شینزو آبه، صدراعظم پیشین جاپان، روز جمعه هشتم جولای (۱۷ سرطان) هنگامی هدف گلولهباری یک مهاجم قرار گرفت که مصروف سخنرانی مبارزات انتخاباتی در شهر "نارا" در غرب جاپان بود.
در اینجا، نگاهی به ترور شخصیتهای برجستهای سیاسی انداخته شده است که همهٔ آنان در قرن ۲۱ ترور شده اند.
به تاریخ ۱۵ اکتوبر ۲۰۲۱ میلادی، دیوید ایمس، قانونگذار بریتانیایی هنگام ملاقات با رای دهندگان توسط یکی از حامیان گروه دولت اسلامی یا داعش با ضربات چاقو کشته شد.
به تاریخ هفتم جولای ۲۰۲۱، جوینیل مویز، رییس جمهور هایتی در منزلاش در پورتوپرنس، توسط افراد مسلح کشته شد. در این حمله همسر مویز نیز زخمی شد. در ارتباط به این ترور،بیش از ۴۰ نفر از جمله افسران عالی رتبه پولیس و گروهی از سربازان سابق کولمبیایی در هایتی دستگیر شده اند.
به تاریخ ۲۰ اپریل ۲۰۲۱، ادریس دبی ایتنو، رییس جمهور چاد، هنگام جنگ بر ضدشورشیان در شمال کشورش کشته شد. ساعاتی قبل، وی برندهٔ انتخابات ریاست جمهوری اعلام شده بود و قرار بود که برای شش سال دیگر در کرسی ریاست جمهوری چاد باقی بماند.
در ۱۹ دسمبر ۲۰۱۶ میلادی، اندری کارلوف، سفیر روسیه در ترکیه، حین سخنرانی در یک نمایشگاه عکس که از سوی سفارت روسیه تمویل شده بود، به ضرب گلولۀ یک افسر پولیس ترکیه ترور شد. مهاجم که گفته میشود به خاطر دخالت نظامی روسیه در سوریه خشمگین بود، با سر دادن نعرۀ "الله اکبر" کم از کم هشت گلوله به سوی سفیر فیر کرد. سپس مهاجم مسلح در اثر فیر پولیس ترکیه کشته شد.
جو کاکس، قانونگذار بریتانیایی، به تاریخ ۱۶ جون ۲۰۱۶ توسط یکی از حامیان راست افراطی در قریهٔ بیرستال در بریتانیا که بخشی از حوزهٔ انتخاباتیاش بود، هدف اصابت گلوله و ضربات چاقو قرار گرفت و کشته شد.
به تاریخ ششم فبروری ۲۰۱۳، شکری بلعید، رهبر مخالفان جناح چپ تونس در خارج از منزلاش در تونس به ضرب گلوله کشته شد. قتل وی که شش ماه پس از کشته شدن محمد براهمی، یکی دیگر از رهبران چپ تونس به وقوع پیوست، این کشور را در هرج و مرج سیاسی فرو برد که هنوز هم ادامه دارد. تا حال هیچ فردی در ارتباط به این دو ترور محکوم نشده است.
در ۱۱ سپتمبر ۲۰۱۲، کریس استیفنز، سفیر ایالات متحده در لیبیا، زمانی کشته شد که تندروان بر قونسلگری امریکا در بنغازی، لیبیا، حمله کردند. در این حمله سه دپلومات دیگر امریکایی نیز جان باختند.
معمر القذافی، دیکتاتور پیشین لیبیا، به تاریخ ۲۰ اکتوبر ۲۰۱۱ پس از سرنگونی حکومتاش توسط شورشیان که مورد حمایت ناتو بودند، کشته شد.
ژایو برناردو ویرا، رییس جمهور گینه، به تاریخ دوم مارچ ۲۰۰۹ میلادی توسط سربازان فراری آن کشور کشته شد. این ترور ساعاتی پس آن صورت گرفت که رقیب آقای ویرا توسط انفجار بم در این کشور واقع در غرب افریقا کشته شد.
بینظیر بوتو، صدر اعظم پیشین پاکستان، به تاریخ ۲۷ دسمبر ۲۰۰۷ در جریان یک گردهمایی سیاسی در شهر راولپندی، پاکستان، کشته شد. به تعقیب گلوله باری، حملهٔ انتحاری نیز در این گردهمایی صورت گرفت. خانم بوتو نخستین زن در یک کشور با اکثریت مسلمان بود که دو بار تصدی صدارت را عهده دار بود.
رفیق حریری، صدر اعظم پیشین لبنان، به تاریخ ۱۴ فبروری ۲۰۰۵ در اثر حمله انتحاری در سواحل بیروت، پایتخت کشورش، کشته شد. در این حمله ۲۱ نفر دیگر نیز کشته و ۲۲۶ نفر دیگر زخمی شدند. بسیاری اعتقاد بر این دارند که این حمله در سوریه طراحی و از آنجا سوق و اداره شده بود.
به تاریخ ۲۹ دسمبر ۲۰۰۳ میلادی، مایکل کورتنی، اسقف اعظم و سفیر پاپ در بروندی، هنگام بازگشت از یک مراسم خاکسپاری توسط افراد مسلح مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در هنگام عملیات جراحی جان باخت.
زوران جینجیچ، صدر اعظم پیشین صربستان، به تاریخ ۱۲ مارچ ۲۰۰۳ در بلگراد، پایتخت آن کشور، به ضرب گلوله کشته شد. او یکی از رهبران عمدۀ شورشی بود که حکومت اسلو بودان میلوسویچ ، رییس جمهور پیشین صربستان، را در اکتوبر ۲۰۰۰ سرنگون کرد. بر اساس حکم محکمهٔ صربستان، ۱۲ نفر در ارتباط با این قتل مجرم شناخته شدند.
به تاریخ ششم می ۲۰۰۲، پیم فورتوین، سیاستمدار پوپولیست (عوام پسند/عوام فریب) هالندی چند روز پیش از انتخابات عمومی که در آن نامزد بود، در یکی از شهرهای شمالی هالند توسط یک فعال حمایت از حیوانات کشته شد.
به تاریخ اول جون ۲۰۰۱، بیرندرا بیر بیکرام شاه دیو، پادشاه نیپال، زمانی که پسرش، ولیعهد دیپندرا، به روی خانوادهاش در قصر سلطنتی آتش گشود، کشته شد. در این گلوله باری ملکه آیسوریا، یک شاهزاده و پنج نفر نیز کشته شدند. مقامات گفتند که گلوله باری در پی اختلاف بر سر ازدواج ولیعهد آن کشور بوده است.
نخستین قتل برجستهٔ سیاسی در قرن ۲۱ به تاریخ ۱۸ جنوری ۲۰۰۱ صورت گرفت. در آن روز، لوران کابیلا، رییس جمهور کانگو، در قصر ریاست جمهوری واقع در کنشاسا، پایتخت آن کشور، توسط یکی از محافظانش ترور شد که دقایقی بعد توسط نیروهای امنیتی کشته شد.