ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه دیروز ۲۱ فبوری (دوم حوت) مناطق لوهانسک و دونتسک در شرق اوکراین را منحیث کشورهای مستقل به رسمیت شناخت.
موقعیت دونباس
مناطق دونتسک و لوهانسک که به صورت مجموعی منحیث دونباس در شرق اوکراین شناخته می‌شود، در نزدیکی مرز روسیه موقعیت دارد. بخش‌هایی این منطقه در کنترول جدایی طلبان و بخش‌های دیگر آن تحت ادارهٔ نیروهای اوکراینی قرار دارد.
صنعت عمدهٔ این منطقه معدن ذغال و تولید آهن است.
نفوس
لوهانسک و دونتسک در مجموع ۳.۶ میلیون نفوس دارند که اکثریت آنان روسی زبان اند. پس از جنگ دوم جهانی شماری زیادی از کارگران روسی به این منطقه مهاجرت کردند و در همانجا ساکن شدند.
بر اساس گزارش اسوشیتدپرس، مسکو در سال‌های اخیر به بیش از ۷۲۰ هزار نفر که حدود یک پنجم جمعیت این منطقه می‌شود، پاسپورت‌های روسی توزیع کرد.
جدایی طلبی
جدایی طلبان طرفدار روسیه در مناطق دونتسک و لوهانسک در جریان سال ۲۰۱۴ دفاتر دولتی را در کنترول گرفتند و جمهوریت‌های مستقل خلق را زیر نام این دو منطقه اعلام کردند. به دنبال آن، روسیه جزیرهٔ کریمیه اوکراین را به خاک خود محلق کرد.
جنگ درشرق اوکراین
از سال ۲۰۱۴ به اینسو، بیش از ۱۴ هزار نفر در جریان درگیری‌ها میان جدایی طلبان و نیروهای اوکراینی در دونباس کشته شده اند. اوکراین و غرب روسیه به حمایت نظامی و مالی جدایی طلبان متهم می‌کنند، اما مسکو این اتهامات را رد می‌کند.
در جریان این درگیری‌ها، طیارهٔ مسافربری خطوط مالیزیا در سال ۲۰۱۴ در شرق اوکراین سقوط داده شد که در آن ۲۹۸ نفر جان باختند. تحقیق کنندگان بین المللی به این نتیجه رسیدند که میزایلی که توسط روسیه به دونباس فرستاده شده بود، از ساحهٔ زیر کنترول جدایی طلبان آن طیاره را هدف قرار داده بود. اما روسیه دست داشتن در آن سانحه را رد کرده است.
استقلال
پس از آنکه در سال ۲۰۱۴ جدایی طالبان در لوهانسک و دونتسک به قدرت رسیدند، رایگیری را برای اعلام استقلال راه اندازی کردند. تا اکنون، هیچ کشوری آنان را به رسمیت نشناخته است.
اما روسیه پس از تقاضای رهبران جدایی طلب، استقلال آنان را به رسمیت شناخت.
رهبران منطقه
هر منطقه از خود رییس جمهور خود خوانده دارد. در جریان راگیری که کیف آنرا رد کرد، دینس پوشیلین در سال ۲۰۱۸ منحیث رهبر جمهوری خلق دونستک و لونید پاسچینک، منحیث رییس جمهور لوهانسک انتخاب شد.
روند صلح منسک
به رسمیت شناختن آزادی این مناطق توسط روسیه، توافقات منسک را آناً پایان بخشید؛ توافقاتی که هیچ وقت به گونهٔ کامل تطبیق نشد. این توافقات که در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ عقد شد، خواستار خودمختاری گسترده برای این دومنطقه در داخل اوکراین شده بود.
سایر مناطق انشعابی
روسیه در گذشته استقلال دو منطقهٔ جدا شده از گرجستان - ابخازیا و اوستیای جنوبی - را پس از جنگ کوتاه مدت با گرجستان در سال ۲۰۰۸ به رسمیت شناخت. روسیه از آن به بعد، در این دو منطقه نیروهایش را مستقر کرده و به جمعیت آن شهروندی روسیه را پیشنهاد کرد.
