پس از حکیم الکوزی، مرشد هندی ادعای کشف دوای کووید۱۹ را کرد

داکتران هندی توزیع رایگان محصول تایید ناشدۀ گیاهی یک مرشد هندو را در ایالت هریانای آن کشور نکوهش کردند.

بابا رامدیف، مرشد و مربی یوگا دواهای عصری طبی را سبب مرگ بیماران کووید۱۹ دانسته و ادعا کرده است که دوای گیاهی وی که کورونیل نام دارد و سال گذشته تولید شده است، برای درمان بیماران موثر است.

مقام‌ها در ایالت هریانا که از سوی حزب بهارتیا جنتای، نرندرا مودی صدر اعظم هند رهبری می‌شود، اوایل این هفته استفاده از محصول این مرشد را برای درمان بیماران کووید۱۹ جواز دادند.

سپس مقام‌های ایالتی گفتند که محصول گورو رامدیف نباید به صفت دارو و درمان کووید۱۹ عرضه شود بلکه به صفت تقویت کنندۀ سیستم ایمنی بدن در دسترس مردم قرار گیرد.

اجی کهنه، رییس شعبۀ انجمن طبی هند در ایالت اتراکهند، جاییکه پتانجالی، شرکت تولید کنندۀ کورونیل در آن موقعیت دارد، استدلال می‌کند که هیچ یافته و مدرک علمی وجود ندارد که بتوان بر بنیاد آن بیماران کووید۱۹ را با کورونیل درمان کرد.

شعبۀ انجمن طبی هند در ایالت اتراکهند بر ضد گورو رامدیف در محکمه اقامۀ دعوا کرده و از وی خواسته است تا به خاطر اظهاراتش که درمان عصری طبی را دلیل مرگ بیماران کووید۱۹ خوانده است، عذرخواهی کند.

آقای کهنه به خبرگزاری رویترز گفت که این مرشد هندی یک تجارت پیشه است و برای فروش محصول خود، معرکه‌ای را میان روش‌های علمی درمانی و درمان سنتی ایجاد کرده است.

چندی پیش شماری از مردم در ایالت گجرات هند بدن شان را با سرگین گاو آغشته می‌کردند به این باور که مدفوع این حیوان سبب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود.

در آن زمان نیز داکتران هندی هشدار دادند که نباید چنین کرد زیرا به گفتۀ آنان هیچ مدارک علمی برای موثریت این کار وجود ندارد و از سوی دیگر سرگین گاو سبب انتقال دیگر بیماری‌ها به بدن انسان می‌شود.

هند تا روز چهارشنبه ۲۶ می (پنجم جوزا) از ثبت ۲۷.۲ میلیون واقعۀ مثبت کووید۱۹ و مرگ بیش از ۳۱۱ هزار نفر در اثر این بیماری خبر داده است. اما کارشناسان طبی می‌گویند که آمار حقیقی ابتلا و مرگ و میر به مراتب بلندتر از آمار رسمی است.

سال گذشته و در اوج موج نخست همه‌گیری کروناویروس در افغانستان، شخصی به نام حکیم الکوزی ادعا کرد که دوایی را برای درمان بیماران مبتلا به کووید۱۹ تولید کرده است. اما مسوولان صحی افغانستان پس از تحلیل و تجزیۀ این محصول در لابراتوار پی بردند که بیشتر محتوای آن مخدرات بوده است که سبب تسکین درد و سرفۀ بیماران می شده است.