تعداد بی جا شدگان در جهان طی دو دهه گذشته، به بیش از ٥٠ میلیون تن افزایش یافته است که این رقم بعد از جنگ دوم جهانی بلندترین میزان را نشان می دهد.
بر طبق تازه ترین گزارش ملل متحد از سال ٢٠١٢ تا سال ٢٠١٣ شمار پناهده گان شش میلیون نفر افزایش یافته است.
در این گزارش، افغانستان در سال ٢٠١٢ میلادی با ٢.6 میلیون پناهنده در صدر قرار دارد. پاکستان، ایران و لبنان از کشورهایی اند که میزبان بیشترین مهاجرین می باشند.
نادر فرهاد، سخنگوی کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان در افغانستان به صدای امریکا گفت که حدود ۱.۶ میلیون پناهنده افغان در پاکستان و ۸۴۰ هزار تن دیگر در ایران بسر می برند.
آقای فرهاد گفت که پناهنده گان افغان در ۷۰ کشور جهان به سر می برند.
سخنگوی کمیشنری عالی ملل متحد گفت که تا اکنون هشت میلیون عودت کننده تحت برنامه کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان به افغانستان برگشت کرده و از کمک های این اداره مستفید شده اند.
جامعه جهانی، از روز بین المللی پناهندگان در حالی تجلیل می کند که درگیری ها در عراق، اوکراین و سوریه باعث سرازیر شدن موجی از پناهندگان گردیده که این امر توجه تازه ای را به آن کتله بزرگ از مردم جلب کرده که از سال ها به این سو بی جا می باشند.
تعداد پناهندگان و بی جا شده گان داخلی در عراق رو به افزایش است. عراقی هایی که به دلیل تهاجم ایالات متحده و متحدین آن در سال ٢٠٠٣ از خانه های خود فرار کردند، در سال های اخیر به سوریه مهاجر شدند.
بسیاری از بیجا شده گان به شورشیان سنی در شمال عراق پیوستند. این در حالیست که اقلیت های ترکمن شهر تلعفر را ترک کردند.
یک بیجا شده تلعفر می گوید: "ما به واقعیت هراسان بودیم، هراس داشتیم که بم و یا چیزی ما را از بین ببرد. از این رو آنجا را ترک کردیم."
اما اعضای جبهه ترکمن عراق می گویند که آنها مبارزه خواهند کرد.
یک عضو این جبهه می گوید "ترکمن ها در وضعیت دشواری در تلعفر قرار دارند. تخمینا ١٥٠ هزارتن فرار کرده اند. آنها کمک نیازدارند. آنها هرگز آنچه را برای شان اتفاق می افتد، فراموش نخواهند کرد."
پناهندگان سوری دراردن، ترکیه و لبنان با گذشت زمان امید برگشت به خانه های شان را از دست می دهند.
آنتونیو گوترز، رئیس اداره پناهندگان سازمان ملل در جریان این هفته از کمپ های مزدحم مهاجرین دیدن کرد.
گوترز در این مورد می گوید " بیست درصد از کودکان سوری در لبنان ، تعلیمات رسمی را از مکاتب رسمی حاصل می کنند که در نهایت می تواند دیپلم قابل اعتبار کسب کنند وزندگی خود را پیش ببرند. از این رو کارهایی را که اداره ما برای این مهاجرین انجام می دهد، بسیار اندک است. ما نیاز به کمک های بیشتر جامعه جهانی برای مهاجرین سوری داریم اما بیشتر از این، کشورهای چون لبنان و اردن که با چالش های بزرگی رو به رو اند، نیاز به حمایت جامعه جهانی دارند."
در حالیکه کشورها و ادارات اعانه دهنده با مشکلات موجوده مهاجرین دست و پنجه نرم می کنند، درگیری های تازه باعث سرازیرشدن موجی از بی جا شده گان گردیده است.
تقریبا ٩٠ هزار پاکستانی از مناطق وزیرستان شمالی به دلیل عملیات نظامی اردوی آن کشور، بی جا شده اند.
یک تن ازبیجا شده گان منطقه میرعلی که خانه خود را ترک کرده است، می گوید: "ما به خاطر بمباردمان از خانه های خود فرار کردیم. زمانی که جت های جنگی و هیلکوپترهای مجهز با ماشین دار تمام منطقه را بمبارد کرد، ما فرار کردیم."
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، تنها در سال گذشته، درهر چهار ثانیه یک نفر مجبور شده تا خانه خود را ترک کند، اما ارقام ارایه شده صرف یک جنبه این فاجعه انسانی را بازتاب می دهد.
درگیریها زندگی هزاران خانواده را از هم پاشیده است. تقریبا نیم از این مهاجرین زیر سن ١٨ سال قرار دارند و یک تعداد زیادی هم به خواست خود خانه های شان را ترک می کنند.
