نهنگ‌ها، دلفین‌ها و خوک‌های بحری دو ویژگی مشترک دارند؛ یکی عمر درازتر نسبت به دیگر پستانداران و دیگری مقاومت در برابر سرطان.
یافته‌های یک پژوهش جدید دلیل این دو ویژگی را به ساختار جنتیکی این موجودات ربط داده است.
هرچند، هر قدر سلول‌های بدن موجودات زنده بیشتر باشد، به همان اندازه این موجودت در برابر جهش‌های تصادفی که ممکن است به سرطان تبدیل شود، آسیب پذیرتر می‌باشند.
دانیل تیادا-مارتینز، نویسنده ارشد این مطالعه، از پوهنتون آسترال چیلی می‌گوید با توجه به این موضوع، انتظار می‌رود که موجودات بزرگ و با عمر طولانی مانند نهنگ‌ها، باید نسبت به گونه‌های کوچک بیشتر به سرطان مصاب شوند، حالانکه چنین نیست.
به گفتۀ این پژوهشگر، چگونه می‌توان طول عمر نهنگ کمان‌دار را که طول کمان آن به ۱۸.۲۸ متر می‌رسد، نزدیک به ۱۰۰ تن وزن دارد و بیش از ۲۰۰ سال عمر می‌کند، توضیح داد؟
تیادا-مارتینز به خبرگزاری فرانسه گفت که روشی که در آن گونه‌های مختلف در طول تاریخ تکامل خود، موفق به مبارزه با سرطان شده اند، هنوز هم یک راز باقی مانده است.
برای بررسی این موضوع، محققان تکامل ۱۰۷۷ جین مهار کنندۀ تومور یا سرطان را ردیابی کردند.
این مطالعه که در مجله علمی رویال منتشر شده است، نشانه‌هایی از گزینش جنتیکی مثبت را در تنظیم کننده‌های اصلی دی ان ایآسیب دیده و سیستم ایمنی بدن پیدا کرده است.
میزان گردش این جین‌های سرکوب کنندۀ تومور تقریبا ۲.۴ برابر بیشتر از سایر پستانداران در سیتاسین بوده است که گونه‌های کاملاً آبی از پستانداران است که شامل نهنگ‌ها، دلفین‌ها و خوک‌های بحری می‌شود.
پژوهشگران همچنین تکثیر ۱۱ جین مرتبط با طول عمر را شناسایی کردند، اما نمونه‌های تکامل جین بر اساس گونه‌ها متفاوت بود.
به گونۀ مثال، نهنگ‌های بی دندان، دارای انواع مالیکول‌هایی اند که در جین‌های سرکوب کننده تومور و سرعت گردش سریع آنها دخیل است که ممکن است تکامل "غول پیکر و طول عمر" آنان را توضیح دهد.
اما دلفین‌هایی که پوز بوتل مانند دارند، کمترین تعداد کاپی جین را در میان سیتاسین‌های مورد مطالعه دارند. از آنجاییکه این دلفین‌ها بیشتر معروض به ابتلا به سرطان اند، به گفتۀ پژوهشگران، این امر نشان می‌دهد که میزان بالاتر کاپی جین‌های سرکوبگر تومور می‌تواند به معنای خطر کمتری برای ابتلا به سرطان باشد.
به گفته تیادا-مارتینز ارتباط بین زیست شناسی تکاملی و علوم طبی، درک کامل‌تری از چگونگی تاثیر انواع مختلف تغییرات جینتیکی در مقاومت در برابر سرطان و تکامل پیری در سیتاسین را فراهم می‌کند.
قرار اظهارات این پژوهشگر کشف انواع جدید مالیکولی از جمله نسخه‌های اضافی جین‌ها می‌تواند کلید کشف مسیرهای جدید بیولوژیکی باشد که منجر به ایجاد روش‌های مبتکرانۀ درمان سرطان و بیماری‌های وابسته به سن شود.
