنوز این گروه تحقیقاتی را در پیوند به ناپدید شدن او آغاز نکرده اند و تنها پاسخی که دریافت کرده اند اینست که او نزد طالبان نیست.
این در حالی است که نمایندگان فرانسه، آلمان، ايتاليا،ناروی ،بريتانيا و ايالات متحده به تاریخ ۲۴ جنوری در نشست اسلو از طالبان خواستند تا برای جلوگیری از افزایش نگران کننده نقض حقوق بشر، از جمله بازداشت های خودسرانه (شامل بازداشت های اخیر فعالان حقوق زنان)، ناپدید شدن اجباری، سرکوب رسانه ها، قتل های فراقانونی، شکنجه و ممنوعیت زنان و دختران، اقدامات بیشتری انجام دهند و حق آموزش، کار و آزادی سفر را از زنان سلب نکنند.
در همین حال سازمان عفو بین‌الملل از سرنوشت نامعلوم دو زن معترض در کابل ابراز نگرانی کرده و از طالبان خواسته است در صورت بازداشت این زنان، باید آنان را هرچه زودتر رها کنند.
بر علاوه هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در مورد ناپدید شدن این دو زن فعال از گروه طالبان خواستار وضاحت شده و تاکید کرده است که آنان باید در مورد "محل نگهداری و بود و باش" این زنان وضاحت دهند.
گفته می‌شود که این زنان فعال روز یکشنبه هفتۀ گذشته بر ضد دستور طالبان مبنی بر اجباری‌کردن حجاب در کابل دست به اعتراض زده بودند.
پس از مسلط شدن طالبان به تاریخ ۱۵ اگست ۲۰۲۱، ملل متحد، دیدبان حقوق بشر و سازمان عفو بین الملل بار‌ها از نقض حقوق بشر توسط طالبان گزارش داده اند. اما مقام‌های این گروه همواره تخطی از حقوق بشر، کشتار نیروهای امنیتی حکومت پیشین و ناپدید شدن اجباری افراد و فعالان جامعهٔ مدنی را رد کرده اند.