کارمندانی که در جریان کار فشار فزاینده را تجربه میکنند، بر اساس یک پژوهش جدید، به مرور زمان با خطر بلندتر ابتلا به بیماری شکر معروض خواهند شد.
دانشمندان وضعیت صحی ۳۷۳۰ کارگر یک شرکت نفتی را در چین بررسی کردند که در آغاز تحقیق هیچ یکی از آنان بیماری شکر نداشت.
اما ۱۲ سال بعد، آنانیکه زیر فشار زیاد وظایف پردغدغه را پیش برده بودند، در مقایسه با آن همکاران شان که وظایف پر دغدغه نداشتند، ۵۷ درصد بیشتر معروض به خطر بیماری شکر شده بودند.
یافته های این تحقیق نشان داده است که کسانیکه در هنگام انجام وظیفه، خود را زیر بار کار حس میکنند یا هم از توقعات و مسوولیت های کاری شان ناآگاه بوده اند، کاندید برای ابتلا به بیماری شکر بودند.
کارگرانی که به خود به درستی رسیدگی نکرده و به امکاناتی چون فعالیتهای احیا کنندۀ صحی وقت نداشتند و نیز آنانیکه از حمایت لازمی خانواده و دوستان برخوردار نبودند، به پیمانۀ بیشتر -۶۸ درصد – در معرض خطر ابتلا به بیماری شکر قرار گرفته بودند.
میکا کیویماکی، پژوهشگر در پوهنتون لندن، که در این تحقیق شامل نیست در پاسخ به ایمیل خبرگزاری رویترز، خطر فشار کاری و ابتلا به بیماری شکر را نفی نکرده و بر اهمیت معیشت سالم، نگهداشتن وزن مناسب و جلوگیری از چاقی و اضافه وزن تاکید کرده است.
سازمان جهانی صحت گزارش داده است که در سال ۲۰۱۴ از هر ده نفر در جهان، یکی مبتلا به بیماری شکر بوده است. بر اساس پیشبینی این نهاد، بیماری شکر تا سال ۲۰۳۰ هفتمین عامل مرگ و میر انسانها خواهد بود.
شکل دوم بیماری شکر که با چاقی و سالمندی ربط دارد، بیشتر معمول بوده و اگر درمان نشود سبب تخریب رشته های عصبی، تخریب قلب و گردهها، کوری، قطع شدن پا و سکتۀ مغزی میشود.
پریشانی و دغدغه، چی کاری یا غیر کاری باشد، به دلیل عادت گرفتن افراد با شکل ناسالم زیست و نیز تاثیر مستقیم استرس بر سویۀ قند خون و بلند بردن آن میتواند فرد را به ابتلا به بیماری شکر مستعد سازد و یا هم سیر بیماری را شدید و وخیم سازد.
ورزش و حرکات فعال فزیکی و بدنی، رژیم غذایی صحی و متوازن، جلوگیری از چاقی و کنترول فشار خون خطر ابتلا به این بیماری را به پیمانۀ زیاد کاهش میدهد.
پژوهش یاد شده این نکته را احتوا نکرده است که آیا تغییر در شرایط کاری و کم کردن فشار کار از دوش کسانیکه دغدغۀ کاری داشتند، سبب کاهش خطر ابتلا به شکر شده است یا خیر.
محدودیت دیگر این پژوهش این است که از یک محیط کاری بیشتر مردانه نمونه گیری شده و اشتراک کنندگان آن فقط در دو نقطۀ خاص زمانی بررسی شده اند.
با اینحال، به گفتۀ داکتران، یافته های این تحقیق سند دیگری است که گویا فشارها و دغدغههای دوامدار زندگی روزمره در ایجاد بیماری شکر نقش دارد.