رییس جمهور پاکستان به مخالفین سیاسی عمران خان، صدر اعظم پاکستان هشدار داد که اگر فرد مورد نظر شان را نامزد نکنند، روند انتخاب صدراعظم سرپرست بدون آنان به پیش برده خواهد شد.
عارف علوی روز گذشته در نامهٔ رسمی به مخالفین سیاسی هشدار داد که نامزد خویش را معرفی کنند.
بر اساس دستور ریاست جمهوری، اگر هر دو جانب در جریان سه روز پس از انحلال پارلمان روی انتخاب صدراعظم سرپرست به توافق نرسند، باید هر کدام دو نفر را به کمیته‌ای که توسط رییس پارلمان انتخاب می‌شود، معرفی کنند.
شهباز شریف، رهبر مخالفین که گمان می‌رفت پس از سلب صلاحیت عمران خان در پارلمان، زمام امور پاکستان را به دست بگیرد، در یک کنفرانس خبری در پاسخ به رییس جمهور پاکستان گفت: "چگونه به نامهٔ شخصی پاسخ بدهیم که قانون اساسی را نقض کرده است."
آقای شریف گفته است که این روند "غیرقانونی" است.
این در حالی است که عمران خان روز گذشته گلزار احمد، قاضی القضات پیشین محکمهٔ عالی پاکستان را به کرسی صدارت نامزد کرد.
قرار بود پارلمان پاکستان به تاریخ سوم اپریل در یک رای گیری به عمران خان رای عدم اعتماد بدهد، اما قاسم خان سوری، معاون پارلمان این کشور این روند را فسخ کرد و رییس جمهور علوی به تقاضای آقای خان پارلمان را منحل کرد.
محکمهٔ عالی پاکستان امروز پنجم اپریل (۱۶ حمل) نیز در خصوص این که آیا آقای سوری با جلوگیری از رای گیری در پارلمان بر خلاف قانون عمل کرده است یا نه، فیصله نکرد.
محکمهٔ عالی پاکستان یک روز دیگر وقت دارد و فردا ششم اپریل باید در این خصوص فیصله کند.
بر اساس قانون اساسی پاکستان، صدر اعظم نمی‌تواند در حالی که با رای عدم اعتماد مواجه باشد، خواستار انحلال پارلمان شود.
پاکستان در طول تاریخ چهار کودتای نظامی را تجربه کرده است و گمانه‌زنی های وجود دارد که نظامیان این کشور این بار نیز در بحران جاری دخالت کند.
اما بابر افتخار، سخنگوی اردوی پاکستان در صحبت به صدای امریکا این گمانه‌زنی ها را رد کرده گفت که اردو در بحران سیاسی کنونی دخیل نیست.
با آنهم، منتقدین می‌گویند که جنرالان اردو به گونهٔ متداوم در حکومات انتخابی نفوذ داشته و در ساختار سیاسی نظام نقش داشته اند.
تا اکنون واضح نیست که محکمهٔ پاکستان چه فیصله خواهد کرد و آیا عمران خان آنرا را خواهد پذیرفت یا نه.
در سال ۱۹۸۸ محمد خان جونیجو، صدر اعظم پیشین پاکستان پس از آن به محکمهٔ عالی رجوع کرد که جنرال ضیا الحق، رییس جمهور وقت، پارلمان را منحل کرد.
محکمه پذیرفت که حکومت او بر خلاف اساسات قانون اساسی منحل شده است، اما فیصله کرد که چون انتخابات اعلام شده است، بهترین گزینه رفتن به انتخابات است.
پاکستان از بدو تاسیس بحرانات سیاسی را تجربه کرده و هیچ صدر اعظمی در طول تاریخ ۷۵ سالهٔ این کشور نتوانسته است دورهٔ صدارت خود را تکمیل کند.