وزیر صحت عامۀ افغانستان می گوید که بهبود چشمگیر در مرگ و میر مادران و کودکان در آن کشور رونما شده است.
تا سال ٢٠٠٩ مرگ و میر مادران در افغانستان ۱۶۰۰ در یک صد هزار زایمان بود، اما اکنون ۳۲۷ مورد در یک صد هزار زایمان رسیده است. اکنون افغانستان با ۳۲ رده صعود در فهرست کشور ها از نظر وضعیت صحت طفل و مادر، در زمرۀ ده کشوری که بدترین محل برای مادران است، قرار ندارد.
ثریا دلیل، وزیر صحت عامه افغانستان به مناسب روز قابله ها ضمن ارایۀ این ارقام بیان داشت که امروزه، زنان و کودکان افغان از ناحیه کمتر از گذشته تهدید می شوند. او گفت که در حال حاضر ۳۵ در صد مادران هنگام زایمان از کمک کارکنان صحی استفاده می کنند اما چند سال پیش تنها ۶ در صد مادران از این خدمات بهره مند می شدند.
وزیر صحت عامۀ افغانستان می گوید که از سال ۲۰۰۹ تا کنون در مرگ و میر مادران و کودکان پنج چند کاهش رونما شده است که دلیل عمدۀ آن گسترش خدمات صحی، از جمله ازیاد قابله ها می باشد.
با اینحال به گفتۀ وزیر صحت افغانستان، کمبود کارمندان مسلکی طبی به ویژه قابله ها در روستا های افغانستان به شدت محسوس بوده و اکنون این کشور ٣٥٠٠ قابله دیگر ضرورت دارد.
انیتا بی بندیگارد، رئیس موسسه حمایت از کودکان بهبود در وضعیت صحی مادران و کودکان را تا حد زیاد با تعهدات مالی و سیاسی وابسته می داند. او از افغانستان در میان سایر کشورها یاد آوری کرده و گفته است که این ضایعات ٢ برسه تقلیل یافته است.
بندیگارد می گوید که به سادگی با آموزشدهی دایه ها، پوشش بلند معافیتی و از میان برداشتن تادیات برای مراقبت های صحی می توان از مرگ و میر مادران و کودکان جلوگیری کرد. او افغانستان، نیپال و اتیوپیا را به عنوان مثال های موفق این رویکرد برجسته ساخت.
بندیگارد به این موافق است که کشورهایی که جنگ در آنها فاجعه آفریده است و دستخوش بی ثباتی و غربت زیاد اند، از مراقبت لازم برای مادران و کودکان غافل می شوند که در اینجا به ارادۀ خلل ناپذیر سیاسی و سرمایه گذاری بیشتر در بخش بهبود صحت طفل و مادر نیاز است تا مادران و کودکان به خدمات با کیفیت صحی دسترسی پیدا کنند.
بندیگارد گفت که کشور هایی چون افغانستان و نیپال با فراهم آوری زمینۀ بهتر آموزش برای دختران، جلوگیری از ازدواج و باردار شدن دختران زیر سن و فاصله دهی میان ولادت ها دستاورد خوبی در زمینۀ صحت طفل و مادر داشته اند. او تاکید کرد دخترانی که در سن کم ازدواج می کنند، هم خود و هم نوزاد شان با خطر بیشتر مرگ روبرو استند.
اداره بین المللی حمایت از کودکان گزارش می دهد که همه روزه ٨٠٠ مادر و ١٨٠٠٠ کودک در اثر بیماری های قابل پیشگیری می میرند. این اداره می گوید که بیشتر از نصف این مرگ و میر در مناطقی که معروض با آفات طبیعی و جنگ اند، به وقوع می پیوندد.
بر اساس یافته های جدید،، فنلند بهترین کشور جهان برای مادر بودن است، به همین سال سایر کشور های غربی در رده های دوم تا دهم قرار گرفته اند. اما هنوز هم سومالیا در قعر جدول و نه کشور دیگر افریقایی به ترتیب در رده های پایانی این فهرست قرار دارند که بدترین مکان ها برای مادران و کودکان می باشد.
جالب اینکه برخی کشور های غربی و متمول نیز اقدامات آنچنانی نکرده و هنوز هم در این فهرست عقب مانده اند. از جمله ایالات متحده در ردۀ ٣١ قرارداشته و از سال ٢٠٠٠ تا حال درآن پیشرفت زیادی صورت نگرفته است.
در گزارش آمده است که میزان خطر مادران در ایالات متحده امریکا به همان پیمانه یی است که زنان در ایران و رومانیا با آن روبرو اند.
