شمار زنان و دختران فروشنده در بازار های شهر کابل که عمدتاً دانشجویان اند، روز به روز بیشتر می شود. آنان اجناس خانه و لوازم مورد نیاز زنان را فروخته و اکثر مشتریان شان نیز زنان و دختران اند.
شماری از این فروشندگان می گویند که مشتریان زیادی روزانه برای خرید اجناس مورد نیاز شان به فروشگاه های آنان مراجعه کرده و هنگام خرید خود را راحتتر احساس می کنند.
مریم محمدی شاگرد صنف دوازهم در یکی از مکاتب شهر کابل که از یکسال به اینسو کار فروشندگی را در پیش گرفته است. او به تجارت علاقمند و از کار خود راضی است.
مریم می گوید که مشتریان زن با دیدن بانوان فروشنده خوشحال می شوند و به راحتی آنچه را نیاز دارند از فروشندگان هم جنس شان خواسته و نیز نظر آنان را می گیرند.
مریم محمدی می گوید که مشوق اصلی وی خواهر، مادر و پدرش است. مریم می گوید که خواهرش از سه سال به اینسو فروشندگی می کند و اینکار مایۀ تشویق وی نیز شده است.
پس از سقوط رژیم طالبان فعالیت های زنان در بخش های مختلف اجتماعی در افغانستان به پیمانۀ زیادی گسترش یافته است. طالبان حتا بر گشت و گذار زنان در بیرون از منزل بدون محرم شرعی شان قیودات وضع کرده بودند.
سنا دختر جوان دیگری است که در کنار تحصیلات در رشتۀ قابلگی از مدت سه ماه به اینسو فروشندگی می کند. سنا نیز می گوید که مشتریان زن ترجیحاً به وی مراجعه کرده و با راحتی تمام اشیای مورد ضرورت خود را سراغ و خریداری می کنند.
نیاز به حمایت دولت
در چند سال اخیر برای تشویق زنان کارگر در افغانستان بازار های ویژۀ زنانه در شماری از ولایت ها به ویژه کابل، هرات، بلخ و بامیان ایجاد شده است، اما اکثر فعالان زن آن را برای تقویت کسب و کار زنان بسنده نمی دانند.
نسیمه بانویی که برای خریداری نیازمندی هایش به بازار آمده است، ترجیح می دهد که از فروشگاه هایی خریداری کند که فروشندگان آن زنان و دختران اند تا به گفتۀ وی هم خودش راحت باشد و هم بانوی فروشنده را به ادامۀ کارش تشویق کند.
زنان و دختران افغان در بیش از یک دهۀ اخیر در اکثر بخش های اجتماعی حضور گسترده یی یافته اند، اما حضور آنانبنا برمعاذیر و سنت های موجود اجتماعی، در صفوف قوای مسلح و نیز در بخش فروشندگی مانند سایر بخش ها چندان پررنگ نبوده است.
حمیرا ثاقب فعال حقوق زنان می گوید که فروشندگی زنان یک کار سالم است و جامعه رفته رفته به این کار سالم زنان عادت می کنند. او تاکید می کند دولت و اجتماع باید زنان و دختران فروشنده به ویژه آنانی را که کم سواد اند حمایت کند تا از طریق این کسب و کار بتوانند چرخ اقتصادی خانواده و اجتماع خود را به گردش در آورند.
تا کنون آمار دقیقی در دست نیست که چه تعداد زنان و دختران در افغانستان سرگرم شغل فروشندگی استند، اما با یک نگاه گذرا می توان مقایسه کرد که شمار این بانوان نسبت به گذشته افزایش یافته است.