سرابی: بی توجهی به مشارکت زنان روند صلح را شکننده می سازد

حکومت افغانستان تلاش می‌کند تا سال ۲۰۲۰ میلادی یک شبکه سرتاسری از زنان را برای آوردن صلح اجتماعی در این کشور ایجاد کند.

معاون شورای عالی صلح افغانستان می‌گوید که بی‌توجهی به صلح اجتماعی و مشارکت زنان باعث بروز شکنندگی در صلح سیاسی خواهد شد.

"مادران و صلح" عنوان نشستی است که شورای عالی صلح افغانستان به هدف بارز ساختن نقش زنان در پروسه صلح در ولایت هرات برگزار کرد. در این نشست نمایندگان زن در شورای عالی صلح با بیش از یکصد تن از زنان شش ولایت افغانستان اشتراک کرده بودند.

حبیبه سرابی معاون شورای عالی صلح افغانستان در این نشست گفت که آنها در تلاش اند تا در کنار دسترسی به صلح سیاسی، با تقویت و افزایش سطح آگاهی مادران افغان، در خانواده‌ها به صلح اجتماعی دست یابند.

خانم سرابی گفت "مادران صلح در حقیقت برنامه‌ای است که ما می‌خواهیم تا یک شبکه سرتاسری از زنان برای آوردن صلح بسازیم و هدف از این برنامه این است که زنان در بخش صلح اجتماعی فعال شوند؛ چون زنان استند که خانواده را مدیریت و فرزندان را تربیت می‌کنند و بدون حضور زن، صلح پایدار نیست و بسیار شکننده خواهد بود، خصوصاً اگر زن در آنجا حضور نداشته باشد و در بخش صلح اجتماعی کار نکنیم، صلحی که به وجود می‌آید تداوم نخواهد داشت و عادلانه نخواهد بود."

ترویج اهداف صلح

سجیه بهگام، معاون ریاست اجراییه در امور زنان و جوانان حکومت وحدت ملی، نیز گفت که یکی از اولویت‌های حکومت توجه به نقش زنان و ارتقای سطح آگاهی آنان است.

خانم بهگام افزود که در برنامه مادران و صلح تلاش می‌شود تا از طریق خانم‌های افغان در محلات؛ اهداف صلح ترویج داده شود تا آنها از طریق گفتگو با فرزندان پسر و مردان شان از منازعات در ولایات بکاهند.

سجیه بهگام گفت "برنامه‌هایی که فعلا حکومت در دسترس خود دارد، مسایل خانم‌ها در رده اول قرار دارد، آنها در جمع هیأت مذاکره کننده و تصمیم گیرنده در برنامه صلح استند و در پهلوی آن وقتی بحث‌ها در مسایل دیگر می‌رود نیز حکومت نقش زنان را در ولایات حمایت می‌کند و نقش آنها را از سمبولیک به سمتی برده اند که آنها می‌توانند تصمیم‌گیرنده‌ها باشند."

مادران اشتراک کننده در این برنامه نیز گفتند که برای آگاهی‌دهی به سایر زنان در قریه‌ها و ولسوالی‌های دوردست افغانستان مشکلات زیاد فرا راه شان وجود دارد؛ اما به دلیل خستگی از جنگ، تلاش می‌کنند تا از هر راه ممکن به آمدن صلح در کشورشان کمک کنند.

فرزین فهیمی اشتراک کننده از ولایت جوزجان گفت "من به عنوان یک مادر در جنگ به دنیا آمده ام، در جنگ جوان شده ام و بالاخره در جنگ رو به پیری هستم و من یگانه آرزویم رسیدن به صلح است و این صلح را امروز برای خود و اولادهای خود می‌خواهیم و ما زیاد خسته شده ایم و حتی طفل‌های ما وقتی که صدای تفنگ را می‌شوند، می‌گویند مادر این صدای دلخراش چی است؟ ما می‌خواهیم در یک فضای آرام زندگی کنیم و بتوانیم درس و تعلیم خود را داشته باشیم."

گیتی عزیز اشتراک کننده دیگر از ولایت کنر گفت "هنگام آگاهی‌دهی بعضی وقت با مشکلاتی روبرو شدیم که از راه هم پس برگشته ایم چون فیر شده، انفجار شده، جنگ بین دولت و مخالفین شده و حتی مردم قریه حرف‌های بد گفتند و ما زیاد چالش‌ها پیش رو داریم اما باز هم می‌خواهیم برای رسیدن به صلح کار کنیم."

برنامه "مادران و صلح" تا به حال در نُه ولایت افغانستان از جمله غور، کندهار، پروان، کنر، لغمان، کاپیسا، جوزجان، بغلان و هرات برگزار شده است.

این تلاش‌ها در حالی صورت می‌گیرد که در ۲۱ ماه قوس، حبیبه سرابی، معاون شورای عالی صلح افغانستان، یک روز پس از اعلام اعضای شورای عالی مشورتی صلح افغانستان، آن را "ناقص" خواند و گفت که حضور زنان در این شورا، "نمایشی" است.