تا سال ٢٠٠٩ مرگ و میر مادران در افغانستان ۱۶۰۰ در یک صد هزار زایمان بود، اما اکنون ۳۲۷ مورد در یک صد هزار زایمان رسیده است. اکنون افغانستان با ۳۲ رده صعود در فهرست کشور ها از نظر وضعیت صحت طفل و مادر، در زمرۀ ده کشوری که بدترین محل برای مادران است، قرار ندارد.
ثریا دلیل، وزیر صحت عامه افغانستان به مناسب روز قابله ها ضمن ارایۀ این ارقام بیان داشت که امروزه، زنان و کودکان افغان از ناحیه کمتر از گذشته تهدید می شوند. او گفت که در حال حاضر ۳۵ در صد مادران هنگام زایمان از کمک کارکنان صحی استفاده می کنند اما چند سال پیش تنها ۶ در صد مادران از این خدمات بهره مند می شدند.
وزیر صحت عامۀ افغانستان می گوید که از سال ۲۰۰۹ تا کنون در مرگ و میر مادران و کودکان پنج چند کاهش رونما شده است که دلیل عمدۀ آن گسترش خدمات صحی، از جمله ازیاد قابله ها می باشد.
با اینحال به گفتۀ وزیر صحت افغانستان، کمبود کارمندان مسلکی طبی به ویژه قابله ها در روستا های افغانستان به شدت محسوس بوده و اکنون این کشور ٣٥٠٠ قابله دیگر ضرورت دارد.
انیتا بی بندیگارد، رئیس موسسه حمایت از کودکان بهبود در وضعیت صحی مادران و کودکان را تا حد زیاد با تعهدات مالی و سیاسی وابسته می داند. او از افغانستان در میان سایر کشورها یاد آوری کرده و گفته است که این ضایعات ٢ برسه تقلیل یافته است.
بندیگارد می گوید که به سادگی با آموزشدهی دایه ها، پوشش بلند معافیتی و از میان برداشتن تادیات برای مراقبت های صحی می توان از مرگ و میر مادران و کودکان جلوگیری کرد. او افغانستان، نیپال و اتیوپیا را به عنوان مثال های موفق این رویکرد برجسته ساخت.
بندیگارد به این موافق است که کشورهایی که جنگ در آنها فاجعه آفریده است و دستخوش بی ثباتی و غربت زیاد اند، از مراقبت لازم برای مادران و کودکان غافل می شوند که در اینجا به ارادۀ خلل ناپذیر سیاسی و سرمایه گذاری بیشتر در بخش بهبود صحت طفل و مادر نیاز است تا مادران و کودکان به خدمات با کیفیت صحی دسترسی پیدا کنند.
بندیگارد گفت که کشور هایی چون افغانستان و نیپال با فراهم آوری زمینۀ بهتر آموزش برای دختران، جلوگیری از ازدواج و باردار شدن دختران زیر سن و فاصله دهی میان ولادت ها دستاورد خوبی در زمینۀ صحت طفل و مادر داشته اند. او تاکید کرد دخترانی که در سن کم ازدواج می کنند، هم خود و هم نوزاد شان با خطر بیشتر مرگ روبرو استند.
اداره بین المللی حمایت از کودکان گزارش می دهد که همه روزه ٨٠٠ مادر و ١٨٠٠٠ کودک در اثر بیماری های قابل پیشگیری می میرند. این اداره می گوید که بیشتر از نصف این مرگ و میر در مناطقی که معروض با آفات طبیعی و جنگ اند، به وقوع می پیوندد.
بر اساس یافته های جدید،، فنلند بهترین کشور جهان برای مادر بودن است، به همین سال سایر کشور های غربی در رده های دوم تا دهم قرار گرفته اند. اما هنوز هم سومالیا در قعر جدول و نه کشور دیگر افریقایی به ترتیب در رده های پایانی این فهرست قرار دارند که بدترین مکان ها برای مادران و کودکان می باشد.
جالب اینکه برخی کشور های غربی و متمول نیز اقدامات آنچنانی نکرده و هنوز هم در این فهرست عقب مانده اند. از جمله ایالات متحده در ردۀ ٣١ قرارداشته و از سال ٢٠٠٠ تا حال درآن پیشرفت زیادی صورت نگرفته است.
در گزارش آمده است که میزان خطر مادران در ایالات متحده امریکا به همان پیمانه یی است که زنان در ایران و رومانیا با آن روبرو اند.