بر طبق تازه ترین گزارش ملل متحد از سال ٢٠١٢ تا سال ٢٠١٣ شمار پناهده گان شش میلیون نفر افزایش یافته است.
در این گزارش، افغانستان در سال ٢٠١٢ میلادی با ٢.6 میلیون پناهنده در صدر قرار دارد. پاکستان، ایران و لبنان از کشورهایی اند که میزبان بیشترین مهاجرین می باشند.
نادر فرهاد، سخنگوی کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان در افغانستان به صدای امریکا گفت که حدود ۱.۶ میلیون پناهنده افغان در پاکستان و ۸۴۰ هزار تن دیگر در ایران بسر می برند.
آقای فرهاد گفت که پناهنده گان افغان در ۷۰ کشور جهان به سر می برند.
سخنگوی کمیشنری عالی ملل متحد گفت که تا اکنون هشت میلیون عودت کننده تحت برنامه کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان به افغانستان برگشت کرده و از کمک های این اداره مستفید شده اند.
جامعه جهانی، از روز بین المللی پناهندگان در حالی تجلیل می کند که درگیری ها در عراق، اوکراین و سوریه باعث سرازیر شدن موجی از پناهندگان گردیده که این امر توجه تازه ای را به آن کتله بزرگ از مردم جلب کرده که از سال ها به این سو بی جا می باشند.
تعداد پناهندگان و بی جا شده گان داخلی در عراق رو به افزایش است. عراقی هایی که به دلیل تهاجم ایالات متحده و متحدین آن در سال ٢٠٠٣ از خانه های خود فرار کردند، در سال های اخیر به سوریه مهاجر شدند.
بسیاری از بیجا شده گان به شورشیان سنی در شمال عراق پیوستند. این در حالیست که اقلیت های ترکمن شهر تلعفر را ترک کردند.
یک بیجا شده تلعفر می گوید: "ما به واقعیت هراسان بودیم، هراس داشتیم که بم و یا چیزی ما را از بین ببرد. از این رو آنجا را ترک کردیم."
اما اعضای جبهه ترکمن عراق می گویند که آنها مبارزه خواهند کرد.
یک عضو این جبهه می گوید "ترکمن ها در وضعیت دشواری در تلعفر قرار دارند. تخمینا ١٥٠ هزارتن فرار کرده اند. آنها کمک نیازدارند. آنها هرگز آنچه را برای شان اتفاق می افتد، فراموش نخواهند کرد."
پناهندگان سوری دراردن، ترکیه و لبنان با گذشت زمان امید برگشت به خانه های شان را از دست می دهند.
آنتونیو گوترز، رئیس اداره پناهندگان سازمان ملل در جریان این هفته از کمپ های مزدحم مهاجرین دیدن کرد.
گوترز در این مورد می گوید " بیست درصد از کودکان سوری در لبنان ، تعلیمات رسمی را از مکاتب رسمی حاصل می کنند که در نهایت می تواند دیپلم قابل اعتبار کسب کنند وزندگی خود را پیش ببرند. از این رو کارهایی را که اداره ما برای این مهاجرین انجام می دهد، بسیار اندک است. ما نیاز به کمک های بیشتر جامعه جهانی برای مهاجرین سوری داریم اما بیشتر از این، کشورهای چون لبنان و اردن که با چالش های بزرگی رو به رو اند، نیاز به حمایت جامعه جهانی دارند."
در حالیکه کشورها و ادارات اعانه دهنده با مشکلات موجوده مهاجرین دست و پنجه نرم می کنند، درگیری های تازه باعث سرازیرشدن موجی از بی جا شده گان گردیده است.
تقریبا ٩٠ هزار پاکستانی از مناطق وزیرستان شمالی به دلیل عملیات نظامی اردوی آن کشور، بی جا شده اند.
یک تن ازبیجا شده گان منطقه میرعلی که خانه خود را ترک کرده است، می گوید: "ما به خاطر بمباردمان از خانه های خود فرار کردیم. زمانی که جت های جنگی و هیلکوپترهای مجهز با ماشین دار تمام منطقه را بمبارد کرد، ما فرار کردیم."
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، تنها در سال گذشته، درهر چهار ثانیه یک نفر مجبور شده تا خانه خود را ترک کند، اما ارقام ارایه شده صرف یک جنبه این فاجعه انسانی را بازتاب می دهد.
درگیریها زندگی هزاران خانواده را از هم پاشیده است. تقریبا نیم از این مهاجرین زیر سن ١٨ سال قرار دارند و یک تعداد زیادی هم به خواست خود خانه های شان را ترک می کنند.