سازمان عفو بین‌الملل با اشاره به بازداشت اجمل حقیقی، یوتیوبر افغان و همکارانش می‌گوید که این اقدام طالبان برای سرکوب آزادی بیان است.
به تاریخ ۲۸ ماه می، از چینل یویتوب آقای حقیقی ویدیویی نشر شد که در آن غلام سخی یکی از همکارانش - که ادعا می‌شود در گذشته به مخدرات معتاد بوده و اکنون هم از "بیماری روانی" رنج می‌برد - ظاهراً آیاتی از قرآن را به گونۀ آهنگ خوانده و هم‌زمان می‌رقصد.
دو روز پس از آن، اجمل حقیقی و غلام سخی در یک ویدیوی دیگر ظاهر شده و ضمن عذرخواهی از کردار همکارش، این عمل او را اشتباه خوانده و گفته بود که "این اشتباه بار دیگر صورت نخواهد گرفت."
ادارۀ استخبارات طالبان به تاریخ ششم ماه جون ویدیویی را نشر کرد که در آن حقیقی "به ترویج فحشا و توهین به آیات قرآن" اعتراف می‌کند. در این ویدیو دیده می‌شود که به دستان حقیقی و دو همکارش دست‌بند زده شده است و لباس مخصوص زندانیان را به تن دارند.
فرشته عباسی، پژوهشگر بخش آسیای جنوبی عفو بین‌الملل ناوقت سه شنبه ۱۴ جون (۲۴ جوزا) گفت: "این افراد همچنان در بازداشت به سر می‌برند. هیچ اتهامی علیه آن‌ها مطرح نشده است و هیچ وکیل یا اعضای خانواده نتوانسته اند آن‌ها را ببینند. این بازداشت‌ها از جدیدترین بازداشت‌ها در سرکوب آزادی بیان توسط طالبان است."
همچنان خانم عباسی گفته است که طالبان میرزا حسنی، مدیر رادیو صدای آفتاب را به تاریخ ۲۴ می در یک ایست بازرسی در شهر هرات به اتهام حمایت از گروه‌های مخالف و خان محمد سیال، خبرنگار دیگر را به تاریخ دهم می، بدون هیچ توضیحی در ارزگان بازداشت کردند که تا اواسط جون، هیچ یک از این دو نفر آزاد نشده بودند.
این پژوهشگر عفو بین‌الملل به نقل از یک خبرنگار در قندهار که در ماه اپریل به مدت چهار روز به دلیل پخش موسیقی بازداشت شده بود، گفته که او به همکاری با "خارجی‌ها" متهم شده است و طالبان نیز به اجبار و ذریعهٔ لت و کوب از وی اعتراف اجباری گرفته اند.
خانم عباسی افزود: "طالبان از اقدامات مختلفی برای ساکت‌کردن رسانه‌ها در افغانستان استفاده کرده‌اند، از ایجاد دستورالعمل‌های محدود کننده گرفته تا فرستادن مقامات اطلاعاتی برای ملاقات با کارکنان رسانه‌ها."
به باور وی، اجبار کارکنان رسانه‌ها به اعتراف به جنایات مشکوک، پیامی برای دیگران می‌فرستد که به قوانین طالبان پایبند باشند، تاکتیکی که همچنان علیه زنان معترض که بازداشت و مجبور به اعتراف شدند، استفاده می‌شود.
طالبان هنوز در واکنش به این اظهارات پژوهشگر عفو بین‌الملل چیزی نگفته است. اما روز گذشته بلال کریمی، معاون سخنگوی حکومت طالبان به یکی از رسانه‌های محلی گفت که بازداشت خبرنگاران "اگر اتفاق بیفتد" به دلیل فعالیت رسانه‌ای شان نیست.
دو هفته پیش، دفتر هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) از تداوم آزار و اذیت و خشونت علیۀ خبرنگاران نگرانی کرد.
یوناما از طالبان خواست که باید تمامی کارمندان رسانه‌ای را که در توقیف این گروه قرار دارند، دوباره آزاد کنند و به اقدامات سخت‌گیرانۀ شان پایان دهند.
