پژوهشگران جاپانی با استفاده از روش های سنتی و دیجیتلی ، یکی از نقاشی های باستانی و دیواری افغانستان را که توسط طالبان تخریب شده بود، بازسازی کرده اند. این پژهشگران با این تلاش امیدوار اند این اثر تاریخی را برای نسل های آینده حفظ کنند.
در سال ۲۰۰۱ ، زمانی که طالبان دو تندیس بزرگ بودا و سایر آثار باستانی را در بامیان تخریب کردند، این نقاشی نیز شامل آثار تخریب شده بود و حتی یک بخش کوچک آن نیز سالم باقی نمانده بود. این اقدام طالبان در آن زمان محکومیت جهانی را بر انگیخت.
اما یک نسخهٔ دقیق این نقاشی که حاصل سه سال تلاش فوق العاده می‌باشد و با استفاده از تکنالوژی های پیشرفته ایجاد شده است ، فقط چند هفته پس از بازگشت طالبان به قدرت در کابل، در موزیم توکیو به نمایش گذاشته شد.
این نقاشی دیواری روی سقف یک از مغاره ها در نزدیکی مجسمه های معروف بودا قرار داشت و فردی را نشان می‌داد که در مسیر تبدیل شدن به بودا است.
این اثر تاریخی با شش متر طول و سه متر ارتفاع، نسخهٔ دقیق و پیچیدۀ است و از سوی گروه تولید کننده در پوهنتون هنرهای توکیو به نام "سوپر کلون" یا شبیه سازی فوق العاده یاد می‌شود.
تاکاشی اینو، متخصص حفظ آثار باستانی گفت: "عکس های زیادی از این نقاشی دیواری وجود دارد که از زوایای مختلف گرفته شده است. ما آن‌ها را دیجیتلی کردیم و با ترکیب مجدد، موفق به باز آفرینی تصویر سه بعدی بسیار دقیق آن شدیم. عکس ها و اندازه مغاره به ما کمک کرد تا نقاشی را به شکل واقعی آن بازسازی کنیم."
جاپان یکی از اعانه دهندگان اصلی به افغانستان است و مدت هاست در راستای حفاظت میراث های تاریخی بامیان که چهار راهی تمدن‌های باستانی بوده و یک از زادگاه های بودیزم جاپانی محسوب می شود، تلاش کرده است.
پژوهشگران بیش از صد عکسی که پیش از تخریب توسط باستان شناسان جاپانی گرفته شده است را به صورت دیجیتل در آورده اند تا یک نمونه کمپیوتری آنرا ایجاد کنند.
برای تکمیل شبیه سازی این اثر، هنرمندان از رنگ های سنتی آبی که شبیه رنگ های نقاشی اصلی بود، استفاده کردند.
برای کاساکو میدا، که یک مورخ است، تصاویر تکان دهنده تخریب مجسمه های عظیم بودا، هنوز هم یک خاطره زنده است. این مورخ ۸۸ ساله در نیم قرن گذشته بارها به بامیان سفر کرده است.
آقای میدا گفت: "نگران بودم که بار دیگر چنین عملی بر روی بقایای آثار تاریخی انجام شود. اما کار پژوهشگران نشان می‌دهد که تخریب-کاری در موجودیت تکنالوژی های پیشرفته بی معنی است، زیرا همه چیز را می توان دیجیتلی کرد.
آقای میدا افزود که آرزو آو اینست که روزی بتواند یک موزیم صلح را در بامیان ایجاد کند و این نقاشی بازسازی شده را در آن به نمایش بگذارد.
آقای میدا افزود: "ما آنرا دوباره در مکان اصلی آن قرار داده نمی توانیم، اما می خواهم آنرا به حیث یک میراث تاریخی که مردم محل بتوانند آنرا به ارث ببرند، به بامیان ببریم."
آقای میدا به نقل از جمله که بر دروازه موزیم ملی افغانستان در کابل نوشته شده است گفت که یک ملت زمانی زنده می ماند که فرهنگش زنده بماند.