از آغاز جنگ در سوریه در سال ٢٠١١ به این سو، بیشتر از ٣٠٠٠ تونسی کشورشان را برای اشتراک در جنگ سوریه ترک کرده اند که بیشترین تعداد جنگجویان خارجی را در سوریه تشکیل می دهد.
آن جوانان با تکتیک های مختلف شستشوی مغزی شده به جنگ فرستاده می شوند.
برخی جنگجویان تونسی عازم سوریه از شهر المحمدیه استند و از آن جمله مروان، دوستِ ابراهیم بن عبدالرحمان است.
ابراهیم به یاد می آورد که سلفی ها در سال های ٢٠٠٠ میلادی برای بار اول ظاهر شدند و مردم را در مورد دین تعلیم می دادند. به دنبال وقوع انقلاب عرب در منطقه، جهادی ها آمده و تسلط خویش را تحکیم کردند و مردم را برای جنگ در سوریه جذب کردند.
مروان و برادرش دو جنگجو بود. ابراهیم به خوبی نمی داند دو جوانی که شراب می نوشیدند و عیاشی می کردند چگونه به جهادی ها با افکار تندروی مبدل شدند.
ابراهیم می گوید "مروان کاملا عادی بود، به مسجد می رفت و مانند همه نماز می خواند. اما بعدا من نمی دانم چه شد که او خواست به جهادی ها بپیوندد."
ابراهیم افزود: "او (مروان) جبهه النصره را در سوریه و گروه دولت اسلامی را دنبال می کرد، حتی او بخشی از آنها شد. حتی ذهنیت او تکفیری گردید یعنی همه را به آسانی متهم به کفر می کرد. وقتی با او حرف می زدیم، همه چیز حرام بود، به هرچیز پشت پا می زد، و بحث را دوست نداشت."
اسناد و شواهد نشان می دهد که چگونه استخدام کنندگان از ضعف و یأس مردم استفاده کرده آنها را شستشوی مغزی می نمایند. آنها به جوانان در مورد زندگی آخرت وعده می دهند و می گویند که آنها به اراده خالق می جنگند.
به گفته داکتر الایا الانی، استاد تاریخ در پوهنتون تونس و کارشناس نهضت های اسلامی در شمال افریقا می گوید که شستشوی مغزی تنها وسیله ای نیست که از آن در جلب و جذب افراد کار گرفته می شود.
اقتصاد ضعیف تونس
وضع نا بسامان اقتصادی در تونس یکی از عوامل عمده مراجعۀ جوانان به صفوف جهادی ها به حساب می رود.
داکتر الانی افزود:"آنها از لحاظ ایدیالوژی شستشوی مغزی می شوند، درعین حال به این مردمان وعده و وعید داده می شود. همچنان به آنها گفته می شود هرگاه آنها به سوریه بروند در آنجا غنی می شوند."
وقتی آنها حاضر به رفتن شدند، ابتدا به سرحد لیبیا رفته و در آنجا آموزش ابتدایی را در چند روز محدود کسب می کنند.
ابراهیم بن عبدالرحمان می گوید در کمپی که مروان آموزش نظامی دید، در آنجا ١٢٠ تن دیگر از ملت های مختلف موجود بود. آنها در آنجا به آموزشهای شان ادامه داده و در رشته های مختلف تعلیم می دیدند.
مروان و برادرش در گروه هک گران کمپیوتراستخدام شدند، برخی دیگر در ساحه نظامی و استخبارات تربیه شدند. آنها روزمره وقت شان را بین آموزش، غذا و عبادت سپری می کردند.
ابراهیم می گوید "مروان به من گفت که در آنجا آنها خیلی راحت اند. آشپزها موجود اند و سایرین با کمپیوتر، پاک کاری، سلاح ها و غیره سر و کار دارند. غذا وافر است."
ابراهیم می گوید که به آنها حتی مشروبات الکی و دسترسی به زنان نیز موجود است تا به این وسیله این مردم بتوانند در کشوهای خویش بدون اینکه مردم نسبت به آنها شاکی شوند، نفوذ کنند.
در برخی از آن کمپ ها نکاح صورت می گیرد ولی وقتی جنگجویان آنجا را ترک می کنند، آن زنان مطلقه پنداشته می شوند.
منابع در تونس می گوید که هنوز نیز تعدادی از آن جوانان به سوریه می روند.
ولی لطفی بن جدو، وزیر داخله تونس می گوید که بیشتر از ٩٠٠٠ تونسی از رفتن به سوریه مانع شده اند. او از آسیب پذیری جوانان در برابر افراط گرایی اخطار داد.
گزارش: خبرگزاری اسوشیتدپرس
ترجمه: عبدالواجد عادل