بریتانیا علاقمندی نشان داده که میخواهد بخشی از برنامۀ ابتکار تجارتی "یک کمربند، یک راه" باشد.
این رویای شی جی پنگ، رئیس جمهور چین است که می خواهد به این وسیله سرمایه گذاری و نفوذ چین را در تمام آسیا، اروپا و افریقا توسعه دهد. اما در مورد هزینۀ مالی و بشری این پروژۀ عظیم زیر بنایی، یک اندازه نگرانی هایی وجود دارد.
تریسا می، صدراعظم بریتانیا، در راس یک هیأتی از وزرا و رهبران تجارت های بریتانیا به چین سفر کرد تا روابط تجارتی را بعد از خروج از اتحادیه اروپایی با چین برقرار کند. هردو کشور قراردادهایی را به ارزش بیشتر از ۱۲ ملیارد دالر به امضا رسانیدند.
تریسا می از دوره طلایی روابط بین بریتانیا و چین یاد آورشد. باربارا وود وارد، سفیر بریتانیا در بیجنگ از همکاری بریتانیا برای شمولیت در ابتکار "یک کمربند یک راه" یاد آوری نمود.
برخی ها ابتکار "یک کمر بند یک راه" را خیلی پیچیده و مغلق می خوانند. چین در یوگندا یکی از پروژه های مربوط به "یک کمربند یک راه" را تقریبا تکمیل نموده است.
جاده ٥١ کیلومتری که بین منطقه گل آلود بین کمپالا، پایتخت یوگندا و میدان هوایی ساخته می شود و مصارف ٥٨٠ ملیون دالری را در بردارد، پول آن را چین به این کشور قرضه داده است. اما شاروال کمپالا میگوید این جاده خیلی پرهزینه است.
چین در تحت ابتکار "یک کمربند یک راه"، پروژه ای را در آسیا، افریقا و شرق میانه و حتی در اروپای شرقی به راه انداخته است. بریتانیا در این رابطه با احتیاط قدم میگذارد.
واشنگتن در انتقاد خود از این پروژه ها و سیاست خارجی چین خیلی ها پیش رفته است. رکس تیلرسن، وزیر خارجه ایالات متحده قبل از سفرش به امریکای لاتین، روز پنجشنبه هشداری داده و گفت: "چین در بازارهای در حال ظهور در تمام جهان یک چهره جذاب انکشاف را به همه نشان میدهد. اما در حقیقت اغلب مفاد آنی و کوتاه مدت تجارتی را فدای اتکای دایمی میکند."
بسیاری از اقتصاد های در حال ظهور از سرمایه گذاری های چین استقبال می کنند، به ویژه دخالت بریتانیا را در آن می ستایند. اما این نگرانی وجود دارد که با ازدیاد قروض، مشکلات زیادی در راه باشد.