یک ترانس‌جندر افغان در حملهٔ افراد مسلح ناشناس در پشاور کشته شد

آرشیف

بر اساس گزارش رسانه‌های پاکستان، یک تراجنسیتی (ترانس‌جندر) افغان به نام عبیدی، در حمله افراد مسلح ناشناس در ساحهٔ فقیرآباد شهر پشاور مرکز ایالت خیبر پشتونخوا کشته شد.

اسامه امین چیمه، رییس پولیس فقیرآباد به رسانه‌ها گفته است که مهاجمان موترسایکل سوار روز سه شنبه ۲۶ دسمبر (پنجم جدی) بر عبیدی گلوله‌باری کردند که در نتیجه او کشته شد و مهاجمان از ساحه فرار کردند.

این مقام پولیس گفته است که تحقیقات در مورد این رویداد آغاز شده و جسد عبیدی برای معاینات طب عدلی به شفاخانه منتقل شده است.

به گفته امین چیمه، قربانی پس از حمله به موقع شناسایی نشد، چون همراه وی هیچ کارت شناسایی و سایر اسناد نبود.

آرزوخان، رییس اتحادیه تراجنسیتی‌های خیبر پشتونخوا به بخش دیوه صدای امریکا گفت که مقتول عبیدی نام داشت و شهروند افغانستان بود که درساحه چوک پتنگ شهر پشاور زندگی می‌کرد.

به گفته آرزوخان، در خیبر پشتونخوا و به ویژه در پشاور، سطح خشونت علیه تراجنسیتی‌ها به سرعت در حال گسترش است و در سال‌های اخیر در حوادث مختلف از جمله قتل‌های ناموسی در این ایالت بیش از ۱۲۰ تراجنسیتی کشته شده اند.

او افزود که اخیراً بیش از ۱۳۰۰ مورد آزار جنسی در ایالت خیبر پشتونخوا علیه تراجنسیتی‌ها ثبت شده است.

پیش از این حادثه در تاریخ ۱۲ نومبر (۲۱ قوس) یک تراجنسیتی به نام غزل در نزدیکی چوک پتنگ شهر پشاور توسط افراد ناشناس مورد ضربات چاقو قرار گرفت و کشته شد.

همچنین در ۲۸ فبروری سال جاری نیز یک تراجنسیتی به نام اسامه عرف ماه نور، در گلوله‌باری افراد ناشناس در سوات کشته و اسرار یک تراجنسیتی دیگر که به گلالی مشهور بود، زخمی شد.

آرزو خان می‌گوید که آنها نسبت به کشتار و آزار و اذیت تراجنسیتی‌ها اعتراض و با مقامات مربوط جلساتی برگزار کرده اند، اما اعتراضات و جلسات آنها نتیجه‌ای نداشته است.

بر اساس معلومات اتحادیه تراجنسیتی‌ها در پاکستان، پس از بازگشت طالبان به قدرت در ماه اگست ۲۰۲۱، کم و بیش ۲۷۱ تراجنسیتی افغان به این کشور مهاجر شده اند.

چند تراجنسیتی در پشاور به صدای امریکا گفتند که زندگی آنها تحت حاکمیت طالبان با تهدید مواجه بود و از همین‌رو مجبور به ترک کشورشان شدند.

تراجنسیتی‌های افغان مقیم پاکستان از زمان عملیات اخیر حکومت پاکستان علیه کسانی که مدارک قانونی ندارند، بسیار ترسیده اند و می‌گویند که از بیرون‌رفتن خودداری می‌کنند.

آنها نمی‌خواهند به افغانستان برگردند و ادعا می‌کنند که بسیاری از تراجنسیتی‌ها پس از بازگشت به افغانستان زندانی شده اند.