سرنوشت خانه‌های امن زنان پس از تسلط طالبان بر افغانستان

در جامعه عمیقاً محافظه کار و قبیله‌ای افغانستان، زنان چه تحت حاکمیت طالبان و یا سایر حکومات، اکثراً با سنت‌های رفتاری کهن روبرو بوده و منحیث عزت و ناموس خانواده پنداشته می‌شوند.

بر اساس قانون کیفری افغانستان روابط جنسی نامشروع و فرار از خانه جرم محسوب نمی‌شود، اما صدها زن به دلیل ارتکاب چنین جرایم زندانی شده اند. حتا بعضاً انتخاب همسر دلخواه می‌تواند به سادگی به مرگ زنان و دختران بیانجامد.

طالبان پس از مسلط شدن بر افغانستان، دروازه‌های زندان‌ها را باز کرده و تمام مردان و زنان زندانی را رها کردند، اما زنانی که در اماکنی موسوم به خانه‌های امن بسر می‌بردند، آزاد نشده و حالا به زندان‌ها انتقال داده شده اند.

عبدالله، مسوول یکی از زندان‌های حکومت طالبان می‌گوید که وقتی در ۱۵ ماه اگست طالبان وارد کابل شدند، هزاران مرد و ۷۶۰ زن را به همراه کودکان‌شان از زندان‌ها آزاد کردند. او همچنان افزود که نزدیک به دو صد زن آزاد شده وابسته به گروه داعش بوده یا با اعضای آن ازدواج کرده بودند.

افزون برآن، طالبان شماری از زنان را به تازگی به اتهام جرایم اخلاقی بازداشت و اکثر شان را به زندان پلچرخی منتقل کرده اند.

مژده که فقط پانزده روز پیش در زندان صاحب فرزند دختر شد به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفت که در جستجوی آزادی خود بود اما او و دوست پسرش که در همین زندان نگهداری می‌شود، توسط طالبان دستگیر شدند.

مژده می گوید که خانواده اش اجازه ازدواج با دوست پسرش را نداد و در عوض او را با یکی از اقارب شان مجبور به ازدواج کردند. او می‌گوید که در پی این تصمیم اجباری خانواده، از خانه فرار کرد و به دوست پسرش پیوست. پس از آن خانواده او به طالبان شکایت کرد و هردو در کابل توقیف شدند.

شماری از زنان که حالا در زندان استند ، قبل از تسلط طالبان بر افغانستان در خانه‌های امن زندگی می‌کردند، زیرا از وحشت‌های گوناگون و خشونت خانوادگی فرار کرده بودند.

در جامعه مردسالار افغانستان همیشه به این خانه های امن با دید شک و تردید دیده می‌شد و یک ماه پیش وقتی طالبان بر این کشور مسلط شدند، بسیاری از این خانه های امن بسته شدند.

طالبان در یکی از خانه‌های امن که از سوی هیچ نهادی حمایت نمی‌شود به زنان گفته اند که اگر نمی‌خواهند به خانه های خود برگردند، می‌توانند در یک زندان در کابل زندگی کنند.

یکی از بانوان زندانی که نمی‌خواست در مقابل کمره صحبت کند به اسوشیتدپرس گفت که بدون پول و مسکن، بودن در زندان به عوض زندگی با همسر معتاد و خشن‌اش، گزینه بهتریست.