گزینه‌های متعدد درمانی برای بیماران مبتلا به کووید۱۹ وجود دارد، اما موثریت هر یک از این روش‌های درمانی بستگی به اعراض و علایم و شدت و وخامت بیماری دارد.
به گونۀ مثال، دواهای استرویدی برای کاهش خطر مرگ به بیمارانی تطبیق می‌شود که به شدت بیمار اند، اما این دواها برای کسانیکه شکل متوسط بیماری را تجربه می‌کنند موثریت نداشته و حتا می‌تواند سبب وخامت وضعیت بیمار شود.
در ایالات متحده، هیچ روش خاص درمانی برای کووید۱۹ منظور نشده است، اما استعمال برخی دواها برای حالات عاجل مجاز دانسته شده است.
کارشناسان انستیتیوت ملی صحت ایالات متحده رهنمودهای زیر را برای مبتلایان اشکال خفیف، متوسط و شدید کووید۱۹ سفارش کرده‌اند:
- اگر بیمار در شفاخانه بستر نشده باشد یا هم بستری باشد و به اکسیجن اضافی نیاز نداشته باشد: تجویز هیچ دوا سفارش نمی‌شود و استعمال دواهای استرویدی در این حالت منع است.
- اگر بیمار در شفاخانه بستری باشد و به آکسیجن اضافی نیاز داشته باشد، اما به ماشین تنفس مصنوعی نیازمند نباشد: شکل زرقی دوای ضد ویروس ریمدیسویر و در برخی موارد شدید یکجا با استروید تجویز می‌شود.
- اگر بیمار در شفاخانه بستر باشد و به کمک ماشین تنفس مصنوعی تنفس کند: ریمدیسویر یکجا با استرویدها تجویز می‌شود.
در رهنمود انستیتیوت ملی صحت ایالات متحده آمده است که تطبیق پلازمای خون شفایافتگان کووید۱۹ که حاوی انتی‌بادی یا پادتن‌های ضد کروناویروس است، تا کنون به عنوان روش موثر ثابت نشده است.
کلوروکین، دوای ضد ملاریا، که چندی پیش به عنوان دوای موثر برای درمان بیماران کووید۱۹ مشهور شده بود، بر اساس چندین مطالعۀ جدید، برای از بین بردن کروناویروس در بدن موثریت ندارد.
