افطار باهمی افغا‌ن‌ها در فرانسه

افغان های ساکن در لیون فرانسه حین افطار

افغان های مقیم فرانسه نیز مانند سایر مسلمانان ساکن این کشور ماه رمضان را با صیام و قیام سپری می کنند، ولی تا اکنون نتوانسته اند نظر به عوامل مختلف، مسجدی برای خود اعمار کنند.

افغان‌های ساکن در شهر لیون فرانسه برای ادای نماز و تراویح به مساجدی میروند که توسط مسلمانان کشورهای دیگر ساخته شده اند. آنان تا اکنون نتوانسته خود مسجدی بسازند.

زرمت یکتن از افغان‌های مقیم فرانسه، گفت: "رمضان خوب سپری می‌شود؛ میاییم به مسجد عرب‌ها نمازهای خود را می خوانیم؛ مسجد افغان‌ها این جا نیست و تمام مسلمانان اینجا میایند و برای افطار به خانه های خود می رویم."

در فرانسه بیشترین مسجد‌ها از سوی عرب ها و ترک‌ها که شهروندی همین کشور را دارند ساخته شده اند، اما برخی افغان‌های مقیم این کشور می‌گویند سراغ ندارند که شهروندان افغانستان از خود در مسجدی داشته باشند و آن هم، نبود یک اجتماع بزرگ و منظم آنان در این کشور اروپایی است.

عبدالفتاح عزیزی، افغان مقیم فرانسه، در این رابطه چنین گفت:"مشکل که ما فعلا داریم نه تنها در این شهر، بلکه در تمام فرانسه جوامع افغان‌ها نداریم و خوب تر بگویم مسجد از خود نداریم. این مسجد عرب‌ها است و مربوط تمام مسلمانان می شود و ما هم میایم."

فرانسه که یک کشور سکولار—طرفدار جدایی دین از سیاست — است، آزادی دین و اندیشه در آن تضمین شده، تنها نمایش هرگونه نماد دینی، چه اسلامی، چه عیسوی و یا یهودی در نهاد‌های حکومتی، مکتب‌ها و دانشگاه ها ممنوع است. روسری یا چادر خانم‌های مسلمان نیز در این کشور نماد دینی شناخته شده است.

امین، مسوول مسجد الهدی در شهر لیون، در مورد آزادی مناسک دینی در این کشور گفت: "الحمد الله هیچ مشکلی برای نماز خواندن و مسایل دینی وجود ندارد. همهٔ ما آزادانه می توانم به مسایل دینی خود برسیم و یا نماز بخوانیم. این مسجد دروازه‌اش به روی تمام مسلمانان باز است."

اما ماه روزه برای افغان‌ها آن هم در دیار مهاجرت بهانه‌ای است که دور هم جمع شوند و از یک روز روزه شان با پهن کردن دسترخوانی به دور از هر گونه نگرانی لذت ببرند.

طلب الدین سیدی، افغان مقیم فرانسه می‌گوید رمضان یگانه ماه است که درآن افغان‌های این شهر دور هم جمع می شوند و با هم افطار می کنند او افزود :" اینجا از هر قوم است پشتون، تاجیک و هزاره."

شهناز خان، افغان دیگری مقیم فرانسه است. او گفت:" من دو سال می‌شود اینجا آمده ام؛ فامیل‌ها کم است، اما مجردها خیلی زیاد، رمضان‌ها می‌رویم مسجد و بعد یک جای افطار می‌کنیم و رمضان خوب می‌گذرد."

با این همه، یک تفاوت ماه رمضان در فرانسه و افغانستان وجود دارد. در این کشور اروپایی هیچ شکایتی از بلند رفتن بهایی مواد خوراکی نیست، در حال که در افغانستان در این ماه برخلاف ماهای دیگر همواره از بلند رفتن بهای مواد خوراکی شکایت شده است.