سازمان جهانی صحت در آستانۀ ۲۴ مارچ روز جهانی توبرکلوز استراتیژی جدیدی را برای پایان بخشیدن واگیری توبرکلوز در جهان آماده ساخته است.
سازمان جهانی صحت خواستار حمایت جهانی برای از ریشه کن ساختن این آفت دیرینه طی دو دهۀ آینده شده است. استراتیژی های پیشین سازمان جهانی صحت راه را برای استراتیژی جدید هموار کرده است.
توبرکلوز یک بیماری ساری و پس از HIV، دومین عامل مرگ و میر انسان ها در اثر ابتلا به انتان می باشد. بیش از ۹۵ درصد مرگ و میر ناشی از توبرکلوز در کشور های در حال رشد صورت می گیرد.
افغانستان نیز یکی از کشور هایی است که در آنجا سالانه حدود ۱۲ هزار نفر در اثر ابتلا به بیماری توبرکلوز می میرد. رقمی که بیشتر از تلفات جنگ در آن کشور است.
مسوولین شفاخانه توبرکلوز در کابل میگویند که درحال حاضر حدود ۶۵ هزار تن در تمام افغانستان به توبرکلوز مصاب اند که ۶۵ تا ۷۰ درصد مصابین را زنان تشکیل می دهند.
استراتیژی موفق
سازمان جهانی صحت به این باور است که استراتیژی کنونی مسما به "پایان توبرکلوز" فرصت خوب کاری است زیرا استراتیژی های "نظارت مستقیم درمان توبرکلوز" و "توقف توبرکلوز" در آغاز قرن کنونی موفقیت آمیز بوده است.
در سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری در زمینۀ مبارزه بر ضد توبرکلوز به دست آمده است. بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۳ حدود ۳۷ میلیون نفر با تشخیص و درمان دقیق توبرکلوز از مرگ نجات داده شدند. اما سازمان جهانی صحت می گوید که برای مبارزه با این بیماری کشنده نیاز به انجام کار های بیشتری است.
ماریو رفیگلیونی رئیس برنامۀ جهانی توبرکلوز در سازمان جهانی صحت می گوید که استراتیژی"پایان توبرکلوز" فرصت تاریخی را مهیا می کند تا این واگیری که در دو هزار سال گذشته سبب بیماری، رنج و مرگ شده است، برچیده شود.
به گفتۀ آقای رفیگلیونی توبرکلوز در سال ۲۰۱۳ حدود ۹ میلیون نفر را مصاب ساخت. یک و نیم میلیون نفر را از بین برد. او افزود که بر علاوه حدود ۵۰۰ هزار واقعۀ جدید توبرکلوز مقاوم در برابر چندین دوا در همین سال بروز کرد.
پیشگیری و درمان توبرکلوز امکان پذیر است و سازمان جهانی صحت در صدد است تا ستراتیژی جدید خود را به پیش براند. بر اساس این استراتیژی باید تا سال ۲۰۳۵ مرگ و میر ناشی از توبرکلوز ۹۵ درصد و واقعات جدید این بیماری ۹۰ درصد کاهش یابد.
درمان ارزان توبرکلوز
یکی از اهداف اساسی که باید در پنج سال آینده به آن رسیده شود، از میان برداشتن هزینه های کمرشکن درمان برای بیماران و خانواده های آنان است. توبرکلوز به دلیل هزینه های گران و دور های شش ماهۀ درمانی می تواند خانواده ها را با افلاس روبرو سازد.
سازمان جهانی صحت می گوید که هزینه و اتلاف مصارف را می توان با ایجاد چندین روش محافظتی مالی به شمول پوشش جهانی خدمات صحی مهار کرد.
این استراتیژی از حکومت ها می خواهد که پالیسی های درشت و برجسته را برای حمایت از برنامه های مجادله با توبرکلوز نافذ ساخته و بر ضرورت ابزار جدید و پیشرفتۀ تحقیقی و ابتکاری تاکید کنند.
داکتر رفیگلیونی به صدای امریکا گفت که با وارد شدن ابزار جدید تشخیصی و دوا های جدید، جنبشی برای حرکت در این مسیر ایجاد شده است. او می گوید که امکانات لابراتواری و درمانی باید هرچه زودتر در ساحات دورافتاده از تکنالوژی فراهم شود تا این استراتیژی تحقق یابد.
